Pyry z gzikiem: Jeszcze gorzej

Pyry z gzikiem – szybkie, luźne, szczere, obiektywne i swobodne podsumowanie każdego tygodnia w Lechu Poznań. Alternatywa dla cyklu „Na chłodno” lub jak kto woli – „Na chłodno mini” bądź „express”.

Poniedziałek i wtorek – Trudne dwa dni po Rakowie. Po tej przegranej z wielu kibiców tak jakby uszło powietrze, zaczęły pojawiać się czarne wizje, była to bolesna porażka przede wszystkim dla osób, które nawet pierwszy raz w sezonie przybyły na Bułgarską i zobaczyły pierwszą przegraną Lecha u siebie w tym sezonie. Po wyjazdowym maratonie wydawało się, że Lech wyszedł z niego zwycięsko, w końcu utrzymał fotel lidera, a także awansował do półfinału Pucharu Polski. Niestety. Porażka z Rakowem trochę zmieniła sytuację, do utrzymania 1. pozycji wystarczał remis, który nawet mimo wyrównanego meczu okazał się być nieosiągalny.

Nie da się ukryć, że wynik 7 punktów na 15 możliwych tej wiosny to spore rozczarowanie, rezultat 9 zdobytych oczek na 24 możliwe w rywalizacji z ekipami z lokat 1-5 tak samo. Gra Lecha nie wygląda tak źle, jak pokazuje to liczba zdobytych punktów wiosną, ale fakty są nieubłagane. Roztrwoniliśmy 4 punkty przewagi nad Pogonią i 6 nad Rakowem. Trasa do mistrzostwa stała się wyboista, chyba żaden z kibiców nie spodziewał się, że na starcie wiosny będzie aż tak ciężko. Już przed rundą bolały punkty stracone np. w Łęcznej, gdzie Lech postawą w drugiej połowie ośmieszył się, aktualnie boli porażka z Lechią czy z Rakowem, z którym powinno się ugrać przynajmniej ten remis. Mając np. 2 punkty więcej nie byłoby wielu dyskusji, Lech nadal byłby liderem, nadal byłby zależny tylko od siebie. Po 24. kolejce już nie jest.

Lech po porażce z Rakowem

Ekstraklasa SA na początku tygodnia ustala termin pierwszej kolejki po jedynej wiosennej przerwie na kadrę. Ze Śląskiem we Wrocławiu zagramy w piątek, 1 kwietnia, o godzinie 20:30 co oznacza, że marcowa przerwa na kadrę będzie w przypadku Lecha Poznań najkrótszą przerwą na obozy reprezentacji narodowych w tym sezonie. Dla kibiców to dobra informacja, dla Macieja Skorży już niekoniecznie. W Kolejorzu mamy paru kadrowiczów, niektórzy piłkarze jeszcze we wtorek, 29 marca będą grać w swojej reprezentacji (przykładowo Jakub Kamiński), dlatego przed meczem we Wrocławiu odbędą z drużyną Lecha tylko jeden trening. To zła wiadomość dla sztabu szkoleniowego. Może nawet dojść do sytuacji, w której dany zawodnik będzie zbyt zmęczony, by zagrać ze Śląskiem. Takie sytuacje miały już miejsce w przeszłości, dlatego i tym razem trzeba to mieć na uwadze.

Olimpia Grudziądz z którą zagramy parę dni później także zaprezentuje się w piątek, 1 kwietnia, więc istnieje duże prawdopodobieństwo rzucenia meczu Olimpia – Lech przez PZPN na wtorek, 5 kwietnia. Raków i Legia nie mogą zagrać we wtorek, gdyż swoje ligowe spotkanie w 27. kolejce rozegrają w sobotę. W razie gry 5 kwietnia Lech Poznań może a właściwie to musi zostać pierwszym finalistą Pucharu Polski w sezonie 2021/2022.

Środa – Środek tygodnia w Lechu jest bardzo spokojny, osiem dni pomiędzy meczem z Rakowem a z Wisłą to jednak sporo. Na tej witrynie też panował spokój, najciekawsze tematy zostały zostawione na przyszły jubileuszowy tydzień w Lechu Poznań oraz już na przerwę na kadrę, kiedy zawsze jest czas na poruszenie paru spraw i kiedy zachowujemy ciągłość w publikowaniu treści.

Portal Similarweb.com opublikował dane poszczególnych stron internetowych za miesiąc luty, Lech poszybował w górę, medialność klubu mocno wzrosła, statystyki tej strony już tym bardziej, wszystko widać na poniższym screenie i porównaniu. Marzec przez przerwę na kadrę może być podobny lub nieco słabszy, w kwietniu spodziewamy się za to boomu na Lecha Poznań. W przyszły miesiącu Kolejorz gra o finał Pucharu Polski, przy Bułgarskiej odbędą się aż 3 spotkania, rozgrywki na 2 frontach wejdą w decydującą fazę (chyba każdy z kibiców wierzy w finał), dlatego zainteresowanie sprawami Kolejorza nie tylko kibiców Lecha Poznań naturalnie wzrośnie.

Czwartek – Trzy dni do meczu z Wisłą Kraków. Wszyscy najlepsi piłkarze Lecha Poznań są zdrowi, więc nawet Maciej Skorża postanowił odsłonić więcej i w takiej sytuacji kadrowej nie ukrywać tego, co najważniejsze dla kibiców. Ponad czterominutowego filmiku z treningu na LechTV nie było już dawno.

O 19:22 klub podał liczbę uprawnionych na jubileuszowy mecz z Jagiellonią. Ponad 27 tysięcy zajętych miejsc 9 dni przed spotkaniem w dniu 100. rocznicy rejestracji to naprawdę dobry wynik. Klub może być zadowolony z akcji marketingowych, jakimi promował jubileuszowy mecz, widać Wielkopolanie i nie tylko dobrze widzieli, co wtedy jest i chcieli być częścią wydarzenia 19 marca.

1️⃣9️⃣:2️⃣2️⃣ to dobra pora na kolejny raport biletowy ? #LPOJAG #KOLE100RZ pic.twitter.com/EXJBmQlPQL

— Lech Poznań (@LechPoznan) March 10, 2022

Piątek – Kolejna konferencja prasowa Macieja Skorży bez konkretów, za to z banałami takimi jak m.in. „będzie kilka zmian w niedzielę” oraz „Czesław Michniewicz powoła kilku piłkarzy do kadry”. Trener najwięcej mówił o Rakowie Częstochowa mając w sumie identyczne wnioski, jakie były prezentowane tutaj parę dni temu:

– „Raków miał dzień więcej na regenerację, to mogło mieć wpływ. Wynik był taki, jaki był, teraz można dopatrywać się różnych historii. Dla mnie najważniejszy był awans w Zabrzu, mimo porażki z Rakowem wciąż jest wszystko przed nami. Jeśli zagramy w finale Pucharu Polski z Rakowem, to będą pewne analogie związane z 2015 rokiem. Ostatni mecz z Rakowem dał nam dużo wniosków, które być może jeszcze się przydadzą. Na pewno musimy umieć lepiej grać wtedy, gdy przeciwnik ma lepszy dzień od nas i góruje nad nami fizycznością czy agresywnością.”

Po słowach Macieja Skorży widać nastawienie trenera Lecha Poznań na jeszcze jeden mecz z częstochowianami 2 maja, w którym o sukcesie mogą zdecydować detale takie jak gra w 31. kolejce w tym samym dniu, co Raków i obranie taktyki, której Marek Papszun nie będzie się spodziewał.

Sobota – Sobota była jakimś czarnym dniem akademii. Nie pamiętamy takiej sytuacji, ciężko tak naprawdę stwierdzić, co się tego dnia wydarzyło. Juniorzy starsi mający szansę nawet na pozycję lidera w CLJ przegrali z przedostatnią dotąd Wartą Poznań aż 1:4. Kilkadziesiąt minut później juniorzy młodsi sensacyjnie ulegli Warcie Poznań 2:4 mając po 2 wiosennych kolejkach raptem 1 marny punkt i już 5 oczek straty do Pogoni Szczecin. Również w sobotę Lech Poznań U-15 równie sensacyjnie uległ u siebie Lechii Gdańsk 0:1. Tej samej Lechii, którą jesienią Lech pokonał 2 razy odpowiednio 7:1 na wyjeździe oraz 3:1 u siebie.

CLJ U-18: Warta Poznań – Lech Poznań 4:1
CLJ U-17: Warta Poznań – Lech Poznań 4:2
CLJ U-15: Lech Poznań – Lechia Gdańsk 0:1

Trampkarze starsi Kolejorza jesienią wygrali wszystkie mecze w grupie B (14-0-0, gole: 80:3), wiosnę zaczęli przeciętnie, wspomniani wyżej juniorzy młodsi jeszcze gorzej. Na szczęście to początek rundy, awans do 1/2 finału cały czas jest bardzo realny, zaskoczeniem jest jednak regularność z jaką Lech tego samego dnia wyłożył się w 3 spotkaniach. W sobotę wygrały chociaż rezerwy, choć akurat zwycięstwo nad przedostatnim Hutnikiem Kraków będącym już jedną nogą w III-lidze do spektakularnych wyników nie należy. Wieczorem po 20:00 pierwszej drużynie Lecha Poznań pomogła Cracovia. Pogoń nie zasługiwała na kolejne fartowne zwycięstwo 1:0 po przypadkowym golu w końcówce. Więcej nie trzeba dodawać.

Niedziela – Bardzo przykry dzień. Przed meczem Lech teoretycznie powinien wiedzieć o tym, jak ciężkie czeka go spotkanie. Wisła nie wygrała od paru meczów, musiała w końcu się przełamać, obiektywnie trzeba przyznać, że jej potencjał kadrowy jest wyższy niż 17. miejsce zajmowane w tabeli. Cały tydzień spokojnych treningów w dobrej, słonecznej aurze został koncertowo zmarnowany, Lech poległ w Krakowie na polu taktycznym, mentalnym i piłkarskim co chyba było najsmutniejsze. Już pierwsze 20 minut pokazało problemy poznaniaków, Wisła dominowała nad nami w aspekcie zaangażowania, determinacji i woli walki, Lech pod tym względem nie dojechał na mecz, na domiar złego wyglądał słabo pod względem piłkarskim czego akurat chyba nikt się nie spodziewał. Niestety przez wiele minut piłkarsko nie było widać, kto celuje w utrzymanie a kto w tytuł, było natomiast widać, komu bardziej zależy na wygranej i bynajmniej nie był to Lech. Przypadkowy, aczkolwiek bardzo ładny gol Milicia w ostatniej akcji spotkania nic nie zmienił, nie zamazał fatalnego obrazu bezradności drużyny nieprzygotowanej do meczu pod względem taktycznym i mentalnym.

Zimowe okienko transferowe zostało przez Lecha przegrane, nie ma co do tego żadnych wątpliwości, można tylko powielić zdanie, które już wcześniej zostało prezentowane. Od dawna pachnie powtórką z zimy 2018, do tego wszystkiego doszły jeszcze ewidentne błędy Macieja Skorży, który z całym szacunkiem, ale zupełnie się pogubił. Podobno czas miał pracować na naszą korzyść, w rzeczywistości z upływem rundy jest coraz gorzej. Zespół nie istnieje taktycznie, już drugi trener zjadł Skorżę taktycznie, który ponosi ogromną winę za to, jak w tej chwili wygląda Lech Poznań. Wielu zawodników jest zupełnie bez formy, w ostatnich 2 spotkaniach najbardziej zawiedli liderzy tacy jak Amaral, Rebocho, Karlstrom i Ishak, który po tym co pokazał z Rakowem oraz z Wisłą powinien wylądować na ławce (zapewne tak się nie stanie). Wystarczyła gorsza forma Ishaka, Amarala czy Kamińskiego i ofensywy Kolejorza właściwie nie ma, nie ma też całej drużyny Lecha Poznań na którą wystarczy ruszyć ostrym pressingiem nie odpuszczając jej nawet na moment. Marek Papszun tydzień temu wyjaśnił Lecha, wyjaśnił go również Jerzy Brzęczek, który dodatkowo nakazał swoim zawodnikom wrzucać piłkę z rzutów rożnych na piąty metr i tym sposobem dał wskazówkę innym szkoleniowcom, w jaki sposób ośmieszyć poznańską obronę oraz człowieka odpowiedzialnego w Lechu tylko za stałe fragmenty.

Tydzień temu po Rakowie z Lechem było źle, teraz jest jeszcze gorzej, czuć po prostu, że Mistrzostwo Polski zaczęło odjeżdżać, a problemem drużyny jest nie tylko nieskuteczność, o której często mówił trener. Bez dwóch zdań w takiej sytuacji w tym sezonie jeszcze nie byliśmy, Lech nie znajduje się w kryzysie, jest w dołku nie mając już żadnego marginesu błędu. Przy dzisiejszej wygranej Rakowa poznaniacy traciliby do częstochowian nie 2 a 3 punkty, ponieważ nasz najgroźniejszy rywal w walce o dublet pozostający nadal w sferze marzeń ma lepszy bilans w dwumeczu. Lech znalazł się w sytuacji, w której jedno przypadkowe zwycięstwo nic mu nie da, tutaj potrzeba zwycięskiej serii w 3-4 kolejnych meczach na którą nic nie wskazuje. Po tylu przegranych sezonach nie widać nawet wiary kibiców w taką passę, w stylu Lecha będzie pogoń za czołówką i przegranie sezonu na finiszu 2-3 punktami. Niech nikt w klubie (pracownik, trener, piłkarz) nawet nie próbuje robić wielkich oczów widząc negatywne opinie połączone z brakiem wiary, gdy od 7 lat nic się nie wygrało, a nadzieje na sukcesy kończyły się właśnie w takich okresach, jaki mamy teraz. Aktualnie nie jest jeszcze pora na panikę, pisanie o kryzysie, przegranym sezonie, jest za to najwyższa pora, by Lech Poznań zaczął się zachowywać jak kandydat do trofeum. Z niesmacznym bilansem wiosny 2-2-2 przestaje nim być.

Zdjęcie tygodnia

W sobotę gramy z Jagiellonią, z tej okazji można odkurzyć nasze serwisowe archiwum i wyjąć kilka zdjęć z meczu sprzed 14 lat. Wiosną 2008 roku Lech rozbił u siebie Jagiellonię aż 6:1, dnia 19 marca nawet 1:0 dałoby wymagane 3 punkty, jednak fajnie byłoby wrócić na właściwy tor w mocnym stylu poprzez osiągnięcie pewnego zwycięstwa. Przydałoby się spotkanie, w którym Lech na oczach tysięcy ludzi zrobiłby z rywalem to, co jeszcze kilka miesięcy temu uczynił w rywalizacji ze Śląskiem (4:0) czy z Wisłą (5:0).

> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <