Na chłodno: Świeże powietrze

Cykl „Na chłodno” to stałe dopełnienie materiałów meczoawych w których w trochę inny sposób przyglądamy się meczom Lecha Poznań, ogólnej grze zawodników czy indywidualnej postawie piłkarzy. Czasem poruszamy też aktualne sprawy dotyczące naszego klubu w bardzo chłodny sposób. O wszystkim przeczytacie w poniedziałek lub we wtorek po każdym spotkaniu poznając nasze szczere zdanie na temat danego meczu. Od lata 2016 w materiałach „Na chłodno” przyglądamy się również temu, co dzieje się w Lechu (głównie pod względem transferów), oceniamy działania zarządu lub ich brak bacznie spoglądając na sytuację wokół klubu.

Witamy wszystkich internautów w kolejnym, wieczornym dzisiaj odcinku „Na chłodno”. Dzisiejszy materiał będzie jakby to nazwać – pozytywny i to 2 raz z rzędu co najlepiej pokazuje, że atmosfera wokół klubu ze względu na w końcu KONKRETNE działania polepsza się, da się oddychać bardziej świeżym powietrzem i można mieć w sobie umiarkowany optymizm co do najbliższej przyszłości Kolejorza.

Dzisiejszy materiał w którym poruszymy kilka tematów, które nasunęły się nam po obserwacji 2 ostatnich meczów i nie tylko zaczynamy od tematu napastnika. Najlepszy w tej całej sprawie był brak jakiejkolwiek informacji w mediach przed testami Dioniego w Rehasporcie. Nikt się wcześniej nie wysypał, zarząd bardzo, ale to bardzo mocno zadbał, żeby o Hiszpanie nie wiedziały żadne obce media czy osoby, które nie powinny się tym zajmować i by nikt nie zepsuł niespodziani klubowemu marketingowi. Udało się. Udało się utrzymać transfer w tajemnicy, udało się zrobić kibicom niespodziankę, więc wszystkie osoby, które przyczyniły się do ukrycia Dioniego mogą teraz czuć się bardzo zadowolone i dobrze wiedzą komu w przyszłości nic nie gadać, aby nikt niczego wcześniej nie wyniósł. Transfer Dioniego był tak dobrze przeprowadzony, że oczywiście media musiały zaliczyć wtopę informując o nim. Padło na gazetę pl, która nawet nie wiedziała, jak wygląda nowy napastnik Kolejorza myląc go z wychowankiem Lecha. Kto korzysta z mediów Agory ten mógł zobaczyć zdjęcie z badań nie Dioniego tylko Wiktora Pleśnierowicza wrzucone wcześniej przez pracownika działu sportu Lecha Poznań chyba bardziej dla żartu:)

Brawo https://t.co/JgVqsM8xZj ? nie ma to jak rzetelność dziennikarska… @wiciu_22 poznańskim Carlitosem ? pic.twitter.com/csENL5LZNh

— Wojciech Tabiszewski (@__Tabi_) 30 lipca 2018

Co ciekawe już 5 lipca jeden ze stałych internautów KKSLECH.com w komentarzu do jednego z artykułów napisał o Dionim w pewnym sensie przewidując ten transfer. Tym samym kibic o nicku „sebra” to chyba pierwsza osoba, która przepowiedziała przyjście Hiszpana do Kolejorza 🙂

Lech Poznań sprowadzając Dioniego z III-ligi hiszpańskiej skompletował już swoją ofensywę oraz zrealizował życzenie Ivana Djurdjevicia, któremu w ostatnich dniach zamarzył się nie jeden napastnik a dwóch napastników. Ten drugi miał być silnym snajperem, który dobrze gra głową, potrafi się zastawić czy przetrzymać piłkę. W przypadku Dioniego pada wiele opinii. Jest to klasyczna „9”, która świetnie wykorzystuje okazje. To zawodnik grający siłowo, ale przy okazji dość szybki, lewonożny piłkarz mający ciąg na bramkę. W ustawieniu Lecha Poznań bez trudu będzie mógł pełnić rolę drugiego napastnika mogącego grać w parze z Gytkjaerem a nie tylko za niego. Bardzo dużym atutem Hiszpana mającego na 3 poziomie w lidze hiszpańskiej dużo lepsze liczby od Carlitosa przed jego przyjazdem do Polski jest gra przy okazji kontrataków. W Hiszpanii ten snajper właśnie po kontrach był zdecydowanie najgroźniejszy pod bramką przeciwników.

29-letni piłkarz trafi do naszego klubu na zasadzie transferu definitywnego. Jego umowa z poprzednim pracodawcą była dość nietypowo skonstruowana. Piłkarz miał prawo sam się wykupić i mniej więcej na tej zasadzie przyjdzie do Lecha otrzymując od niego pieniądze na ten ruch. Dioni praktycznie nie mówi po angielsku. Na razie jest pod skrzydłami Ivana Djurdjevicia władającego językiem hiszpańskim, jednak to zawodnik dość otwarty, zajarany tym co tutaj zastał, który szybko chce nauczyć się podstawowych zwrotów w języku polskim i już wcześniej o nie podpytywał. W jego przypadku nie powinno być większych problemów z aklimatyzacją. Po to są w Lechu tacy ludzie jak Andrzej Juskowiak czy Ivan Djurdjević, żeby pomagać zawodnikom z Półwyspu Iberyjskiego. Lech tak naprawdę już dużo wcześniej szukał piłkarzy w Hiszpanii. Był kiedyś zawodnik, który miał do nas stamtąd trafić, ale dostał ofertę z wyższej ligi, zatem wolał pozostać u siebie w kraju niż wybrać się do Polski. W przyszłości jak najbardziej są oczywiście możliwi kolejni Hiszpanie w Kolejorzu i to nie tylko do ofensywy.

Po transferze Dioniego kadra Lecha Poznań na rundę jesienną jest niemalże zamknięta. Ivan Djurdjević ma teraz do wyboru na szpicy prawdziwego lisa pola karnego Gytkjaera, lewonożnego Dioniego, który potrafi grać siłowo, szybkiego Tomczyka idealnego na kontry, dynamicznego Amarala mogącego grać na 3 pozycjach w ataku, któremu nie przeszkadza piłka przy nodze oraz melodię przyszłości i króla strzelców CLJ, czyli Huberta Sobola. Teraz w Kolejorzu można spodziewać się jeszcze nowego obrońcy. Na resztę transferów w tym na dalszą przebudowę środka pola raczej będzie trzeba poczekać do zimy, choć niewykluczone, że jeszcze tego lata coś się zmieni i to w obie strony. Wielu kibiców zastanawia się, jak w Lechu może grać ktoś taki jak Radut, który jest bezużytecznym zawodnikiem w ofensywie? Otóż Rumun bardzo dobrze spisuje się na treningach, dlatego otrzymuje aż tyle szans. Inaczej wygląda sytuacja w przypadku Macieja Gajosa. Ten zawodnik nadal nie może wskoczyć na wyższy poziom. Wciąż nie podpisał umowy i coraz więcej mówi się w Lechu o jego odejściu zimą, by cokolwiek na nim zarobić jeśli Gajos nie przedłuży kontraktu wygasającego w czerwcu 2019 roku (oferta leży na stole od zimy).

Przybycie do klubu Dioniego + jeszcze ewentualnie stopera poszerzy dość wąską na ten moment Lecha Poznań. Kolejorz póki co jakoś radzi sobie grając co 3-4 dni, choć cały czas trzeba drżeć o zdrowie zawodników. Wielkim pozytywem jest powrót do treningów Tymoteusza Klupsia oraz rychły Kamila Jóźwiaka na którego liczy chyba każdy kibic Kolejorza w tym my uważając go za piłkarza, który już wkrótce będzie prawdziwą gwiazdą ofensywy Lecha Poznań. Czysto na papierze moc ataku jak na polską ligę po ostatnich 2 transferach jest bardzo, bardzo duża. Gorzej wygląda defensywa w której brakuje rywalizacji. Roberta Gumnego nie będzie jeszcze przez około miesiąc, coo chwilę wypada Nikola Vujadinović i nigdy nie wiadomo, kiedy kontuzji dozna bardzo podatny na urazy Thomas Rogne. Na razie (odpukać!) Norwega omijają problemy zdrowotne dzięki czemu w końcu możemy wszyscy zobaczyć na co go stać. Rogne z meczu na mecz pokazuje coraz więcej jakości. Jest pewny w swoich interwencjach, dobrze się ustawia, świetnie czyta grę, a do tego wcale nie jest wolny. W jego poczynaniach widać lata doświadczeń na międzynarodowym poziomie, natomiast Lech wreszcie po pół roku od przyjścia tego zawodnika na Bułgarską ma z niego pożytek. Jeśli Thomas Rogne będzie zdrowy, to jesteśmy w 100% przekonani, że ten piłkarz będzie czołowym stoperem nie tylko Lecha Poznań, ale również całej polskiej ligi.

Po tym co dzieje się aktualnie w Lechu Poznań widać efekty tąpnięcia po kompromitacji z Gandzasarem o którym wcześniej pisaliśmy. Tamta hańba była już ostatnim dzwonkiem dla m.in. sztabu szkoleniowego, by w końcu się obudził i zaczął naciskać na transfery zamiast przez różowe okulary patrzeć w przyszłość. Rewanż w Armenii był ostatnim ostrzeżeniem dla Lecha, który wreszcie się wtedy obudził i zaczął działać na poważnie. Minęły 2 tygodnie, są 2 transfery, być może będzie kolejny, Lech zaczął grać lepiej, zaczął wygrywać, w 4 ostatnich spotkaniach zdobył 4 bramki po 86 minucie i tak jakby wychodzi na prostą. Kompromitacja w Armenii bez konsekwencji, bo bez odpadnięcia z Ligi Europy na tak wczesnym etapie eliminacji może okazać się przełomowym momentem tego sezonu, który popchnie Lecha Poznań do przodu. 19 lipca musiało stać się coś bardzo złego, żeby w Lechu w końcu otworzyli oczy. Tak jak pisaliśmy tydzień temu – lepiej późno niż wcale.

Kończąc na dziś. Nerwowa sytuacja wokół klubu na razie się uspokoiła. Na razie, ponieważ cały czas jest na styku m.in. przez wąską kadrę w defensywie, gdzie Ivan Djurdjević wciąż ma małe pole manewru. Po dobrych wynikach z Wisłą Płock, remisie na Białorusi i wygranej nad Cracovią muszą nastąpić kolejne dobre rezultaty, żeby Lech zaczął wlewać w serca kibiców więcej entuzjazmu oraz optymizmu. Szalenie ważny w kontekście przyszłości jest czwartkowy rewanż będący teraz dla klubu absolutnym priorytetem. Po to gra się w Lidze Europy, aby rywalizować w niej z tak uznanymi markami, jak KRC Genk a nie odpadać z solidnym Szachtiorem. Ufamy Ivanowi Djurdjeviciowi, który wie, jak duża jest stawka czwartkowego rewanżu. Po wolnym poniedziałku dla drużyny od jutra wszystko jest podporządkowane tylko i wyłącznie rewanżowi z Szachtiorem, który ze względu na bardzo dobrą formę rywala zapowiada się pasjonująco. Właśnie takimi meczami Kolejorz może powoli odbudowywać swój wizerunek. 2 sierpnia każdy tworzący ten zespół powinien wiedzieć o co gra i jaka jest stawka meczu z Białorusinami. Gramy o awans, o polepszenie atmosfery, o kolejne ciekawe dni w życiu klubu, o być może niezapomniany dwumecz z Belgami czy o udział Lecha w przyszłotygodniowym losowaniu IV rundy kwalifikacyjnej Ligi Europy.

> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <