Pyry z gzikiem: Umiejętność wyszarpywania

Pyry z gzikiem – szybkie, luźne, szczere, obiektywne i swobodne podsumowanie każdego tygodnia w Lechu Poznań. Alternatywa dla cyklu „Na chłodno” lub jak kto woli – „Na chłodno mini” bądź „express”.

Serwując dzisiejsze „Pyry z gzikiem” warto jeszcze odgrzać stary kotlet z zeszłego tygodnia i wrócić na chwilę do meczu z Piastem. Przed nim kibice obawiali się, czy aby na pewno sztab szkoleniowy wie co robi zarządzając tylko 3 treningi podczas pierwszego tygodnia przerwy na kadrę? Piast ćwiczył wtedy aż 8 razy, w drugim tygodniu listopadowej przerwy na kadrę również miał więcej zajęć od Lecha. Okazało się, że Maciej Skorża i jego ludzie znów mieli nosa doskonale wiedząc, jak przygotować zespół, któremu zmniejszyli trochę obciążenia treningowe. Mamy dane fitness z tamtego spotkania, okazało się, że to właśnie w meczu z Piastem drużyna Lecha przebiegła najwięcej kilometrów w całym ligowym sezonie. Mimo wyższego posiadania piłki od rywala (58% do 42%) zespół pokonał dystans minimalnie krótszy od gliwiczan co świadczy o bardzo dobrym przygotowaniem fizycznym do tamtego starcia. Poznaniacy mieli też więcej sprintów, więcej szybkich biegów, w zeszłą sobotę aż 8 zawodników pokonało co najmniej 10 kilometrów. To naprawdę dobre liczby, przewaga fizyczna Lecha w meczu z Piastem od razu rzuca się w oczy, motorycznie i fizycznie wyglądaliśmy wtedy naprawdę bardzo dobrze.

W tygodniu przed meczem z Wartą nie działo się wokół Lecha nic, o czym można by wspomnieć. Derby Poznania nie kręcą ludzi w Poznaniu tak jak derby w Krakowie czy nawet w Warszawie, idzie nawet odnieść wrażenie, że w mediach trochę na siłę pompowało się atmosferę tego meczu, w którym jego przebieg był znany wszystkim już tydzień temu. Przedmeczowa konferencja prasowa była o niczym, była pełna kurtuazji, podczas niej nieźle zamieszał przede wszystkim Maciej Skorża, który w swoim stylu nie zdradził prawdy dotyczącej sytuacji kadrowej. Bardzo interesującą wypowiedzią była natomiast ta poniższa dotycząca trudnego okresu na początku 2022 roku:

– „Dla nas dużym wyzwaniem są mecze wyjazdowe, porównując je z tymi u siebie widać zauważalną różnicę. Chcemy jak najszybciej zmienić sytuację, bo już myślę o tym, co czeka nas w lutym, gdzie są trudne wyjazdowe mecze w Gdańsku czy w Szczecinie. Tam tak dużo sytuacji nie wykreujemy.”

Możemy być wszyscy bardzo zadowoleni z takiego myślenia, które jest zgodne z rozumowaniem większości kibiców. Maciej Skorża nie myśli jak prymitywny chłop w stylu: świnię zarżnąć, wódą popić, kwiaty do flakonu i oby do soboty, bo będzie flaszka. Z takim podejściem trenera można być spokojnym i mieć nadzieję, że podczas wyjazdowych meczów Lech wkrótce zacznie spisywać się trochę lepiej niż ostatnio, kiedy miał również problemy z kontrolowaniem gry w poszczególnych fragmentach spotkań. Wizyta w Gdańsku i Szczecinie w ciągu paru dni będzie dla Lecha Poznań prawdziwym testem, być może nawet te spotkania okażą się kluczowe, tym bardziej fajnie byłoby mieć przed tymi lutowymi meczami kilkupunktową przewagę. Wtedy presja wyniku ciążyłaby na tych dwóch zespołach, to one koniecznie musiałyby ograć Lecha, by łudzić się dogonieniem poznaniaków. Maciej Skorża podczas ostatnich konferencji przedmeczowych i pomeczowych często wybiega myślami już do wiosny, do lutowo-marcowych gier, które (patrząc na terminarz), będą kluczem do wszystkiego w jubileuszowym sezonie. Teraz w listopadzie i w grudniu tak naprawdę bronimy tego lidera próbując ugrać do zimy jak najwięcej punktów. W sobotę dogoniła nas Pogoń, wygrał też Raków mający 3 punkty mniej od Lecha oraz zaległe spotkanie do rozegrania. Przez taki popis, jak w Łęcznej nie mamy już żadnego marginesu błędu, te 2 stracone punkty przez Lecha ciągle bolą a ich brak niestety jest odczuwalny w tabeli.

Po wczorajszym meczu z Wartą można powiedzieć, że Lech stał się powtarzalny. Znów niewiele pokazał w pierwszej połowie, znów więcej zaprezentował po przerwie, znów strzelił gola między 51 a 60 minutą gry (11 w tym 10 ligowego) i znowu wyszarpał pełną pulę. Ta umiejętność wyszarpywania 3 punktów jest bardzo istotna, a już tym bardziej w tej części rozgrywek, kiedy rywale nauczyli się gry Lecha, murawy są nieco gorsze, coraz ciężej gra się w piłkę i trudno będzie się na nich grało także w lutym. Na pewno usprawiedliwieniem kiepskiej postawy Lecha w ataku pozycyjnym w pierwszych 45 minutach jest ultradefensywne ustawienie Warty. Jeszcze żadna drużyna w Ekstraklasie nie forsowała systemu 1-6-3-1, Lech nie wiedział, jak dobrać się do Warty i nikt inny w tej lidze także nie miałby pomysłu, w jaki sposób przedrzeć się przez tak gęstą obronę. Szacunek dla trenera Warty, Dawida Szulczka, który nie owijał w bawełnę mówiąc otwarcie o tym, jak miał zagrać jego zespół przeciwko Lechowi, którego siły wystraszył się już kolejny przeciwnik biorący remis w ciemno. – „Taki sposób grania jak nasz przyniósł punkty Stali czy Jagiellonii, dlatego też chcieliśmy grać w niskiej obronie i w pressingu.”

Tymczasem Maciej Skorża po meczu zastanawiał się, czy przypadkiem gorsza gra w ofensywie nie jest spowodowana już zmęczeniem piłkarzy? – „Na pewno stwarzamy mniej sytuacji niż wcześniej, może czujemy już w kościach trudy tego sezonu (rundy)?”. Patrząc na liczbę rozegranych minut i meczów to raczej nie. Bardziej Lech może być już zmęczony psychicznie, może czuć się trochę wypompowany, w końcu broni pozycji lidera od początku sierpnia, wszyscy nazywają go głównym kandydatem do tytułu i nakładają ogromną presję. Dla wielu zawodników obecna sytuacja jest nowością, trzeba przecież pamiętać, że wielu z nich jeszcze w marcu, kwietniu czy w maju kompromitowało się w każdym wiosennym meczu, a teraz jesienią każdy wymaga od nich gry na pełnych obrotach przez 90 minut. Do końca jesieni zostały nam 4 mecze w tym 3 ligowe. Styl jest teraz mniej ważny, tym bardziej, że środowe zawody po 11:45 na obiekcie Garbarni też nie będą wielkim widowiskiem. Lech zagra w eksperymentalnym składzie, w deszczu, na błotnistej murawie, wtedy najważniejszy będzie po prostu sam awans będący obowiązkiem Kolejorza tak jak obrona 1. pozycji i przezimowanie do wiosny na fotelu lidera Ekstraklasy. W lidze zostały nam 3 mecze kolejno w Lubinie, w Radomiu oraz z Górnikiem u nas, 7 punktów na pewno da 1. miejsce i najprawdopodobniej pozwoli nawet powiększyć przewagę nad Pogonią, Lechią czy Rakowem co byłoby bardzo istotne przed trudnymi lutowo-marcowymi zmaganiami. Patrząc na terminarz dopuszczalny byłby remis w Radomiu, 3 punkty na koniec z Górnikiem to już obowiązek tak jak środowy awans do ćwierćfinału. Ostatnio Lech kiepsko kończył jesienne zmagania, przed 2 laty u siebie zremisował z Arką 1:1, 12 miesiecy temu przegrał z Wisłą 0:1, tegoroczne udane zakończenie jesieni zbudowałoby bardzo pozytywną atmosferę na święta, na przerwę zimową. A tego wszyscy kibice Kolejorza bardzo potrzebują.

Zdjęcie tygodnia

Mamy najlepsze zdjęcia z tych derbów. W tej rundzie większość zawodników dosłownie pcha się z cieszynkami pod obiektyw ułatwiając uwiecznienie najważniejszych meczowych momentów. W każdym meczu udaje się uchwycić radość lechitów najbliżej jak tylko się da, dzięki temu pozostali kibice będą mieli masę pamiątek, gdy koniec sezonu 2021/2022 w maju będzie tak radosny, jak Antonio Milić po premierowym golu na którego poprzez swoją jesienną metamorfozę zasługiwał od dobrych paru kolejek. Brawa dla najlepszego w historii klubu Chorwata grającego w polu.

> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <