Na chłodno: Tygodnie bez zmian

Cykl „Na chłodno” to stałe dopełnienie m.in. materiałów meczowych w których w trochę inny sposób przyglądamy się meczom Lecha Poznań, ogólnej grze zawodników czy indywidualnej postawie piłkarzy. Czasem poruszamy też aktualne sprawy dotyczące naszego klubu w bardzo chłodny sposób. O wszystkim przeczytacie co poniedziałek po każdym spotkaniu poznając nasze szczere zdanie na temat danego meczu. Od lata 2016 w materiałach „Na chłodno” przyglądamy się również temu, co dzieje się w Lechu, oceniamy działania zarządu lub ich brak bacznie spoglądając na sytuację wokół klubu.

Witamy wszystkich internautów KKSLECH.com w kolejnym odcinku z cyklu na „Na chłodno”. Kolejny już tydzień trudno w ogóle zacząć następny, smutny tekst. Znów trzeba pisać o porażce klubu, niewykorzystanej szansie, przegranym tygodniu, a także o niezbyt optymistycznej przyszłości, która czeka Lecha. W ostatnich dniach Lech zawiódł zarówno w Zabrzu jak i w Berlinie, gdzie zaprezentował się nieźle tylko co z tego skoro odniósł bardzo słaby wynik? Ciężko i przez parę lat walczono o udział w młodzieżowej Lidze Mistrzów, by we wrześniu najpierw mieć pecha w losowaniu trafiając na Mistrza Niemiec już w I rundzie, a później podczas trwania spotkania z Herthą. Szkoda, naprawdę szkoda, że Lech nie zdobył bramki w Berlinie lub nie przegrał chociaż 0:1 tylko dał sobie wbić gola na 0:2 z rzutu karnego w 90 minucie i to w okresie meczu, kiedy przeważał. Co prawda piłka młodzieżowa znacząco różni się od tej seniorskiej, jednak mało realne jest, aby w rewanżu przy Bułgarskiej juniorzy starsi dali radę wygrać przykładowo 3:0, 4:0 i nie stracili gola.

W weekend młodzi lechici być może przegrali już szansę na obronę trofeum. Lech po domowej porażce z liderującą Koroną aż 0:3 spadł w CLJ na 7. pozycję, zatem zajmuje to samo miejsce co pierwszy zespół Kolejorza. Niestety obecna lokata pierwszej drużyny i juniorów tracących do lidera już 11 punktów! najlepiej pokazuje, gdzie obecnie jest nasz klub. Według Lecha wyniki drużyn młodzieżowych są oczywiście nieważne. Liczy się liczba wychowanków w pierwszej drużynie na których zarząd może zarobić. I tu przechodzimy do kolejnego tematu. Jedynym takim zawodnikiem w tej chwili jest Kamil Jóźwiak, który szarpie, biega, stara się i to w sumie byłoby na tyle. Bilans 0 goli, 1 asysta na kolana niestety nie powala. I trudno oczekiwać, aby zagraniczne kluby sypnęły milionami euro na bocznego pomocnika bez liczb, który poza robieniem przysłowiowego wiatru jak na razie niczym nie imponuje. Mimo braku liczb „Józiu” i tak regularnie jest uznawany przez kibiców najlepszym piłkarzem Lecha co najlepiej pokazuje, jak źle wiedzie się poznaniakom w Ekstraklasie.

Kamil Jóźwiak dość niespodziewanie nie robi oczekiwanych sportowych postępów w czasie w którym już przez kilka miesięcy musimy wszyscy czekać na powrót do zdrowia Roberta Gumnego. Przez operację i długą rekonwalescencję „Guma” może stąd odejść najwcześniej latem, gdy oczywiście wiosną wróci do formy z zeszłej jesieni. I tu pojawia się problem, który ciężko będzie rozwiązać w obecnej strategii Lecha Poznań. Klub ostatni raz zarobił na transferach w tym na swoich wychowankach latem 2017 roku. Od tamtej pory nie sprzedał już żadnego podstawowego zawodnika za kilka milionów euro dzięki którym ma później środki na bieżącą działalność w tym m.in. na utrzymanie pierwszej drużyny. Nie zanosi się również, aby w najbliższym okienku ktoś odszedł z klubu za pokaźne kwoty, więc nic dziwnego, że w Lechu zaczęli już przebąkiwać o „braku kasy”. Brak pieniędzy w Kolejorzu wygląda oczywiście inaczej niż np. w Wiśle czy w Lechii, gdzie na serio nie ma pieniędzy choćby na pensje dla piłkarzy. W Lechu liczy się stabilny, wysoki budżet przez co nikt nie będzie wydawał więcej pieniędzy na transfery niż na nich zarabia. Miały powstać kolejne boiska treningowe, miało być muzeum, ma być rozbudowa akademii a co jest? Nic. Nic się nie dzieje. Na domiar złego inne akademie takie jak Zagłębia czy Pogoni są coraz większą konkurencją dla akademii Lecha, ich juniorskie zespoły m.in. w CLJ U-18 osiągają lepsze wyniki, a w pierwszych drużynach tych klubów też zaczynają pojawiać się wychowankowie co wkrótce może dostarczyć im większe kwoty niż za sprzedaż Piotrowskiego czy Jacha.

Niestety. Tam gdzie Lech Poznań był jeszcze 2-3 lata temu bezkonkurencyjny, teraz jest doganiany przez inne akademie. Pieniędzy na transferach nie zarabia już tyle co wcześniej, nie ma kogo sprzedać, by zbilansować budżet, nie ma wyników sportowych, coraz mniej kibiców chodzi na stadion, wszystkie trybuny łącznie z dwójką świecą pustkami, wielu ludzi straciło szacunek/zaufanie do piłkarzy/zarzadu i nie widać światełka w tunelu na lepszą przyszłość bez zmiany strategii oraz znalezienia innego źródła finansowania klubu. W ciągu 2 najbliższych okienek transferowych pierwszy zespół Lecha ma przejść kolejną rewolucję kadrową o której pisaliśmy już tydzień temu tylko za co? Za co mają do nas przyjść nowi klasowi zawodnicy skoro nie ma kogo sprzedać za miliony z obecnej drużyny? Dlatego do kolejnej rewolucji w Lechu, która ma tak naprawdę miejsce od 3 lat trzeba podejść z dużym, dużym dystansem. Tak naprawdę zabiorą się za nią ci sami ludzie, którym nikt już nie ufa i którzy popełniają mnóstwo błędów od lat zwalając największą winę za przegrane sezony na trenerów (oczywiście oni też ponoszą swoją winę o czym wiele razy tutaj pisaliśmy).

To co się wydarzy zimą będzie próbą reanimowania trupa i to jeszcze nie wiadomo kim. Transfery będą na pewno tylko bez podnoszenia wydatków na zakup wzmocnień takich jak Amaral czy Tiba Lech nie zrobi postępu sportowego, a co za tym idzie – nie będzie trofeum oraz lepszej atmosfery. Atmosfera jest obecnie jednym z największych problemów i juz kolejnym tematem do którego będziemy wracać wiele razy. Póki co można zastanowić się, czy kiedykolwiek za Rutkowskich było gorzej? Patrząc na frekwencję na stadionie – nie było. Teraz sytuacja wokół klubu jest najgorsza od 12 lat, humory są fatalne, panuje duże zniechęcenie wśród kibiców, brak wiary, a do tego panuje duża obojętność co jest chyba najgorsze w tym wszystkim. I nic, absolutnie nic nie wskazuje na to, aby Lech się pozbierał. Nie za sprawą 3-4 przypadkowych wygranych nad przykładowo Lechią, Koroną czy Wisłą Płock po których i tak wpadnie w kolejny kryzys tylko tak na dłuższą metę, zdobyciem jakiegoś trofeum oraz zaistnieniem w europejskich pucharach. Według nas zarząd nie da sobie już rady z obecnym kryzysem, który doprowadził do zabicia atmosfery i z którym jeszcze się nie mierzył. Nie poradzi sobie z nim, bo po prostu nie odmieni pierwszej drużyny Lecha Poznań z tymi piłkarzami czy dotychczasowym działaniem na rynku transferowym m.in. ostatniej zimy. Sam Ivan Djurdjević to za mało, aby uratować swój tyłek o czym zarząd przekonał się już w ostatnich 11 kolejkach. Na pewno działacze zechcą ratować się m.in. przekonywaniem kibiców na najbliższym spotkaniu dla uczestników programu „Lechici” i zapewne garstkę naiwnych osób „nawijaniem makaronu na uszy” wypowiadaniem tego samego tylko innymi słowami przekonają tylko co dalej? Potem będzie trzeba dotrzymać obietnic, wzmocnić zimą zespół, przekonać do siebie całą resztę kibiców, a na końcu zdobyć trofeum i pokonać m.in. najgroźniejszego rywala, który już jest wiceliderem zdobywając w II etapie aż 6 punktów więcej od Lecha.

Kończąc na dziś. W przerwie na kadrę wrócimy jeszcze do tematu działań klubu, atmosfery wokół niego, a także do tematu piłkarzy pomijając przy okazji temat błędów trenera. Chyba wszystko zostało już wcześniej napisane, trochę się pogubił, lecz przynajmniej próbuje coś zmienić i bardzo mu zależy. Mamy już październik, grudzień coraz bliżej, więc podczas tej przerwy na kadrę przedstawimy pierwsze informacje na temat corocznego plebiscytu na użytkownika KKSLECH.com. Ma być jedna poważna zmiana, którą trzeba jeszcze przedyskutować.

> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <