Pięć szybkich wniosków: Cracovia – Lech 3:3

Pięć szybkich wniosków to cykl opisujący w skrócie dany mecz Lecha Poznań. Jeszcze przed przedstawieniem plusów i minusów danego spotkania, analizy meczu, statystyk pomeczowych, analizy gry danego zawodnika czy wyboru najlepszej akcji w wykonaniu Kolejorza, prezentujemy pięć szybkich pomeczowych wniosków. Kilkadziesiąt minut po każdym meczu na gorąco pięć spostrzeżeń na temat występu drużyny i poszczególnych piłkarzy.

Ospałe 20 minut i nagłe rozbudzenie

Lech średnio wszedł w to spotkanie, co prawda starał się przejąć inicjatywę i rozgrywać piłkę w ataku pozycyjnym, ale czynił to zbyt wolno, chaotycznie, zbyt przewidywalnie dla rywala. W 19 minucie po złym wybiciu piłki po rzucie rożnym i po rykoszecie poznaniacy stracili gola, który na szczęście podziałał na nich mobilizująco. Lech od razu zaczął grać szybciej, składniej, z większą determinacją, w 2 minuty stworzył sobie aż 3 dobre okazje, których nie wykorzystał przez świetnie broniącego Karola Niemczyckiego. Na szczęście nasz zespół poszedł za ciosem doprowadzając do wyrównania w 29 minucie po kolejnym szybkim rozegraniu piłki. Cracovia od 19 minuty nie istniała, Lech zdominował przeciwnika narzucając jemu swój styl gry. Przy odrobinie szczęścia mógł wyjść na prowadzenie jeszcze przed przerwą, gol na 2:1 wisiał w powietrzu od dawna.

Przebłysk siły Lecha

Już w 47 minucie Lech dopiął swego, zdobył bramkę na 2:1, później podwyższył wynik na 3:1, w ostatnich 20 minutach miał za zadanie zagrać odpowiedzialnie i z koncentracją. Dwubramkowe prowadzenie po 67 minutach było w pełni zasłużone, od 20 minuty w piłkę grał tylko jeden zespół, który przewyższał gospodarzy umiejętnościami wybranych zawodników. Przykładowo Joao Amaral sam zabawił się z Cracovią notując między 29 a 67 minutą gry 2 gole i asystę. 2 asysty zaliczył też Mikael Ishak, który przecież nie jest jeszcze w optymalnej dyspozycji. Portugalsko-szwedzki duet w pojedynkę rozprawił się z Cracovią, po 67 minutach gry wydawało się, że już pozamiatane, Lech m.in. wygra w Krakowie 10 raz w historii (7 w lidze) a po 8 latach zdobędzie pełną pulę podczas wyjazdowej inauguracji wiosny.

Defensywna rozpacz

Brak czołowego stopera ligi Bartosza Salamona był dziś bardzo widoczny. Lech z Lubomirem Satką i z Antonio Miliciem wyglądał przeciętnie, Chorwat jest chwalony za ostatnio regularnie strzelane bramki, jednak w defensywie popełnia zbyt dużo prostych błędów, z Górnikiem naprawił je Filip Bednarek, dzisiaj np. przy bramce na 2:3 nie dał rady już tego zrobić. Oprócz indywidualnych błędów martwi kolejny mecz wyjazdowy, w którym Lech ma spore problemy z kontrolowaniem boiskowych wydarzeń. Przy Bułgarskiej rywale mają kłopot z oddaniem choćby celnego strzału, z kolei na wyjazdach coraz częściej w poszczególnych fragmentach potrafią narzucić nam swój styl gry i zdominować Lecha fizycznie stosując przy tym pressing czy grając na pograniczu faulu. Co tu dużo pisać. Wyjazdowy bilans Lecha w lidze szału nie robi (4-4-2, 17:13), poza Poznaniem nasza drużyna jest zupełnie innym zespołem mającym wiele problemów z kontrolowaniem wydarzeń na murawie. Do tego już w zimowych sparingach doszły problemy w obronie, mimo przeciętnych przeciwników Lech zostawiał rywalom zbyt wiele miejsca w ofensywie, niestety mankamenty widoczne w meczach towarzyskich przełożyły się na pierwsze wiosenne spotkanie o stawkę. Defensywa nie stanowiła w niedzielę kolektywu, więcej można było wymagać również od drugiej linii, z taką grą na wyjazdach będziemy mieli wkrótce duże problemy w Gdańsku, w Szczecinie i w Gliwicach/Zabrzu. Jeśli nie poprawimy tego elementu, nie poprawimy gry w obronie, to zaraz przez mecze wyjazdowe stracimy fotel lidera Ekstraklasy oraz odpadniemy z Pucharu Polski. Czas się obudzić!

Skorża zawalił mecz zmianami

Spory wpływ na przykrą stratę 2 cennych punktów przy prowadzeniu 3:1 po 67 minutach miał Maciej Skorża. Już wpuszczenie w 61 minucie Dawida Kownackiego było dziwne, przecież zamiast dawać na plac nieprzygotowanego napastnika i to na prawą pomoc można było desygnować Daniego Ramireza + przesunąć na bok Joao Amarala albo dać na boisko Filipa Marchwińskiego, który przecież po tureckich sparingach był tak bardzo chwalony przez klub (jak widać przez Skorżę nie). Dawid Kownacki zaliczył fatalne wejście, w ogóle nie był zainteresowany grą, nie biegał za wiele, nie był zdyscyplinowany taktycznie, nie był zdecydowany w odbiorze, w samym doskoku do rywala. Po 14 minutach trener ewidentnie uznał, że mecz jest już wygrany ściągając z boiska zagrożonego pauzą Jespera Karlstroma. Od jego zejścia Lech zupełnie się posypał, zaczął grać jeszcze bardziej nerwowo, nie miał wspomnianej już wyżej boiskowej kontroli nad poczynaniami „Pasów” w środku pola. Efekty zmian każdy widział, poznaniacy po każdym kolejnym ruchu trenera grali coraz gorzej aż stracili cenne 2 punkty.

Skończył się margines błędu

Remis nie zostałby wzięty jako porażka, gdyby nie został osiągnięty w takich okolicznościach. Lech na własne życzenie w swoim starym stylu stracił 2 gole i 2 punkty, przy prowadzeniu 3:1 chyba nie było kibica, który obawiałby się o potknięcie, a zwłaszcza, gdy przebieg gry nie zapowiadał 2 bramek dla krakowian w ciągu kilkunastu minut. Niestety Lech stracił 2 punkty, nie stracił na szczęście pozycji lidera, którą utrzyma wygrywając za tydzień u siebie z Termaliką. To spotkanie odbędzie się przed meczem Pogoni z Zagłębiem, dlatego w przypadku zwycięstwa, które jest obowiązkiem utrzymamy 1. pozycję. Przez remis w Krakowie margines błędu jest teraz niewielki, tak naprawdę skończył się on już na starcie rundy, w obecnej sytuacji oprócz ogrania Termaliki będzie wypadało zdobyć tak z 4 oczka podczas 2 kolejnych wyjazdów do Gdańska i Szczecina. Spotkanie z Termaliką zapowiada się na papierze na najłatwiejsze w najbliższym czasie, później na wyjazdach zagramy aż 3 razy z rzędu, ponieważ po Lechii oraz po Pogoni lechitów czeka jeszcze wyjazd na Puchar Polski do Gliwic bądź Zabrza.

Po starciu z Cracovią na pewno martwią słowa Macieja Skorży dotyczące sytuacji kadrowej. Nie da się ukryć, że ona trochę się poprawia, jednak dopiero we wtorek/w środę okaże się, czy wszyscy zawodnicy, którzy dziś zagrali będą do dyspozycji także na mecz z Termaliką. Dzisiaj nie wystąpił m.in. Adriel Ba Loua, ponieważ sztab szkoleniowy nie chciał ryzykować pogłębienia mikrourazu, pecha miał za to awizowany do gry od początku Kristoffer Velde mający niestety problem z covidem zwany w klubie infekcją.

– „Nie chcę oceniać postawy zawodników, którzy weszli na boisko. Wiele zmian było wymuszonych, były prośby piłkarzy, by zejść, nie do końca był taki plan na mecz. Przed meczem robiłem dobrą minę do złej gry, miałem spore obawy, na przykład dziś mieliśmy na ławce Ba Loua z którego nie mogliśmy tak naprawdę do końca korzystać. Dziś wielu zawodników grało nie będąc na 100% gotowych.”

> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <