Lata rywalizacji i tylko 13 zwycięstw w Warszawie

Pojutrze drużyna Lecha Poznań zagra na wyjeździe z Legią Warszawa. Stadion przy Łazienkowskiej to dla Kolejorza trudny teren, a w ostatnich latach nawet bardzo ciężki. W minionych sezonach nawet oddawanie celnych strzałów w stolicy przychodziło „niebiesko-białym” z wielkim trudem. 19 października w końcu będzie można przełamać złą passę polepszając trochę kiepski bilans.

Niezłe pierwsze lata w Warszawie

Pierwszy mecz Lecha z Legią w Warszawie odbył się w październiku 1948 roku i zakończył się porażką poznaniaków 1:3 (honorowe trafienie dla Kolejorza zaliczył wówczas słynny Edmund Białas). W drugim spotkaniu w Warszawie lechitom poszło już łatwiej. Poznaniacy wygrali bowiem 3:1 prowadząc w pewnej chwili już 3:0 marnując jeszcze na początku meczu rzut karny. Wiosną 1950 roku Lech ponownie triumfował i to przed 20 tysiącami warszawiaków po bramce w 85 minucie gry Tadeusza Kołtuniaka. W kolejnych latach Kolejorzowi grało się w stolicy nie najgorzej. Lech nawet przegrywając umiał doprowadzać do remisu choćby za sprawą legendarnego Teodora Anioły i aż do 1956 roku nie wracał ze stolicy na tarczy (przegrał wtedy 0:3).

Wiele lat słabych meczów

Od 1956 roku przez wiele kolejnych sezonów na swoim boisku lepsza była Legia zwyciężając m.in. za sprawą Lucjana Brychczego. Raz do przerwy utrzymywał się co prawda bezbramkowy remis, lecz w drugich 45 minutach do przodu ruszyli warszawianie wbijając poznaniakom trzy gole. Lech w latach 60-tych nie rywalizował z Legią już tak często, jak w końcówce lat 40-tych czy w latach 50-tych. W końcu w sezonie 1973/1974 przyszło przełamanie, a Kolejorz wygrał na wschodzie kraju 2:0 po bramkach Ryszarda Szpakowskiego oraz Teodora Napierały. Kolejnych kilka konfrontacji przy Łazienkowskiej kończyło się niestety porażkami „niebiesko-białych”.

Lepsze lata 80-te

Po wielu słabych meczów z Legią zespół Lecha na dobre przełamał się w sezonie 1981/1982 wygrywając w stoicy 4 raz po bramce zdobytej zaraz na początku meczu. W rozgrywkach 1982/1983 Lech zwyciężył na Legii kolejny raz, ale pierwszy i jak dotąd ostatni w ćwierćfinałowym meczu o Puchar Polski. Wówczas poznaniacy triumfowali 1:0 po golu w 46 minucie gry Mirosława Okońskiego. Co ciekawe mimo wyeliminowania stołecznych Wielkopolanie nie zdobyli wtedy pucharu nie dochodząc nawet do półfinału, bowiem w 1/2 Pucharu Polski sensacyjnie ulegli Piastowi Gliwice 0:1, który później w decydującej potyczce i tak przegrał z gdańską Lechią. Kilkanaście miesięcy później odpowiednio w maju oraz w sierpniu 1984 roku poznaniacy 2 razy gościli na obiekcie Legii i 2 razy na nim wygrali odpowiednio 2:0 oraz 2:1. Oba te mecze obejrzało po 20 tysięcy ludzi, więc radość tym bardziej była duża. W pierwszym z tych spotkań Kolejorz dwa ciosy zadał w końcówce za sprawą Henryka Miłoszewicza i Mirosława Okońskiego, zaś w drugim pojedynku po bramkach w drugiej połowie Czesława Jakołcewicza oraz Jarosława Araszkiewicza prowadził 2:0 zwyciężając na końcu 2:1.

Gorsze lata 90-te

W kolejnych latach mecze w Warszawie znów kończyły się przegranymi Lecha, który na krajowym podwórku ustępował Legii. W 1990 roku Lech prowadził po golu Andrzeja Juskowiaka 1:0, jednak Legia dość szybko wyrównała za sprawą Leszka Pisza. Stadion przy Łazienkowskiej ponownie okazał się szczęśliwy dla poznaniaków wiosną 1995 roku. Wówczas lechici triumfowali na nim 1:0 po złotym trafieniu w 79 minucie Jacka Dembińskiego. Wtedy „Wojskowi” byli liderem tabeli i nie przegrali u siebie od prawie trzech lat, lecz wizyta Kolejorza zakończyła dobrą serię. Niestety przez wiele kolejnych lat Lechowi znów nie szło na wschodzie Polski. W 1996 roku poznaniacy polegli tam aż 1:5 przegrywając po 18 minutach już 0:3. W końcu trzy lata później lechitom udało się zremisować w stołecznym mieście po golu w 70 minucie Justina N’noroma.

Początki rywalizacji w XXI wieku

W kolejnych latach „niebiesko-biali” za każdym razem mocno walczyli, jednak zawsze przegrywali. W 2004 roku Lech w finale Pucharu Polski po wygranej u siebie 2:0 przegrał na Łazienkowskiej 0:1, choć na szczęście i tak mógł cieszyć się z końcowego zwycięstwa w Pucharze Polski. Kibice Legii wtedy tego nie wytrzymali, przerwali dekorację i bijąc piłkarzy Lecha zrywali im medale.

Rok później Kolejorz jako obrońca trofeum był bliski wyeliminowania Legii w 1/4 Pucharu Polski, ale remisując na Łazienkowskiej do 90 minuty 1:1 (w Poznaniu było 0:0) ostatecznie przegrał. W doliczonym czasie gry w piłkę na linii bramkowej nie trafił jeden z legionistów, wyręczył go Mariusz Mowlik, który podbiegł do futbolówki pechowo strzelając samobója. Później Kolejorz wyczyniał na Łazienkowskiej różne rzeczy, a w 2006 roku trener Czesław Michniewicz zdecydował się nawet na taktykę „tureckiego półksiężyca” przez którą po 29 minutach Lech przegrywał z Legią na jej boisku aż 0:3. Więcej walki było za to kilka miesięcy później. Legia dwa razy prowadziła u siebie, Lech dwa razy doprowadzał do remisu, ostateczny cios i tak należał wówczas do warszawian, który w 86 minucie zadał Miroslav Radović zapewniając wygraną Legii 3:2. W końcu wiosną 2008 roku poznaniacy triumfowali na Łazienkowskiej po bramce głową Przemysława Pitego w 85 minucie gry. Idealną piłkę na głowę napastnika Kolejorza dośrodkował wtedy Ivan Djurdjević, zatem Wielkopolanie mogli cieszyć się ze skromnego, aczkolwiek prestiżowego triumfu.

Rok później na Łazienkowskiej było 1:1 i m.in. ten remis sprawił, że mistrzem nie była wtedy Legia ani Lech tylko Wisła Kraków. W kolejnym, mistrzowskim dla Lecha Poznań sezonie Kolejorz przegrał z Legią jesienią 0:2, zaś w 2010 roku uległ w Warszawie 1:2.

Mecze po 2010 roku

Tamto spotkanie rozegrane już ponad 9 lat temu wielu kibiców zapewne pamięta aż do dziś. Od początku meczu Lech miał gigantyczną przewagę. Szybko objął prowadzenie, na bramkę gospodarzy szła akcja za akcją, lecz nagle Legia z niczego wyrównała. Tuż przed przerwą czerwoną kartkę otrzymał jednak Maciej Rybus, więc wydawało się, że „niebiesko-biali” ostatecznie i tak wygrają. Nic takiego nie miało niestety miejsca. Lech w drugiej połowie zamiast dobić rywala stał aż w 88 minucie stracił gola po stałym fragmencie gry przegrywając 1:2. Poznaniacy po 30 minutach powinni prowadzić już 4:0, ale ich nieskuteczność i frajerska postawa w drugiej odsłonie doprowadziła do utraty w Warszawie wszystkich punktów.

W sezonie 2011/2012 Lech na szczęście zrewanżował się. W kwietniu 2012 roku za Mariusza Rumaka poznaniacy grali coraz lepiej i walczyli o puchary, zaś „Wojskowi” o tytuł Mistrza Polski. Przed bojem na Łazienkowskiej nikt na Lecha nie stawiał, jednak to on niespodziewanie wygrał w Warszawie 1:0 po golu Artjomsa Rudnevsa. Tym samym Lech był już wtedy blisko awansu do eliminacji Ligi Europy, natomiast Legii strącił właściwie mistrzostwo sprzed nosa. Kolejna wizyta „niebiesko-białych” na Łazienkowskiej zakończyła się naszą porażką 0:1.

W 27. kolejce rozgrywek 2012/2013 Kolejorz walczył z Legią o tytuł i gdyby wygrał przeskoczyłby warszawian w tabeli. Kolejorz jednak przegrał tracąc bramkę z karnego w samej końcówce kończąc tym samym swoje marzenia o mistrzostwie. Z kolei w sezonie 2013/2014 Lech rozegrał w marcu 2014 naprawdę niezłe zawody. Legia oddała tylko jeden celny strzał zdobywając gola po faulu, którego sędzia mimo protestów nie odgwizdał. Poznaniacy po zmianie stron dominowali w Warszawie i tylko wielki pech oraz ogromna nieskuteczność sprawiła, że Kolejorzowi nie udało się strzelić gola, a co za tym idzie, wyjechać z Łazienkowskiej z choćby punktem. Opinia futbolowych ekspertów po tym spotkaniu była zgodna. Podopieczni Mariusza Rumaka zasługiwali na dużo więcej, ponieważ szczególnie w drugiej odsłonie dominowali nad „Wojskowymi” bardzo wyraźnie. Lech Poznań ponownie zawitał do Warszawy w ostatniej kolejce rozgrywek 2013/2014, gdy było już wszystko rozstrzygnięte. Po pierwszej wyrównanej połowie, na początku drugiej odsłony sędzia z Japonii pod presją trybun i kompletnie z niczego podyktował rzut karny. Legia wyszła na prowadzenie, a w samej końcówce po nieporozumieniu Marcina Kamińskiego z Krzysztofem Kotorowskim strzeliła drugą bramkę.

Lepsze czasy, remis i wygrane

We wrześniu 2014 roku Lech prowadzony przez Macieja Skorży, któremu asystował Dariusz Żuraw w końcu lepiej zaprezentował się na obiekcie Legii. Nękany kontuzjami oraz grający w rezerwowym składzie Lech Poznań pojechał do Warszawy grać z kontry nastawiając się przede wszystkim na niestracenie bramki. Kolejorz do przerwy prowadził 2:0, zmarnował w 45 minucie setkę i kolejną na początku drugiej odsłony. Nagle w ostatnim kwadransie dośrodkowanie życie wykonał Tomasz Brzyski, zatem zrobiło się tylko 2:1 dla Wielkopolan. Już w doliczonym czasie gry gospodarze wyrównali po celnej główce z wolnego Dossy Juniora. Gdyby Maciej Wilusz nie doznał w tej sytuacji kontuzji barku, a Maciej Gostomski nie był źle ustawiony skończyłoby się dużo lepiej.

Kolejna wizyta Lecha na Łazienkowskiej w maju 2015 była dla poznaniaków bardzo udana. Kolejorz pojechał do Warszawy tydzień po pechowo przegranym majowym finale Pucharu Polski z legionistami i zdołał się zrewanżować. Do przerwy utrzymywał się remis, ale po zmianie stron szybkie ciosy zadali Darko Jevtić oraz Karol Linetty. Lech prowadził z Legią na wyjeździe 2:0 i choć stracił bramkę to jednak wygrał 2:1, przeskoczył legionistów w tabeli, a niecały miesiąc później zdobył kosztem warszawian Mistrzostwo Polski.

W jeszcze następnym meczu Legia – Lech rozegranym jesienią 2015 roku poznaniacy także byli górą. Kolejorz jechał na Łazienkowską jak na ścięcie. Był ostatni w tabeli, nie mógł wygrać w lidze od wielu tygodni, ale każda passa kiedyś się przecież kończy. Zaledwie 3 dni po wygranej nad Fiorentiną 2:1 wstający z kolan Lech ograł „Wojskowych” 1:0 po bramce na początku spotkania Kaspera Hamalainena. Błąd popełnił wtedy Jakub Rzeźniczak, prostopadła piłka od Macieja Gajosa trafiła do Fina, a ten w sytuacji sam na sam z bramkarzem umieścił ją w siatce. Poznaniacy zwyciężyli wówczas dzięki skuteczności, grze obronnej i przede wszystkim konsekwencji taktycznej.

Gorszy mecz + Superpuchar Polski 2016

W kwietniu 2016 roku w 1. kolejce grupy mistrzowskiej Lech znów miał pecha na Legii. W pierwszej połowie był piłkarsko lepszy, aczkolwiek nieskuteczny. Kiedy wydawało się, że po przerwie poznaniacy w końcu ukłują stracili gola. Piłkę na środku boiska i na naszej połowie pechowo stracił Abdul Aziz Tetteh. „Wojskowi” wyszli z kontrą, którą golem zakończył Aleksandar Prijović zapewniając swojej drużynie zwycięstwo 1:0. Już w lipcu po ligowej porażce i po późniejszym przegranym finale Pucharu Polski na Narodowym również wynikiem 0:1 zespół Kolejorza w końcu się odegrał. Na początku lipca w meczu o piłkarski Superpuchar Polski poznański Lech odniósł swoje najwyższe zwycięstwo na Łazienkowskiej w historii. Wyszedł na prowadzenie za sprawą bezpośredniego strzału z rzutu wolnego Macieja Makuszewskiego. Potem w prosty sposób wyrównał Guilherme. Od tamtej pory mecz był wyrównany, jednak po zmianie stron do siatki legionistów po wrzutce z rzutu wolnego trafił Lasse Nielsen. Kiedy wydawało się, że Lech skromnie wygra na Legii poznaniacy jeszcze dwukrotnie skontrowali warszawian. W samej końcówce dwie bramki dołożył Dariusz Formella zapewniając Kolejorzowi krajowy Superpuchar i przy okazji bardzo wysoki triumf aż 4:1.

Bójka, sędziowskie błędy i Lechowa mizeria

W październiku lechici znów nie mieli szczęścia w Warszawie. W wyrównanym meczu po indywidualnym błędzie stracili gola w 64 minucie, którego zdobył Nemanja Nikolić. W końcówce poznaniacy zaryzykowali, stwarzali więcej sytuacji, byli blisko bramki aż w końcu wyrównali. W 90 minucie po faulu na Macieju Makuszewskim gola z 11 metrów strzelił Marcin Robak. Kiedy wydawało się, że mecz zakończy się remisem Kasper Hamalainen już w doliczonym czasie gry trafił do siatki na 2:1 z ponad metrowego spalonego. Arbiter wraz z bocznym zamroczony wcześniejszą bójką pod bramką Legii Warszawa z udziałem Arkadiusza Malarza oraz Jasmina Buricia, który wbiegł z ławki bronić Dawida Kownackiego nie widział tej sytuacji uznając gola. Fatalny błąd Szymona Marciniaka z Płocka pozbawił nas punktu.

W następnym meczu Legia – Lech w połowie maja 2017 roku poznaniacy mieli już w stolicy niewiele do powiedzenia. Kolejorz był wtedy kilkanaście dni po przegranym finale Pucharu Polski z Arką. Na tytuł wciąż miał jednak szanse i wystarczyło nie przegrać w Warszawie, by być w tabeli przed Legią. Poznaniacy oczywiście zawiedli tracąc już w 7 minucie pierwszego gola. W końcówce Lecha dobił Michał Kucharczyk, który ustalił wynik tamtej potyczki na 2:0. Kolejorz rozegrał na Łazienkowskiej fatalne spotkanie oddając przez 90 minut tylko jeden celny strzał.

W przedostatniej konfrontacji obu klubów w Warszawie było już trochę lepiej. W marcu 2018 roku lechici błyskawicznie przegrywali 0:1 po błędzie obrony, ale szybko się otrząsnęli i zaczęli grać swoje. Poznaniacy atakowali, przeważali aż w drugiej połowie po ładnej akcji Raduta oraz przyłożeniu nogi przez Gytkjaera doprowadzili do wyrównania. Po tym meczu nadal przeważał Lech aż znów popis przy Łazienkowskiej dał Szymon Marciniak, który odgwizdał rękę Volodymyra Kostevycha. Oczywiście Legia z tego prezentu sędziego nie mogła nie skorzystać. Bramkę na 2:1 w samej końcówce z karnego strzelił Michał Kucharczyk, który zapewnił gospodarzom wygraną.

Ostatni raz Lech grał przy Łazienkowskiej po wrześniowej przerwie na kadrę 12 miesięcy temu. Po bardzo słabym meczu w wykonaniu obu ekip 1:0 wygrała Legia po bramce w 31 minucie Dominika Nagyego, który wykorzystał wówczas błąd słabej obrony poznaniaków. Kolejorz przegrał przy Łazienkowskiej 5 kolejnych spotkań ligowych (3 bez zdobycia gola). Lech czeka na wygraną w Warszawie od lipca 2016 roku, a w Ekstraklasie od jesieni 2015. W sobotę powalczy o 14 zwycięstwo w stolicy (12 ligowe). Ekstraklasowy bilans gier Lecha z Legią w Warszawie na kolana nie powala: 11-14-35, 39:89 (60 meczów).

Zwycięstwa Lecha Poznań nad Legią w Warszawie:

1949: Legia – Lech 1:3
1950: Legia – Lech 0:1
1973/1974: Legia – Lech 0:2
1981/1982: Legia – Lech 0:1
1982/1983: Legia – Lech 0:1 (PP)
1983/1984: Legia – Lech 0:2
1984/1985: Legia – Lech 1:2
1994/1995: Legia – Lech 0:1
2007/2008: Legia – Lech 0:1
2011/2012: Legia – Lech 0:1
2014/2015: Legia – Lech 1:2
2015/2016: Legia – Lech 0:1
2016/2017: Legia – Lech 1:4 (SPP)

Obserwuj KKSLECH.com i przeglądaj nasze treści również na dwóch portalach społecznościowych. Nasz serwis nie posiada swojego profilu na Facebooku.
—
TWITTER
YOUTUBE

> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <

Tweety użytkownika @KKSLECHcom