Na chłodno: Może kiedyś będzie lepiej

Cykl „Na chłodno” to stałe dopełnienie m.in. materiałów meczowych w których w trochę inny sposób przyglądamy się meczom Lecha Poznań, ogólnej grze zawodników czy indywidualnej postawie piłkarzy. Czasem poruszamy też aktualne sprawy dotyczące naszego klubu w bardzo chłodny sposób. O wszystkim przeczytacie co poniedziałek po każdym spotkaniu poznając nasze szczere zdanie na temat danego meczu. Od lata 2016 w materiałach „Na chłodno” przyglądamy się również temu, co dzieje się w Lechu, oceniamy działania zarządu lub ich brak bacznie spoglądając na sytuację wokół klubu.

Witamy wszystkich internautów KKSLECH.com w kolejnym poniedziałkowym odcinku z cyklu „Na chłodno”. W dzisiejszym materiale poruszymy 3 tematy, które w ostatnim czasie najczęściej pojawiały się w Waszych dyskusjach i przy okazji wzbudziły najwięcej kontrowersji. Jednym z takich tematów był zamknięty sparing z Odrą Opole. Coś takiego jest niczym innym, jak kolejnym zakpieniem sobie z kibiców, którym dano do zrozumienia – „Lech nie jest teraz dla Was, zajmijcie się Ligą Narodów”. Aktualnie wciąż trwa przerwa na kadrę, podczas niej jak zwykle nic się nie dzieje, a tu sztab szkoleniowy wraz z Ivanem Djurdjeviciem, który jeszcze w maju deklarował pełną otwartość i nawet zapraszał kibiców na treningi nagle zamyka mecz sparingowy zarówno dla mediów jak i kibiców. O co w tym wszystkim chodzi? Po co to komu? za co? Zamknięty sparing podczas nudnej, wrześniowej przerwy na kadrę trochę przeczy też temu o czym podczas słynnej konferencji prasowej mówił Piotr Rutkowski – „Zgodziłem się na pomysł wprowadzenia ciszy medialnej, ale jeśli chcemy wygrywać, to nie możemy się chować tylko musimy wychodzić do ludzi. Ten parasol został zwinięty i nie zostanie rozwinięty. Skończyliśmy z tym.”

Wystarczyły 3 miesiące bez poważnych zmian w klubie, kolejny kryzys, który był tylko kwestią czasu i wszystko wróciło do normy. Sparing zamknięty, Ivan Djurdjević próbował coś ukryć co chyba mu się nie udało. Klub wynik sparingu ogłosił blisko 2 godziny po informacji od Odry Opole, która poinformowała kibiców Kolejorza o rezultacie jaki osiągnęła ich drużyna. Dopiero później Lech podał skład, a na filmiku z bramkami dobrze było widać, kto i na jakiej pozycji grał, dlatego do teraz nie wiadomo po co była ta cała szopka? Ktoś kto wymyślił zamknięty sparing chciał zrobić idiotów z kibiców, z Legii, która miała się o niczym nie dowiedzieć (kto gdzie grał i kogo zabrakło na boisku), a sam zrobił z siebie idiotę. Cóż. Lech od dawna umie negatywnie zaskakiwać kibiców i wystarczył pierwszy kryzys pod wodzą nowego trenera, żeby Ivan Djurdjević + jego zespół nie był już otwarty na ludzi interesujących się losami własnego klubu. W końcu zawsze łatwiej jest złożyć deklarację niż ją wykonać o czym zresztą można było przekonać się opisując losy Lecha od wielu lat. Wrzucenie bramek po „zamkniętym” sparingu na YouTube było śmieszne tak jaka całe marne przedstawienie z zamknięciem gry kontrolnej w takim momencie i przed meczem z rywalem, który raczej nie będzie zwracał uwagi na to, gdzie grał w nim jakiś Janicki, Jevtić, Wasielewski czy Radut. Najbardziej na zamkniętym meczu kontrolnym straciły poznańskie media oraz kibice, którzy znów mogli poczuć się niepotrzebni. Wszyscy w Lechu jak zwykle ciężko pracują, trenują, w razie pierwszego od 12 sierpnia zwycięstwa w przyszłą niedzielę jak zwykle będą się mądrzyć, natomiast w przypadku porażki znów się obrażą na krytykę, winnych także nie będzie. Tak wygląda cały Lech, który oprócz zamknięcia sparingu w nudnym okresie jesieni utajnia jeszcze sytuację kadrową zespołu przed każdym spotkaniem (my nigdy nie będziemy tego robić), a czytając od paru tygodni stronę oficjalną można odnieść wrażenie, że akademia i jej sprawy liczą się bardziej od pierwszej drużyny (powinno być na odwrót).

W ostatnim czasie sporo kontrowersji wzbudziła nominacja Jacka Terpiłowskiego i Tomasza Rząsy. Tak jak pisaliśmy tydzień temu – nominacje na kolana nie powaliły, ale pracę obu Panów oceni się ze spokojem, na chłodno za pół roku, za rok, a może nawet za 2 lata. Zapoznając się jednak z opiniami kibiców wygłaszanych m.in. w komentarzach czy w Śmietniku szczególne kontrowersje wzbudził wybór Rząsy, który niedawno gościł w audycji Radia Poznań. Jego występ zakończył się niestety kompromitacją. Rząsa nie umiał powiedzieć na czym będzie polegała jego praca i czym konkretnie będzie się zajmował? Nie wiedział zupełnie nic. Gadał jakieś banały nie na temat, a słuchając go można było odnieść wrażenie jakby chciał powiedzieć – „nie wiem, nie orientuje się, dajcie mi już spokój”. Reakcja kibiców na jego występ w radiu była szybka tak jak wygłoszone opinie, które w skrócie były następujące – „słup Rutkowskiego”, „pionek Rutka”, „chcieli dyrektora to mają”. W tej sprawie również ciężko mieć odmienne zdanie od wielu kibiców. Rzeczywiście, nikt nowy z nową myślą i podejściem nie przyszedł do klubu. Zmieniło się tylko stanowisko i to w sumie tyle. Miał być dyrektor? Jest dyrektor. Nie wiadomo tylko po co Tomasz Rząsa poszedł do tego radia skoro nie potrafił odpowiedzieć na żadne pytanie? Aktualnie najbardziej zadowolony może być Piotr Rutkowski, który wreszcie może sobie odsapnąć. Wielu teraz będzie mówiąc prosto – napieprzać w Rząsę w sprawach transferów, w Djurdjevicia w sprawie taktyki, brania zawodników z III-ligi i stawiania na nich, a tymczasem wiceprezes Lecha Poznań w końcu ma spokój, znalazł się w cieniu innych osób i wreszcie ludzie nie będą mieć pretensji wyłącznie do niego tylko najpierw do Djurdjevicia z Rząsą. Trzeba przyznać, że Piotr Rutkowski wiedział co robi zatrudniają Ivana oraz w końcu dyrektora sportowego, którego chyba wymusili bardziej kibice niż zarząd klubu rzeczywiście chciał coś zmienić. W tej sprawie my zostawiamy Was z Waszymi opiniami. Każdy ma swoją, wielu zapewne podobną, a my zgodnie z zapowiedzią – ocenimy roszady na stołkach po efektach pracy obu Panów dopiero za jakiś czas.

Zmieniając temat. Za tydzień o tej porze nastroje albo będą trochę lepsze albo takie same (może być gorzej?). My chcielibyśmy, aby Lech w niedzielę po prostu znów nie przegrał ważnego meczu. Tak naprawdę widząc to co się dzieje czy opisując każdego dnia życie klubu entuzjazm już dawno się wypalił tak jak wszystkie nadzieje tłumione przez tych samych ludzi (zarząd, trenerzy, piłkarze) od wielu, wielu miesięcy. Kiedyś nie do pomyślenia była radość, bo przykładowo – „Lech nie przegrał na Białorusi, strzelił gola na wyjeździe i po słabych zawodach ma szanse na awans”. Już dawno obniżyliśmy wymagania co do Lecha, który potrafi zaskakiwać tylko negatywnie porażkami w ważnych meczach, kompromitacjami takimi jak ta lipcowa w Erywaniu czy seriami jak ta obecna (4 spotkania bez wygranej i 3 porażki). Obecnie chcielibyśmy, by po prostu ludzie tworzący Lecha i cały Lech przestał przynosić nam wstyd o którym nie jest nikomu z kibiców później łatwo pisać. Dlatego w niedzielę, nawet mimo kolejnej straty punktów, prawdopodobnej w takiej sytuacji utraty 3. miejsca i powiększenia straty do lidera chcielibyśmy, aby Lech najzwyczajniej w świecie NIE PRZEGRAŁ znów ważnego meczu. Od miesięcy lepiej jest się czymś miło zaskoczyć (nadal nie ma takich rzeczy w klubie) niż znów, kolejny już raz rozczarować stąd również od wielu, wielu miesięcy wieje tutaj chłodem i będzie wiać dalej minimum do maja 2019 roku co wielu internautów świetnie rozumie podchodząc do Lecha podobnie.

Zdajemy sobie sprawę, że nie wszystkim przypadł do gustu nagłówek z raportem z meczu w Genku „koniec europejskiej przygody”. Do Lecha podchodzimy jednak jak najbardziej obiektywnie realnie oceniając szanse na dosłownie wszystko. Analizując wszystkie rzeczy za i przeciw nie było półcienia szansy na awans stąd nasza wiara na cokolwiek była tak mała, więc nawet nie próbowaliśmy tutaj nikogo nakręcać na rewanż. Lech oczywiście żadnej niespodzianki nie sprawił, przegrał 2 raz, odpadł po porażce w dwumeczu aż 1:4, a chłodne podejście do rewanżowej rywalizacji z Belgami było jak najbardziej zasadne. Teraz w niedzielę 16 września można liczyć na niespodziankę, na 3 punkty i wypada na nie liczyć ze względu na inną klasę rywala niż Genk. Będą 3 punkty? Fajnie, ale spokojnie, bowiem rok temu po wyniku 3:0 później Lech nie wygrał żadnego z 5 kolejnych spotkań. W Warszawie będzie remis? Nic się nie stanie. Będzie kolejna porażka? Trudno. Nie pierwsza, nie ostatnia i nawet nie będzie już sensu pisać później w „Na chłodno” tego samego tylko innymi słowami. Życie Lechowe wtedy będzie toczyło się dalej. Może kiedyś będzie lepiej. Może da się na czymś oprzeć entuzjazm.

> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <