Analiza i statystyki meczu z Rakowem

W sobotnim meczu z Rakowem Częstochowa podobnie jak w niedawnym spotkaniu z innym beniaminkiem zespół Lecha Poznań rozegrał dwie różne połowy. Końcowy efekt był taki sam. Po szybkich, ciekawych zawodach ostatecznie to Kolejorz potrafił wydrzeć pełną pulę na wyjeździe w pełni realizując swoje zadanie.

Obrona (ocena formacji: 4)

Trener Dariusz Żuraw postanawiał nie dokonywać żadnych zmian w tylnej formacji Kolejorza. Lech od pierwszej minuty atakował głównie lewą stroną dzięki czemu w ofensywie mógł wykazać się analizowany już w „Oko na grę” Volodymyr Kostevych. Dwaj boczni obrońcy zaliczyli wczoraj łącznie 2 kluczowe zagrania imponując dużą liczbą celnych podań identycznie jak obaj stoperzy. Ich gra czysto w defensywie powinna wyglądać już dużo lepiej. Lubomir Satka wygrał raptem 60% pojedynków 1 na 1 co jak na środkowego obrońcę jest kiepskim wynikiem. Problemy tylnej formacji w defensywie wynikały często ze słabej gry w destrukcji już drugiej linii, która szczególnie po przerwie pozwalała Rakowowi w środku pola na zbyt wiele. W Bełchatowie na wysokości zadania stanął Mickey van der Hart będący cichym bohaterem meczu z Rakowem. Gdyby nie jego interwencje po przerwie w tym w końcówce zawodów, to Lech nie wygrałby tego meczu. Holender wiele się napracował, był pewnym punktem defensywy, którą można ocenić na czwórkę. Z akcji obrona nie straciła żadnej bramki, a gdyby pomocnicy lepiej spisywali się w destrukcji wówczas obrońcy nie mieliby aż tyle pracy. W ostatnich minutach na boisku pojawił się jeszcze trzeci stoper Thomas Rogne mający za zadanie już tylko oddalać zagrożenie spod naszej bramki.

Pomoc (ocena formacji: 3)

Grę formacji pomocy ciężko ocenić. Lech rozegrał dwie różne połowy. Inaczej spisywał się w ofensywie i inaczej w defensywie. Tym razem o dziwo najwięcej podań w zespole nie miał Pedro Tiba ani nie pokonał najwięcej kilometrów. Miał za to 2 celne strzały na 2 oddane, 2 kluczowe podania i niezły wynik 78% celnych zagrań, który uwaga! był najgorszy spośród wszystkich pomocników grających od początku. Tym razem Tibę przyćmił Darko Jevtić, autor 2 asyst, 5 strzałów i 2 kluczowych podań. Solidnie w ofensywie wyglądali też Karlo Muhar mający przecież inne zadania czy Tymoteusz Puchacz (4 uderzenia, 3 celne, asysta II stopnia przy golu na 2:0). 20-latek rozegrał wczoraj najlepszy mecz w „niebiesko-białych” barwach napędzając ofensywę już od pierwszych minut. Wreszcie przebudził się i tak irytujący Kamil Jóźwiak, który w 32 minucie pomyślał, nie strzelał tylko podał do Christiana Gytkjaera. Efektywność w ofensywie drugiej linii stała w sobotę na wysokim poziomie tak jak pomysł na rozegranie akcji oraz polot w grze.

Zupełnie inaczej wyglądała gra Lecha Poznań w defensywie. Pomocnicy zrobili wczoraj niewiele, aby pomóc obrońcom w defensywie. Najbardziej skuteczny w destrukcji spośród pomocników był … Darko Jevtić (56% wygranych pojedynków 1 na 1), który przecież zwykle był najgorszy. Kiepsko czysto z zadań defensywnych wywiązali się wczoraj Karlo Muhar wraz z Pedro Tibą, którzy byli zbyt wolni w środku pola nie dając sobie po prostu rady z bardziej dynamicznymi, ofensywnie usposobionymi zawodnikami Rakowa z drugiej linii. Po przerwie Lech nie miał żadnej kontroli nad boiskowymi wydarzeniami. Między 45 a 60 minutą został stłamszony na swojej połowie mając wówczas zaledwie 30% posiadania piłki. Niewiele lepiej było po 75 minucie, kiedy akurat udało się zdobyć bramkę na 3:2 głównie dzięki świetnej asyście Darko Jevticia z rzutu rożnego.

Atak (ocena formacji: 5)

Wreszcie! Wreszcie Christian Gytkjaer strzelił gola na wyjeździe. Dzięki dwóm bramkom w Bełchatowie jest teraz wiceliderem klasyfikacji strzelców Ekstraklasy i liderem Lechowej klasyfikacji strzelców z 4 bramkami. 29-latek miał wczoraj najwyższy InStat index w Lechu (360). Z 2 celnych strzałów zdobył 2 gole imponując jeszcze niezłą celnością podań (10 udanych na 12 wykonanych). Gytkjaer w końcu był pożytecznym napastnikiem, który zrobił to co do niego należało. 2 razy dobrze ustawił się w polu karnym dokładając odpowiednio nogę i głowę. Przyczepić można się jedynie do fatalnej liczby wygranych pojedynków 1 na 1, aczkolwiek w ustawieniu Rakowa z trójką stoperów nasz napastnik zmieniony w 86 minucie nie miał łatwo. Jego zmiennik Paweł Tomczyk pobiegał przez łącznie 8 minut notując 3 straty.

Ogólne wrażenie (ocena meczu: 4)

Lech trafił na dobrze dysponowanego, zdeterminowanego rywala, który nawet na chwilę nie odpuścił. W pierwszej połowie Lech miał przewagę, było widać wyższą kulturę gry i jakość indywidualną naszych piłkarzy, którzy są lepsi od zawodników Rakowa. Poznaniacy do przerwy grali dobrze prowadząc jak najbardziej zasłużenie. Nagle po przerwie stało się coś podobnego co w Łodzi w starciu z innym beniaminkiem. Lech po zmianie stron przestał grać, oklapł, fizycznie wyglądał słabiej mając dużo szczęścia do 74 minuty, gdy dopiero wtedy Raków zdobył gola na 2:2. Nie wiadomo, dlaczego Lech tak źle wyglądał po przerwie. Piłkarze uwierzyli już w zwycięstwo? Raków był tak mocny? czy zespól miał problem fizyczny? Być może w tym ostatnim jest trochę prawdy. Raków mając wyższe posiadanie piłki w ciągu całego meczu pokonał aż 119,09 km przy raptem 106,71 km Lecha Poznań, który w Bełchatowie zanotował najgorszy wynik w tym sezonie. Lecha można po sobocie chwalić za wynik, za grę w ofensywie, rozmach z przodu i liczbę strzałów, a także ganić za to, jak w defensywie spisywali się głownie piłkarze z drugiej linii. Na koniec nie można pominąć fatalnego zachowania Mariusza Złotka, któremu po przerwie również odcięło prąd. Dwa naciągane karne dla Rakowa + brak karnego dla Lecha po ewidentnej ręce przeciwnika dobrej opinii arbitrowi ze Stalowej Woli nie wystawiają. Na szczęście wygrał wczoraj zespół minimalnie lepszy, który wciąż ma nad czym pracować i co poprawiać. Tak słaba druga połowa zdarzyła się w tym sezonie już kolejny raz.

Składy

1-3-6-1 przechodzące na 1-3-5-2

Gliwa – Szymonowicz, Petrasek, Kasperkiewicz – Apolinarski (69.Bartl), Schwarz, Nouvier (63.Brown Forbs), Sapała (88.Luković), Szczepański, Kun – Musiolik.

1-4-2-3-1 przechodzące na 1-5-4-1

Van der Hart – Gumny, Satka, Crnomarković, Kostevych – Muhar, Tiba – Puchacz, Jevtić (88.Rogne), Jóźwiak (75.Makuszewski) – Gytkjaer (86.Tomczyk).

Statystyki meczu Raków – Lech 2:3 według InStat

Bramki: 2 – 3
Strzały: 18 – 19
Strzały celne: 8 – 11
Strzały niecelne/zablokowane: 10 – 8
Stałe fragmenty: 22 – 7
Faule: 13 – 12
Żółte kartki: 2 – 2
Czerwone kartki: 0 – 0
Rzuty rożne: 11 – 5
Zmiany: 3 – 3
Spalone: 0 – 1
Posiadanie piłki: 56% – 44%
Celne podania: 83% – 84%
Wygrane pojedynki: 48% – 52%
Pokonane kilometry: 119,09 km – 106,71 km
Liczba zawodników w kadrze meczowej: 20 – 20

Lechowe statystyki meczu Raków – Lech 2:3

Strzały z pola karnego: 8
Strzały z dystansu: 11
Zwody: 35
Odbiory: 29
Podania kluczowe: 10
Strona najczęstszych ataków: lewa

InStat index piłkarzy Lecha Poznań za ten mecz:

360 – Gytkjaer
304 – Kostevych
301 – Van der Hart
295 – Puchacz
277 – Muhar
270 – Jevtić
268 – Jóźwiak
260 – Satka
256 – Crnomarković
227 – Tiba
224 – Gumny
202 – Makuszewski

Obserwuj KKSLECH.com i przeglądaj nasze treści również na dwóch portalach społecznościowych. Nasz serwis nie posiada swojego profilu na Facebooku.
—
TWITTER
YOUTUBE

> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <