Pyry z gzikiem: Nienormalny sezon

Pyry z gzikiem – szybkie, luźne, szczere, obiektywne i swobodne podsumowanie każdego tygodnia w Lechu Poznań. Alternatywa dla cyklu „Na chłodno” lub jak kto woli – „Na chłodno mini” bądź „express”.

Poniedziałek – W poniedziałek około 22:00 po roku przerwy Lech Poznań w sposób matematyczny wróciłby do europejskich pucharów, gdyby Legia Warszawa przynajmniej zremisowała z Piastem. Przez zwycięstwo gliwiczan jeszcze trzeba było poczekać z publikacją gotowego od paru dni tekstu, który prawdopodobnie ujrzy światło dzienne w środę. Żaden z kibiców zapewne nie pamięta sezonu, w którym Lech Poznań miałby zapewnione puchary już w kwietniu, a to świadczy o dominacji Kolejorza w rozgrywkach 2021/2022. Problemem są tylko dwaj inni, niespodziewanie mocni rywale w postaci Pogoni Szczecin oraz Rakowa Częstochowa, przez których postawę wciąż nie możemy być pewni sukcesu. Nawet nie ze względu na 100-lecie a na przebieg ligowego sezonu 2021/2022 dnia 21 maja liczy się tylko Mistrzostwo Polski, ale sam awans do europejskich pucharów również warto odnotować.

Lech Poznań 12 miesięcy temu 18 kwietnia był klubem bez większych perspektyw, wtedy same puchary w kolejnym sezonie 2021/2022 wcale nie były takie pewne. Po roku kwestią godzin jest awans do nich w sposób matematyczny, tym samym zostanie podtrzymana passa klubu, który w ostatnich latach po jednym sezonie bez letniej gry na arenie międzynarodowej, w kolejnych rozgrywkach potrafił wracać do Europy. Właśnie w Europie jest nasze miejsce, tam jest miejsce Lecha Poznań, załapanie się do europejskich pucharów już w kwietniu to taki mały kroczek naprzód, być może są to podwaliny do sukcesu w maju.

Wtorek – Dopiero teraz znana jest kwota, jaką Lech Poznań otrzymał z tzw. market-pool za Ligę Europy 2020. Kwota ta nie była za wielka, wyniosła niecałe 2,5 mln euro. Klub na europejskich pucharach 2020/2021 zarobił więc dużo mniej niż przewidywano – nie 8-10 mln euro a nieco ponad 6,5 miliona euro (niespełna 31 mln złotych). Po odjęciu kosztów to jeszcze mniejsza suma, w grudniu 2020 sami przewidywaliśmy kwotę w okolicach 38-39 mln złotych. To oczywiście spore pieniądze, jednak nie ukrywajmy. Lechowi Poznań nadal opłaca się stawiać na młodzież, promować ją i sprzedawać za granicę niż grać w pucharach do grudnia i później zawalać cały ligowy sezon. Na przykład za Jakuba Modera zarząd zgarnął niemal 2 razy więcej pieniędzy niż za całą Ligę Europy 2020/2021.

Środa – Mecz z Górnikiem Łęczna toczący się w jesiennej aurze na prawie pustym stadionie zakończył się tak naprawdę w 4 minucie. Gol na 1:0 ustawił to spotkanie, dodał Lechowi duuużo pewności siebie, dał spokój w rozgrywaniu piłki, a Górnikowi zburzył wszystkie założenia taktyczne (o ile w ogóle takie nie były). Łęcznianie byli fatalnie zorganizowani, nie wyglądali na zespół, który jak lew walczy o ligowy byt, goście mając mniejsze posiadanie piłki przebiegli nawet mniej kilometrów od Lecha! Środowy mecz był przysłowiowym spotkaniem gołej dupy z batem, Górnik sportowo, fizycznie i taktycznie nie był równorzędnym rywalem dla Lecha rozgrywającego w drugiej sparing, w którym momentami irytował nieskutecznością.

Przez znowu powtarzający się brak skuteczności nie udało się zlać Górnika np. tak 5:0 czy 6:0, który swoją bezjajeczną postawą zasługiwał na łomot przy Bułgarskiej. Po meczu trener Maciej Skorża miał uwagi do skuteczności, ale oczywiście nie narzekał. Obowiązek został spełniony, było to spotkanie bez emocji, bez historii, dzięki wynikowi 3:0 można było dać odpocząć paru czołowym zawodnikom poprzez szybkie zdjęcie ich z murawy.

Czwartek – Spora nerwowość zapanowała w „Śmietniku Kibica” czy w komentarzach. Ilu kibiców tyle opinii, widać jednak dwa duże obozy z odmiennym zdaniem. Część nadal wierzy w dublet lub co najmniej w Mistrzostwo Polski, druga część już nie wierzy w wyłożenie się Rakowa na finiszu m.in. ze względu na jego terminarz. Najgorszy w tym wszystkim jest brak zależności od siebie. Trzeba liczyć na co najmniej jeden remis Rakowa i samemu wszystko wygrać, by mieć 100% pewność zdobycia tytułu, nie można także kolejny raz polec w finale Pucharu Polski, po którym przeciwnik mógłby jeszcze mocniej uwierzyć w siebie i na euforii dotrzeć do mety jako pierwszy.

Przed całym Lechem Poznań są wielkie sportowe emocje, których nie było od lat, nawet 5 lat temu nie było takiej sytuacji, jaka jest teraz. Są również nerwy do których doprowadził sam Kolejorz poprzez m.in. rozczarowujący start wiosny, porażkę z Rakowem czy brak zwycięstw w dwóch kolejnych jesiennych meczach w Mielcu oraz w Łęcznej. Kilka wpadek mających wpływ na roztrwonienie sześciopunktowej przewagi nad Rakowem właśnie TERAZ ma poważne konsekwencje, musimy liczyć na pomoc nawet fatalnej Łęcznej, Cracovii czy Zagłębia, żeby móc się łudzić i jednocześnie samemu wygrać wszystko co się da. Lech ma na swoim koncie 2 zwycięstwa z rzędu, wygrywając wszystko do końca miałby serię 7 kolejnych zwycięstw na 2 frontach. Ostatni raz 7 wygranych pod rząd wiosną mieliśmy 9 lat temu i wtedy nic to nie dało.

Czy Raków i Lech są w stanie zdobyć 12 oczek do końca sezonu? Patrząc na nieprzewidywalność polskiej ligi jest to mało realne, ale są to kolejne męczące przewidywania, analizy oraz gdybanie, które nic nie da. Żaden z kibiców nie ma na nic wpływu, Lech Poznań jest zmuszony skupiać się na każdym kolejnym meczu, w niedzielę musi wygrać przede wszystkim ze Stalą Mielec, a później skupić się na następnym wyzwaniu. Chyba tak będzie najprościej, ponieważ od tych wszystkich analiz, przewidywań, tej całej gdybologii, wymieniania meczów, w których Lech za łatwo tracił punkty czy typowania, kto mógłby zagrozić Rakowi może człowieka rozboleć głowa.

Piątek – Interesująca konferencja Rafała Janasa z bardzo dobrym przerzuceniem presji na Raków. Trener częstochowian od tygodnia bredzi o sędziach, o tym, kto według niego musi zdobyć tytuł i kto jest zdecydowanym faworytem. W obecnej sytuacji mógłby skończyć z tym gadaniem, ale zapewne tak się nie stanie. Marek Papszun stosujący medialne gierki od kilku tygodni raczej nie zmieni swojego przekazu, choć obiektywnie patrząc to jego zespół jest teraz faworytem do dubletu. Na ten moment przewodzi w lidze, na papierze ma łatwiejszy terminarz, dnia 2 maja wbrew kursom bukmacherów to Raków będzie faworytem z racji bronienia Pucharu Polski. Niech piłkarze Rakowa również czują presję, rok temu w Lublinie zdobyli trofeum na pustym stadionie, za parę dni na ich sektorach zjawi się ponad 9 tysięcy ludzi, którym przecież Papszun nie powie tekstu w stylu – „my już swoje zrobiliśmy w zeszłym sezonie, więc się nie stanie, jak przegramy”.

Rafał Janas o sytuacji: – „Sytuacja po środzie trochę się zmieniła. Raków jest faworytem do tytułu, ma wszystko we własnych rękach, wyprzedza nas lepszym bilansem bramek. Jeśli Raków wygra wszystko do końca, to zostanie mistrzem, ale Raków jest pod presją. Marek Papszun zawsze powtarzał, że to Lech jest faworytem, bo jest liderem, a on chce grać tylko w pucharach i patrzył, jaką Raków ma przewagę nad 4. miejscem. Teraz sytuacja jest inna, to Raków musi dźwigać fotel lidera a ten fotel trochę waży. Zobaczymy, czy piłkarze Rakowa z tymi dodatkowymi kilogramami na barkach będą tak spokojnie grać.”

W piątkowy wieczór odbyły się pierwsze mecze 30. kolejki. Cracovia zaczęła ostatnio lepiej punktować, może nawet za dobrze, już w przypadku remisu w derbach z Wisłą będzie miała wakacje, a w takiej sytuacji ciężko liczyć na jej pomoc w meczu z Rakowem. Zagłębie? Raków musiałby w 33. kolejce marnować setki z 2 metrów, żeby ta niezdarna lubińska obrona zagrała na 0 z tyłu. Przy kolejnej porażce „Miedziowych” może chociaż Łęczna powalczy w niedzielę w Częstochowie tylko z taką organizacją gry, co w środę w Poznaniu nie będzie miała czego szukać w rywalizacji z Rakowem.

Sobota i niedziela – W niedzielę chyba nikt nie bał się o zwycięstwo Lecha nawet po golu dla Stali w 2 minucie. To jest inny Lech niż kiedyś, to lepszy od Lech od tego notującego te fatalne statystyki przy przegrywaniu 0:1, które są uaktualniane w cyklu „Wokół meczu”. Nawet po utracie gola ze Stalą można było być spokojnym, być przekonanym o sile tej drużyny, która umiejętnościami czysto piłkarskimi poradzi sobie ze Stalą. Bramka na 0:1 dobrze podziałała na zespół zmuszając go do większej determinacji i bardzo ofensywnej gry. Niemrawą postawę Lecha Poznań od 60 minuty przy stanie 3:1 można zrozumieć i usprawiedliwić, choć tego typu zachowanie całej drużyny nie było godne. Mimo ostatnich minut Kolejorz i tak powinien wygrać wyżej, po 2 setkach Skórasia choćby 5:1, niestety skuteczność z każdym kolejnym meczem kuleje co może trochę martwić przed choćby finałem Pucharu Polski.

W niedzielę o nietypowej porze Lech Poznań zrobił swoje, mógł zatem ze spokojem spoglądać na wynik Rakowa Częstochowa, który również uniknął wpadki. Przed finiszem rozgrywek z pewnością pozytywna dla całego Kolejorza może być coraz gorsza gra Rakowa jadającego tak jakby na oparach? Częstochowianie słabną, nie grają już tak skutecznie w każdej formacji, jak jeszcze parę tygodni temu, są zupełnie innym zespołem niż np. 6 marca, który w dodatku pokonuje mniej kilometrów niż dawniej. Raków ostatnio wymęcza zwycięstwa, optycznie wygląda gorzej od Lecha co już za tydzień trzeba spróbować wykorzystać. Ciekawie dla nas wygląda sytuacja w obronie tej drużyny. Ostatnio z powodu urazów wypadli Andrzej Niewulis i Zoran Arsenić, wczoraj kontuzji doznał jeszcze zastępujący tego drugiego Milan Rundić za którego musiał wejść młodzieżowiec Oskar Krzyżak notujący dopiero 2 występ w Ekstraklasie. Obrona Rakowa delikatnie pisząc – zaczęła się sypać, być może Niewulis czy Arsenić zdążą na finał, ale nie wiadomo w jakiej będą formie. Nawet powrót jednego z tych stoperów niewiele może pomóc Markowi Papszunowi, przy Bułgarskiej dnia 6 marca trener Rakowa Częstochowa obawiając się ofensywnej siły Lecha Poznań wystawił od początku Niewulisa, Petraska oraz Arsenica a nie jak zwykle Tudora, Petraska i Arsenicia.

Pozostając przy temacie finału Pucharu Polski. Jeśli w tym tygodniu nikt nie dozna urazu to skład na 2 maja jest właściwie znany:

Van der Hart – Kędziora, Satka, Milić, Rebocho – Karlstrom, Murawski – Skóraś, Amaral, Kamiński – Ishak.

Wczoraj Maciej Skorża już w 61 minucie wpuścił na boisko Kędziorę w celu ogrywania go przed finałem. Joel Pereira po tej zmianie był bardzo niezadowolony, miał prawo być zły, bo ostatnio gra naprawdę dobrze nie tylko w ofensywie, a tymczasem Kędziora nic ciekawego nie pokazuje dając w niedzielę przeciętną zmianę. Na pewno sztab ma o czym myśleć, jest jeszcze parę dni na zastanowienie się nad daniem szansy Pereirze lub Kędziorze, który ma większe doświadczenie. Już wczoraj trener Skorża mówił o zaplanowanym mikrocyklu treningowym oraz o sobotnim wyjeździe do Warszawy dodając jeszcze takie zdanie – „W finale kluczowy będzie plan taktyczny i jego realizacja.” Po takim zdaniu styl gry Kolejorza na Narodowym jest łatwo przewidywalny, zapowiada się na taktyczną bitwę a nie na fajerwerki w ofensywie. Nie ma w tym akurat nic dziwnego, ponieważ finały są po to, by je wygrywać, nie by pięknie przegrać.

Wracając na moment do ligi. Po 31 kolejkach mamy 8 punktów więcej niż na tym samym etapie w ostatnim mistrzowskim sezonie, kiedy prowadziliśmy w tabeli. Ba. Mamy aż 13 oczek więcej aniżeli 2 lata temu po 31 kolejkach, kiedy zajmowaliśmy tylko jedno miejsce niżej. To najlepiej pokazuje, jak wysoko jest zawieszona poprzeczka, jak mocny jest Lech Poznań oraz niestety Raków Częstochowa. W normalnym sezonie mając aż tyle punktów Kolejorz już byłby Mistrzem Polski lub przymierzałby koronę za mistrzostwo. Ten sezon niestety nie jest normalny, reszcie stawki odskoczyły dwie mocne drużyny i do tego wszystkiego spotkają się jeszcze w wielkim finale Pucharu Polski. Takiej sytuacji w Polsce nie było od lat, od lat nie było aż tak mocnych dwóch zespołów. Mamy pecha trafiając w sezonie 2021/2022 na tak dobrze zorganizowany Raków Częstochowa mający serię 15 gier z rzędu bez porażki na 2 frontach, który nie przegrał od grudnia.

Przekaz tygodnia – Dziś na koniec „Pyr z gzikiem” bez tradycyjnego zdjęcia tygodnia, za to z przekazem na kolejne dni.

Zakończył się kolejny Lechowy tydzień, był on wielki, ponieważ udało się wygrać 3 mecze w 8 dni co i tak nie dało pozycji lidera. Finał Pucharu Polski jest jednak zależny tylko od Lecha Poznań, to teraz priorytet dla całego klubu mającego dokładnie za tydzień wielką szansę uczczenia 100-lecia Pucharem Polski na który wszyscy czekamy od 13 lat. Na Narodowy wliczając tzw. sektory neutralne wybiera się grubo ponad 20 tysięcy kibiców Lecha Poznań z całej Polski co oznacza, że zostanie pobity rekord sprzed 5 lat. Tak duża liczba ludzi podążająca za Kolejorzem to także dowód na wiarę, jaka panuje wśród kibiców, w przyszły poniedziałek Stadion Narodowy będzie należał do Lecha, resztę muszą zrobić już trenerzy i piłkarze, by 2 maja około 18:00 kolejne święto nie zamieniło się w następną stypę. Wszystkim osobom skupionym wokół Kolejorza nie pozostaje nic innego, jak wierzyć w sukces, bo co innego można jeszcze zrobić?

We wtorek na KKSLECH.com zamykamy temat Stali, bierzemy się już tylko za finał Pucharu Polski. Będzie to duże medialne przedsięwzięcie do którego przygotowania trwały miesiącami i wkrótce będziecie mogli zobaczyć efekty naszej pracy. Pojawią się unikalne teksty na temat samego Pucharu Polski oraz rywalizacji Lecha Poznań w tych rozgrywkach, szczególnie w weekendowy majowy pojawi się więcej artykułów niż zwykle, dlatego warto odwiedzać ten serwis regularnie. Już od sobotniego popołudnia możecie spodziewać się na KKSLECH.com pierwszych materiałów z Warszawy, w niedzielę między 14:30 a 15:00 relacji z konferencji prasowej Lecha Poznań oraz treningu na głównej płycie Stadionu Narodowego. Dnia 2 maja będzie oczywiście tradycyjny przedmeczowy i meczowy raport na żywo prosto z Narodowego, który ruszy około 14:20, podczas relacji nie zabraknie zdjęć z dwóch różnych trybun oraz oczywiście z murawy, być może pojawią się nawet jakieś filmiki. Przy tegorocznym finale będą pracowały od nas 4 osoby, jesteśmy dobrze przygotowani do tego medialnego wydarzenia, reszta zależy już tylko od Lecha Poznań, który wyłącznie poprzez wywalczenie szóstego Pucharu Polski może ukoronować wszelkie nasze starania mające na celu podkreślić ten wyjątkowy Lechowy czas. Do boju LECHU POZNAŃ! Do boju KKS! Gramy o chwałę, o trofeum i o coś, co zostałby na zawsze w pamięci kolejnych pokoleń. Gramy o historię, niezapomniane wspomnienia z tego dnia, o podkreślenie 100. rocznicy obchodzonej 19 marca.

PS. W przyszły poniedziałek „Pyr z gzikiem” z wiadomego powodu nie będzie. Może w tygodniu, w okolicach 5 maja pojawi się „Na chłodno”.

> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <