Lech II w III-lidze – podsumowanie jesieni
Po zakończeniu rozgrywek Młodej Ekstraklasy juniorski zespół Lecha Poznań, który został wiosną wicemistrzem Polski jesienią przystąpił do rywalizacji w III-lidze (grupa: kujawsko-pomorsko-wielkopolska).
Przed rozgrywkami 2013/2014 klub walczył oto, aby rezerwy Kolejorza wystartowały w II-lidze, ale PZPN nie zgodził się na to i podopieczni Patryka Kniata byli zmuszeni przystąpić do rozgrywek III-ligi. Celem rezerw Lecha Poznań był oczywiście awans o klasę wyżej, a młodzi gracze Kolejorza mają za sobą niezłą rundę, choć mimo wszystko zakończoną niedosytem.
Lech II Poznań sezon 2013/2014 rozpoczął od pięciu domowych meczów we Wronkach w których zdobył 13 punktów i od początku rozgrywek zadomowił się w czołówce. Młodzi gracze Kniata, którzy często rywalizowali z dużo starszymi od siebie zawodnikami przez całą jesieni grali równo i regularnie zdobywali punkty, ale nagle pod koniec rundy zaczęli notować słabsze wyniki i to z outsiderami ligi.
Do tego wszystkiego doszły przeciętne wyniki z czołówką i Lech II Poznań zakończył jesień na 3. miejscu z sześcioma punktami straty do Sokoła Kleczew, który zaliczył bardzo dobrą końcówkę rundy. Jesienią rezerwy aż 11 spotkań rozegrały u siebie notując bilans 9-1-1, gole: 24:8, a tylko 7 meczów zanotowały na wyjazdach – bilans: 2-1-9, gole: 9:12 i jeśli wiosną chcą się pokusić o awans muszą poprawić wyniki na obcych terenach.
Pocieszeniem dla Kolejorza II Poznań jest fakt, że lider tabeli III-ligi (grupa: kujawsko-pomorsko-wielkopolska), Sokół Kleczew w rundzie wiosennej również więcej pojedynków rozegra na wyjazdach. Przypomnijmy, że do II-ligi awansuje tylko zwycięzca. Rezerwy Lecha Poznań po w miarę udanej jesieni powalczą wiosną nie tylko o awans o klasę wyżej, ale zagrają także w 1/4 okręgowego Pucharu Polski. Warto dodać, że jesienią najlepszym strzelcem rezerw był Michał Jakóbowski, który zdobył 7 goli.
Ogólny bilans jesieni w wykonaniu Lecha II Poznań:
Mecze: 18
Punkty: 35
Miejsce w tabeli: 3
Zwycięstwa: 11
Zwycięstwa u siebie: 9
Zwycięstwa na wyjeździe: 2
Remisy: 2
Remisy u siebie: 1
Remisy na wyjeździe: 1
Porażki: 5
Porażki u siebie: 1
Porażki na wyjeździe: 4
Bramki strzelone: 33
Bramki strzelone u siebie: 24
Bramki strzelone na wyjeździe: 9
Bramki stracone: 20
Bramki stracone u siebie: 8
Bramki stracone na wyjeździe: 12
Najwyższa wygrana:
Najwyższa porażka:
Jesienne wyniki Lecha II Poznań w rozgrywkach III-ligi:
03.08, Lech II Poznań – Grom Plewiska 1:1
10.08, Lech II Poznań – Centra Ostrów Wlkp. 4:0
15.08, Lech II Poznań – Notecianka Pakość 1:0
18.08, Lech II Poznań – Fogo Luboń 4:1
24.08, Lech II Poznań – Włocłavia Włocławek 2:1
31.08, Wda Świecie – Lech II Poznań 5:2
08.09, Lech II Poznań – Unia Swarzędz 1:0
14.09, GKS Dopiewo – Lech II Poznań 2:3
21.09, Lech II Poznań – Polonia Środa Wielkopolska 4:3
28.09, Lech II Poznań – Start Warlubie 1:0
05.10, Sokół Kleczew – Lech II Poznań 1:0
12.10, Lech II Poznań – Polonia Leszno 3:1
19.10, Elana Toruń – Lech II Poznań 0:3
23.10, Sokół Pniewy – Lech II Poznań 1:1 k.3:4 – (OPP)
26.10, Lech II Poznań – Unia Solec Kujawski 0:1
02.11, Nielba Wągrowiec – Lech II Poznań 1:0
10.11, Lech II Poznań – Pogoń Mogilno 3:0
16.11, Cuiavia Inowrocław – Lech II Poznań 2:0
23.11, Grom Plewiska – Lech II Poznań 1:1 – awansem z rundy wiosennej
Tabela III-ligi po rundzie jesiennej:
1. Sokół Kleczew 41 pkt.
2. Wda Świecie 35
3. Lech II Poznań 35
4. Włocławia Włocławek 34
5. Unia Solec Kujawski 33
6. Start Warlubie 31
7. Grom Plewiska 30
8. Unia Swarzędz 28
9. Polonia Środa Wlkp. 27
10. Nielba Wągrowiec 26
11. Pogoń Mogilno 26
12. Polonia Leszno 25
13. Centra Ostrów Wlkp. 20
14. Fogo Luboń 18
15. Cuiavia Inowrocław 14
16. Elana Toruń 13
17. Notecianka Pakość 13
18. GKS Dopiewo 12
Źródło: inf. własna
Autor: Marcin Hamasiak
>> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <<
MECZE KOLEJORZA:
Gdzieś tam pod koniec rundy Kniat wypowiedział słowa , że ważniejsze jest aby jak najwięcej tych młodych trafiło do Ekstraklasy niż sam awans o klasę wyżej. A więc powodzenia….
Cieszy wyłącznie to , że rzeczywiście widać efekty pracy z młodzieżą w Lechu i idą w kierunku rozwojowym a zespół rezerw to doskonałe miejsce, aby młodzi pokazali swoje umiejętności. Sztab szkoleniowy ma wgląd na rozwój i zachowanie danych piłkarzy. Najlepszy przykład Niklas Zulciak – chłopak który przyszedł z Niemiec a w Polsce był zupełnie anonimowy. Po pół roku wiemy na co go stać i nad czym trzeba pracować…
Awans całkiem mozliwy, a Cuiavia IV LIGA!
Calkiem calkiem mozliwy awans… Chociaz weszla chyba nowa reforma ktora zaklada dodatkowe baraze dla zwyciezcow grup, gdyz ma powstac jedna ogolnopolska 2 liga – dobrze pamietam? Wtedy pojawia sie pytanie o sens awansu, w zanczeniu czy jestesmy na niego gotowi.. Ale zobaczymy co los przyniesie
Ciekawie wyglądała ta pierwsza po dłuższej przerwie jesień lechickiej młodzieży w seniorskiej piłce. Okazuje się, że czasem gorsi, ale bardziej rutynowani, a przy okazji grający walecznie rywale potrafią sobie radzić z naszymi gwiazdkami. Z drugiej jednak strony szansa skończenia sezonu na pierwszym miejscu wciąż jest bardzo duża.
Czy ktoś z naszych młodych piłkarzy się wyróżnił? Oczywiście – miniona runda wypromowała kilku chłopaków (niektórych nawet do pierwszego zespołu!), z drugiej strony kilku grajków niestety zawiodło pokładane w nich nadzieje.
Przede wszystkim ciekawie prezentowała się obrona, złożona z piłkarzy najmłodszych wiekiem (duża ich część mogłaby grać w CLJ). Mamy trzech utalentowanych stoperów – Bednarka (r. 1996), który zadebiutował już w Ekstraklasie i ma przed sobą sporą przyszłość, wysokiego Dejewskiego (r. 1995), który w zaledwie dwa lata swego pobytu w Poznaniu przebił się przez juniorów i jest już graczem obytym w seniorskiej piłce, i wreszcie Witta (r. 1994), naszego wychowanka, nietypowego, niskiego wzrostem stopera, który ma jednak także papiery na grę na defensywnej pomocy. Prostopadłe podanie (z głębi pola) Witta do Formelli w jednym z jesiennych spotkań w III lidze mogłoby być ozdobą boisk ekstraklasowych, dało nam ważną bramkę i zwycięstwo z Warlubiem. Warto także obserwować dwóch bocznych obrońców – Siwka (r. 1995, zaledwie ok. 170 cm wzrostu!), który ma potencjał, by być ciekawym graczem prawej strony boiska (świetnie włącza się w akcje ofensywne, ciekawie dośrodkowuje) i Rogalę (także r. 1995), który przebił się do rezerw z CLJ dopiero w trakcie sezonu, ale pokazał, ze może być naszą przyszłością na lewej flance.
W pomocy trochę zawiedli starsi piłkarze: sporo potrafiący Chromiński (r. 1993), Kapsa (r. 1991), i także Formella (r. 1995, gracz pierwszej drużyny). Kilku innych chłopaków długo leczyło kontuzje (Zgarda, czy też Orłowski, obaj r. 1994). Wyróżniłbym natomiast Jakóbowskiego (r. 1992), który troche bramek nastrzelał, wniósł do gru nieco wiatru i zadziorności i zasłużenie awansował do I zespołu, oraz Zulciaka (r. 1994), polskiego Niemca z Frankfurtu, który pokazał, że drzemie w nim potencjał. Ofensywnie zorientowany supertalent Kownacki (r. 1997, już w I drużynie) większość rundy stracił ze względu na kontuzję. W ataku niestety posucha… Klasycznego goleadora w rezerwach nie ma, często na tej pozycji grali ofensywni pomocnicy (Formella, Zulciak, Kownacki – jeśli akurat był zdolny do gry), nie zanosi się też, by wiosną cos się w tej materii zmieniło – chyba, że ktoś młody na stale awansuje z CLJ. tam są piłkarze z potencjałem: Gieraszek, Kurbiel (obaj r. 1996), czy tez Bździel (r. 1995, bardziej jednak boczny pomocnik). Na koniec ocena bramkarzy: panowała na tej pozycji spora rotacja, grywał Gostomski (r. 1988, grywał tylko do wiadomego momentu…), Matysiak (r. 1991) i młody Czapla (r. 1996) – ciężko więc oceniać ze względu na problemy ze zgraniem bramkarza z obrońcami. Warto wreszcie zauważyć, że trener Kniat to ciekawy szkoleniowiec, przyszłość przed nim.
Podsumowując – wierzę w wygranie grupy III ligi, awans do klasy wyższej (po barażach) także jest możliwy. Szkoda, ze rezerwy nie grają w Poznaniu – tą drożynę fajnie się ogląda, i chciałoby się oglądać ją częściej…
Warto wspomnieć o jeszcze jednym piłkarzu, który może nie jest jakoś szczególnie widoczny, ale jesienią robił swoje: Mariusz Woźniak (r. 1995), defensywny pomocnik, bardzo solidnie wkomponował się w zespół i jego dobre wyniki były w dużej mierze jego zasługą. Trener Rumak już to zauważył…
skąd masz takie informacje ? analiza bardzo ciekawa, ale chyba jesteś osobą z klubu a nie kibicem, bo wiedza duża, a kibiców na meczach II zespołu jak na lekarstwo . Tak czy owak zgadzam się z tobą, chociaż nie mam az tak bogatej wiedzy