Na chłodno: Niekończąca się niepewność

Cykl „Na chłodno” to najpopularniejsza seria artykułów na KKSLECH.com publikowanych co tydzień przeważnie w poniedziałek. „Na chłodno” to nasze chłodne, szczere i obiektywne spojrzenie na Lecha Poznań. Informacje z klubu, ciekawostki, oceny, spostrzeżenia, opinie. Wszystko od kibiców do kibiców.

Witamy czytelników KKSLECH.com w kolejnym poniedziałkowym odcinku z cyklu „Na chłodno” w którym głównymi tematami są dzisiaj ostatni mecz z Arką, przydatność poszczególnych zawodników do Kolejorza, majowa strategia, którą śmiało da się podsumować już teraz, odchodzący w ciągu paru miesięcy czołowi piłkarze oraz niepewność, która towarzyszyła, towarzyszy i będzie towarzyszyć Lechowi Poznań jeszcze przez wiele, wiele miesięcy.

Wynik meczu z Arką został odebrany przez kibiców tak jak można się było tego spodziewać. Trzy trybuny po końcowym gwizdku wygwizdały zespół, który znów potknął się w starciu z niżej notowanym rywalem, znów zawiódł w rywalizacji ze słabą Arką, znów rozczarował w Poznaniu i znów nie wykorzystał szansy zbliżenia się do czołówki. Ostatnie 2 tegoroczne mecze to 2 punkty, jednak odbiór przez kibiców remisu z Arką a z wyżej notowanym Śląskiem był zupełnie inny. Patrząc na grę, trudny teren i klasę wyżej notowanego przeciwnika rezultat 1:1 przywieziony z Wrocławia można było jeszcze akceptować pod warunkiem wygrania z Arką w Poznaniu. Zwycięstwa mimo wręcz miażdżącej przewagi nie było, dlatego reakcja kibiców na większej części stadionu, pomeczowe opinie czy komentarze były w pełni zrozumiałe. I niewiele pomogły wpadki innych walczących o puchary ekip skoro po 20. kolejce ledwo piąty Kolejorz ma raptem 3 oczka przewagi nad jedenastym Rakowem z którym o przysłowiowe „6 punktów” zagra w następnej kolejce.

Mecz z Arką był doskonałym przeglądem siły kadrowej aspirującego do gry w europejskich pucharach ligowego średniaka. To właśnie to spotkanie pokazało przydatność wielu zawodników do Lecha Poznań, ich mankamenty i pokazało wszelkie słabości tej kadry. Nie było dobrego Pedro Tiby, nie było chociaż solidnego Thomasa Rogne, był słaby Djordje Crnomarković z Jakubem Moderem, nie było więc jakości w obu formacjach. W dodatku jedynym zawodnikiem na ławce rezerwowych nadającym się w czwartek do pomocy drużynie był Joao Amaral. Portugalczyk jako pierwszy wszedł na boisko, później pojawili się na nim jeszcze Jakub Kamiński oraz Paweł Tomczyk. „Kamyk” ma jeszcze czas, nie powinno wymagać się od tak młodego piłkarza odmienienia losów meczu czy zrobienia sportowej różnicy. W innej sytuacji jest „Pawka”, który udowodnił wszystko to o czym wielokrotnie było pisanie czy mówione wśród znających się na piłce kibiców. Nie ma raczej sensu kolejny raz opisywać tego, jak bardzo słaby jest to zawodnik, jak bardzo nie nadaje się nawet do ligowego średniaka i zastanawiać się, dlaczego jesienią w lidze dostał raptem 300 minut? Ta runda + czwartkowy mecz jasno pokazały na kogo można jeszcze liczyć, stawiać i w kogo wierzyć, a kto powinien być szybko pożegnany.

Nadają się:

Gumny
Rogne
Amaral
Tiba
Marchwiński
Puchacz
Satka
Jóźwiak
Gytkjaer
Kamiński
Jevtić

Co z nimi zrobić?

Van der Hart
Kostevych

Nie nadają się:

Mleczko
Crnomarković
Dejewski
Muhar
Moder
Cywka
Makuszewski
Skrzypczak
Klupś
Zhamaletdinov
Tomczyk

Życzenia kogo należałoby pożegnać oczywiście nie spełnią się (pomijając skreślonego już Makuszewskiego z Timurem o czym wcześniej parę razy pisaliśmy). Wielu słabych zawodników idealnie wypełnia kadrę, a na dodatek są to piłkarze słabi, bez ambicji, robiący atmosferę w szatni i tani w utrzymaniu. Są też tacy jak Muhar oraz Crnomarković, którzy nie zostaną zbyt szybko skreśleni. Choć obaj nie potrafią grać w piłkę i są po prostu słabi, to Lech będzie dawał im jeszcze wiele, wiele szans licząc na powtórkę historii z Paulusem Arajuurim sprzed paru lat, który odpalił dopiero po jakimś czasie.

Zmieniając temat. Wielokrotnie począwszy od maja 2019 roku wyśmiewana na tej witrynie była nowa strategia Lecha Poznań. Za nami 23 mecze rundy jesiennej po których można pokusić się o pierwsze, luźne i ogólne podsumowania (na rozwinięcie przyjdzie czas). Przede wszystkim sportowo Lech jest na podobnym poziomie co 12 miesięcy temu o tej samej porze. W lidze ma 2 punkty mniej niż po 20 kolejkach zeszłych rozgrywek grając za to w 1/4 finału Pucharu Polski głównie dzięki szczęśliwym losowaniom. Pod względem frekwencji także drgnęło niewiele i to tylko dzięki meczom rozgrywanym jeszcze latem. Wielu kibiców m.in. na tej witrynie nie ukrywało, że kolejny raz dało się trochę naiwnie nabrać na cwaniackie ruchy zarządu. Latem była ładna pogoda, była długa przerwa w rozgrywkach, wielu stęskniło się za Bułgarską, nie było w składzie już tzw. „przegrywów”, pojawiło się więcej mitycznych ambitnych, waleczny wychowanków oraz kilku nowych obcokrajowców. Frekwencje z miejsca podskoczyły, na Lecha latem 2 razy znów przyszły tłumy, które szybko zniknęły, gdy kibice skapnęli się z czym mają do czynienia. Lipcowo-sierpniowy naiwny entuzjazm skończył się błyskawicznie już w październiku, w listopadzie i w grudniu. Ostatnie 3 mecze nie przyciągnęły na Bułgarską nawet 10 tysięcy ludzi mimo poprawiającej się z tygodnia na tydzień sytuacji w ligowej tabeli. Mało tego. Gdyby nie akcja „Kibicuj z klasą” obecna na meczu z Koroną, to Lech zaliczyłby 4 kolejne spotkania przy Bułgarskiej z frekwencją poniżej 10 tysięcy.

W założeniu nowej, chorej oraz z góry przegranej strategii kibice mieli bez wyjątku razem wspierać młodą drużynę, cieszyć się z wychowanków w składzie, walić tłumem na stadion, a także cieszyć się samą walką, ambicją i zaangażowaniem pokazywanym na boisku przez młodzież. Wyszło jak wyszło. Wyszło tak jak było to tutaj opisywane/przewidywane latem. Większość kibiców bez przeproszenia – w dupie miała nowy-stary projekt zarządu, wszystkie sztuczne nakręcenia się na mecze i robienie dobrej miny do złej sytuacji bez wyjścia. Sztuczny, naciągany entuzjazm letni połączony z robieniem sobie naiwnych nadziei uleciał spodziewanie szybko. Już w październiku powróciła przygnębiająca, wręcz grobowa atmosfera połączona z niekończącą się niepewnością związaną z przyszłością Lecha Poznań stawiającego hurtem na młodzież, by tylko zaoszczędzić, może kogoś wypromować, sprzedać i kupić ewentualnie walecznego obcokrajowca do 26 lat z małego klubu. Śmiech przez zły ogarniał wiele pojawiających się tutaj tekstów na temat „nowej” strategii, którą jesienią ludzie w większej części mieli gdzieś pokazując frekwencją co o tym wszystkim myślą. Teraz, już po rundzie jesiennej, można tylko usiąść i płakać żyjąc w dalszej niepewności co do sportowo-finansowej przyszłości klubu niemającego już pomysłu co dalej. Jak wyjść z finansowo-sportowego marazmu? czym zachęcić wszystkich kibiców bez wyjątku do powrotu na Bułgarską?

W kilkunastu poprzednich dniach mogliście przeczytać na KKSLECH.com m.in. o chęci utrzymania przez Lecha Poznań najlepszych zawodników stanowiących o sile drużyny na rundę wiosenną i o niedowierzaniu w coś takiego ze względu na pogłębiające się długi klubu choćby w stosunku do Jacka Rutkowskiego. Sytuacja zarówno finansowa jak i sportowa Lecha Poznań jest wszystkim stałym czytelnikom KKSLECH.com doskonale znana. Klub już wcześniej w grudniu odrzucał mało konkretne finansowo oferty za Jevticia i przede wszystkim Jóźwiaka na którym zarząd koniecznie chce coś zarobić (aktualnie nie znamy szczegółów dalszych negocjacji, więc nie ma na razie informacji czy się coś ruszyło/zmieniło). O Jevticiu i Jóźwiaku było już tydzień oraz dwa tygodnie temu, o sytuacji Amarala, a także o innych zagranicznych piłkarzach można przypomnieć dziś skoro w Portugalii niestety już piszą o bardzo możliwym powrocie Joao do kraju (półroczne wypożyczenie z opcją wykupu latem).

Kilka tygodni temu w „Na chłodno” opisywana była sytuacja obcokrajowców sprowadzonych prawie 1,5 roku temu i jeszcze wcześniej za których odpowiadał poprzedni dział skautingu. Tacy zawodnicy jak Joao Amaral, Pedro Tiba, Christian Gytkjaer i Thomas Rogne zostali oszukani przez Lecha w momencie podpisywania umów o czym wcześniej było informowane. Każdy z tych piłkarzy przychodząc do Kolejorza został zapewniony o walce klubu o najwyższe cele, o Mistrzostwo Polski i walce w europejskich pucharach co m.in. skusiło ich do występów w Polsce. Nagle po kilku/kilkunastu miesiącach zarząd zmienił priorytety, nie postawił przed drużyną celu sportowego, zaczął sobie hurtem promować młodzież zmuszając doświadczonych obcokrajowców do uczenia Tomczyka, Klupsia czy Modera gry w piłkę nożną. Wszyscy ci czołowi zawodnicy zza granicy od miesięcy nie zgadzają się na takie traktowanie. Nie przybyli do Polski do średniaka ligowego rozgrywać urojone sezony przejściowe i pomagać juniorom w rozwoju. Nie ma zatem tak naprawdę znaczenia na jakich zasadach i kiedy odejdzie Amaral, Jevtić oraz Gytkjaer, który akurat na 99% wypełni kontrakt do czerwca. Wszyscy ci najlepsi piłkarze opuszczą Kolejorza najpóźniej w czerwcu (sorry za szczerość) wyrywając się w końcu z klubu, który ich okłamał, nie ma ambicji, celów sportowych tylko chce szkolić i promować młodzież kosztem frekwencji na 3 trybunach, atmosfery oraz wyników sportowych.

Kończąc na dziś. Joao Amaral to dla obecnego Lecha najmniejszy problem, bo to nie on jest zawodnikiem na którym trzeba łatać dziury finansowe. Dobry piłkarsko Portugalczyk mający dobre liczby po prostu nie pasuje już do obecnego Kolejorza, który ma inne priorytety niż większość kibiców a jego sytuacja w drużynie nie zmieniłaby się nawet gdyby nadal imponował takimi bramkami co w meczu z ŁKS-em. Amaral, Jevtić czy Gytkjaer odejdą od nas nie tyle co ze względu na sytuację finansową a sportową w tym na brak jakichkolwiek perspektyw na przyszłość. Dla zarządu większym problemem jest Kamil Jóźwiak ze względu na brak konkretnych ofert finansowych o czym było w „Na chłodno” w zeszłym tygodniu. Lech może sprzedać swojego wychowanka tylko w promocyjnej cenie co absolutnie nie dziwi patrząc na jego wciąż przeciętne liczby w słabej lidze oraz w przeciętnym polskim klubie. Ten temat również był już opisywany tydzień temu, nie ma sensu kolejny raz wracać do niego, wszyscy kibice interesujący się Lechem mogą i powinni być już gotowi przede wszystkim na kolejny sezon 2020/2021 już bez czołowych zagranicznych piłkarzy, którzy jeszcze ciągną nas sportowo mogąc czegoś konkretnego nauczyć perspektywicznego Puchacza, Marchwińskiego bądź Kamińskiego. „Wesołych Świąt” jeszcze Wam czytelnikom nie życzymy, przyjdzie na to czas, na KKSLECH.com szykują się intensywne święta, jest wiele tematów do opisania, jest co podsumowywać, może pojawi się nawet jeden temat transferowy o którym jeszcze tu nie było (znowu z klubu a nie do). Mimo trwającej już na dobre przerwy zimowej za tydzień „Na chłodno” pojawi się według planu, aczkolwiek nie w poniedziałek a we wtorek o północy. Do przeczytania w kolejnych artykułach.

Obserwuj KKSLECH.com i przeglądaj nasze treści również na dwóch portalach społecznościowych. Nasz serwis nie posiada swojego profilu na Facebooku.
—
TWITTER
YOUTUBE

> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <