Lechowy Śmietnik Kibica 2019/2020

Od jakiegoś czasu dyskutujemy o problemach Lecha w grze obronnej. Rzeczywiście ilość straconych bramek jest przerażająca. Postanowiłem zatem przyjrzeć się sytuacjom w jakich traciliśmy gole:

PIAST – LECH
1. Jóźwiak gra za daleko od rywala i pozwala dorzucić piłkę w pole karne. Kostewycz zamiast być pomiędzy napastnikiem a bramką jest za plecami rywala.

ŁKS – LECH
1. Fatalne wybicie Harta. Krycie rywala w polu karnym gubi Muhar.

LECH – ŚLĄSK
1. Fatalne zagranie Ćrnomarkowica w poprzek własnego pola karnego do rywala. Rogne się pośliznął i został nabity przez rywala. Karny.
2. Spóźniony Gumny pozwala dośrodkować. Jóźwiak spóźnia się z asekuracją. Bramkarz nawet nie skacze do tej piłki!
3. Po dośrodkowaniu, Brozia nie upilnował Amaral. Piłka lobuje zaspanego Harta – miał czas żeby się dobrze ustawić.

RAKÓW – LECH
1. Kuriozalna decyzja sędziego. Karny. Po faulu na Śatce!
2. Po rożnym dla rywali, bilard w polu karnym i w końcu bezmyślne zagranie Gumnego. Karny.

LECH – CRACOVIA
1. Rzut rożny. Na krótkim słupku Kostewycz (dobrze ustawiony) pozwala oddać strzał głową rywalowi. Hart w bramce fruwa na notę.
2. Przy linii środkowej: Ćrnomarkowic, Kostewycz i Jóźwiak „bawią się” w sędziowanie. Zagapił się Muhar, któremu uciekł rywal. Sytuację próbuje jeszcze ratować Śatka. Niestety Hart rzuca się do tzw. długiego słupka zanim padł strzał co widząc rywal bije po krótkim słupku.

LECHIA – LECH
1. Gumny pozwala dośrodkować. Ćrnomarkowic i Kostewycz w dwójkę kryją Peszkę. Po chwili obaj się rozbiegają w kierunku słupków!? Sobiech odpuszczony przez Tibę i Amarala zgrywa do pozostawionego samego na środku Peszki. Egzekucja.
2. Spóźniony Jevtić pozwala dośrodkować. Piłka wlatuje w pole karne, rywal obiega Ćrnomarkowica jak pachołek i strzela.

LECH – JAGIELLONIA
1. Piłkę głupio traci Tiba. Gumny nie utrzymał linii obrony przez co nie było spalonego. Na co czekał Hart w bramce to nie wiem.

Podsumowanie zacznę od tego, że większość bramek tracimy po dośrodkowaniach z naszej prawej strony bądź akcjach rywali tą stroną. Wynika to moim zdaniem z tego, że Jevtić odpuszcza grę obronną, rywale klepią w przewadze prawego pomocnika i obrońcę, później albo mają wuchtę czasu żeby precyzyjnie dośrodkować albo idą do końcowej linii i zgrywają do tyłu. Co do dośrodkowań to są one bite przeważnie na drugi słupek, który ma za zadanie chronić Kostewycz. Recepta jest niby prosta. Trzeba grać bliżej rywala i nie pozwalać na wrzutki. Jak już jednak napisałem, nie jest to możliwe przy grze rywala w przewadze.
Wracając do gry pomocników. Brak Jevtića stwarza wyrwę w środku pola, której nie zawsze skutecznie są w stanie wypełnić Tiba i Muchar – zwłaszcza przy kontrach przeciwników. Potwierdzeniem może być ostatni mecz z Jagiellonią, w którym zabrakło Jevtica i Kostewycza a rywal miał przez to większe problemy ze zdobyciem bramek. Nie twierdzę, że obaj wymienieni zawodnicy są ojcami porażek. Po prostu z nimi w składzie Lech nie funkcjonuje poprawnie w grze obronnej.
Inną kwestią jest pomysł „grania piłką” od własnej bramki. W takiej grze boczni obrońcy muszą wyjść wyżej co po szybkiej stracie piłki (raz Hart, ostatnio Tiba) powoduje, że rywal ma przewagę liczebną nad naszymi obrońcami. Być może rozwiązaniem byłoby „węższe” ustawienie zespołu w fazie rozpoczęcia akcji (np. boczny obrońca, którego stroną nie jest prowadzona akcja byłby bliżej środka pola) bo na tę chwilę to wygląda tak, że rozbiegamy się po boisku i stwarzamy autostradę do własnej bramki.
Sami zawodnicy też niestety mają swoje za uszami. Hart ma np. udział w utracie aż sześciu bramek. Raz było to złe wybicie napędzające kontrę, czterokrotnie zaniechanie działań obronnych i raz maniera rzucania się w kierunku długiego słupka. Kostewycz przegrywa praktycznie większość akcji obronnych: pozwala dośrodkować lub się objechać, przegrywa główki i biega po polu karnym jak nietoperz (Lechia – Lech, gol Peszki). Ćrnomarkowicz niby ma dobre interwencje ale kiedy miał swój udział przy utracie bramek to ewidentnie odcinało mu myślenie a jego zachowanie było nawet nie juniorskie a trampkarskie. Rogne może nie gra najlepiej, jednak trudno go za bardzo winić za karnego którego sprokurował. Śatka podobnie. Karny z meczu z Rakowem na pewno go nie obciąża. Gdyby nie głupia interwencja Harta (Lech – Cracovia, 2. gol) to nie byłby zamieszany w więcej bramek. Z kolei Gumny jest wyraźnie przygaszony a gry nie ułatwia mu niestety Jevtić i reszta środkowych pomocników. Niemniej w porównaniu do np. Kędziory, Gumny rzadko blokuje dośrodkowania nawet kiedy gra jeden na jeden z rywalem.
Pomocnicy tacy jak Jevtić, Jóźwiak, Amaral czy Tiba mają być motorem napędowym akcji ofensywnych. I to jest prawda. Ale dlaczego wszyscy naraz? Muhar się nie sklonuje. Nie jestem jego fanem choć też nie krytykowałem raczej jego gry. Parę osób na naszym forum zaczęło jednak „jechać” po nim, upatrując słabych wyników w jego akurat postawie. Sprawdziłem wskaźniki InStat podawane przez Redakcję i wyszło mi, że zagrał dwa słabe mecze, trzy poprawne i cztery bardzo dobre, i mam tu na myśli wywiązywanie się z gry na swojej pozycji. O napastnikach nie będę pisał bo straciliśmy dwie bramki po rzutach rożnych (a wtedy napastnicy grają tak naprawdę w obronie), ale żadna z nich nie obciąża napastników.
Reasumując. Zarówno w ofensywie jak i defensywie (:-)) nasi zawodnicy grają zbyt daleko od siebie przez co są spóźnieni w reakcjach na grę rywali. Brakuje nam wysokiego presingu na rywalach, na naszej połowie (w fazie bronienia). Nasza linia pomocy jest zbyt mało ruchliwa kiedy rozpoczynamy akcje, większość „ucieka” pod pole karne przeciwnika, stoi i czeka na piłkę. Jedynym zawodnikiem jaki próbuje wspomóc obronę jest Pedro Tiba co ma przełożenie zarówno na odbiór jego gry jak też wskaźniki InStat. Wynika z tego, że kiedy próbujemy grać ofensywnie to po stracie piłki „sztukujemy” obronę na szybcika, gubimy krycie i generalnie większość piłkarzy nie wie gdzie powinna być. Ta ostatnia konstatacja nie brzmi optymistycznie, bo jeżeli tego nie wyeliminujemy to o punkty będzie bardzo ciężko. Osobiście uważam, że żeby osiągnąć równowagę w ataku i obronie potrzebujemy playmakera, który w parze z Tibą gwarantował by utrzymanie się przy piłce w fazie wyprowadzania akcji spod własnej bramki a w wypadku straty angażował się w grę obronną.
Przytoczone wyżej zestawienie jest druzgocące dla Harta i Ćrnomarkowicza czy Kostewycza. Ten pierwszy zawalił połowę bramek. Od najbliższego meczu powinien być poza 20. meczową. Kostewycz zaczął odcinać kupony a Djorde nie dojeżdża umysłowo na mecze. Nie wiem co z nimi zrobić. Znaczy wiem. Puchacz i Dejewski w podstawie. Nie mamy playmakera. Darko jak ma dzień to zagra dobrze do przodu ale to za mało jak na piłkarza. Amaral obciążony zadaniami defensywnymi ma problem w ofensywie. Może rozwiązaniem byłby Marchwiński? Tak na chwilę choćby.
Mam nadzieję, że te spostrzeżenia znajdą bądź uznanie bądź konstruktywną ripostę wśród sióstr i braci „po szalu”.