Pięć szybkich wniosków: Lech – Wisła 1:3

Pięć szybkich wniosków to cykl opisujący w skrócie dany mecz Lecha Poznań. Jeszcze przed przedstawieniem plusów i minusów danego spotkania, analizy meczu, statystyk pomeczowych, analizy gry danego zawodnika czy wyboru najlepszej akcji w wykonaniu Kolejorza, prezentujemy pięć szybkich pomeczowych wniosków. Kilkadziesiąt minut po każdym meczu na gorąco pięć spostrzeżeń na temat występu drużyny i poszczególnych piłkarzy.

Nieudolność w ataku pozycyjnym

Mecz z Wisłą rozpoczął się tak jak można było się tego spodziewać. Wisła nie cofnęła się tylko chciała zaatakować Lecha prawdopodobnie po to, aby po golu móc się cofnąć i kontrolować to, co robi Lech na murawie. Poznaniacy zaczęli łapać rytm po 20 minucie, jednak wciąż grali za wolno i przewidywalnie dla rywala. Wiele akcji Lecha nie kończyło się na 20-25 metrze przed bramką Gradeckiego tylko jeszcze dalej, Wisła miała podobny sposób grania jak niedawno Stal, starała się wykorzystywać kontry, odpierać ataki Kolejorza i przy odrobinie szczęścia coś strzelić. Gościom w końcówce połowy dopisała masa szczęścia, po prostym dośrodkowaniu, błędzie Dagerstala, który był źle ustawiony i główce Vallo udało się wyjść wiślakom na prowadzenie, choć nic na to nie wskazywało. Od 20 minuty optyczną przewagę miał nieefektywnie grający Lech, remis 0:0 do przerwy wydawałby się bardziej sprawiedliwym rezultatem.

Szybki koniec

Wisła strzelając gola do szatni zadała Lechowi bardzo bolesny cios, zaraz na początku drugiej połowy zadała kolejny. Rywale z 2 celnych uderzeń zdobyli 2 bramki idealnie układając sobie drugą połowę. Po ostatnich przegranych latach chyba tylko pijani lub naiwni wierzyli w wygraną, realnie było już pozamiatane, Lech nie miał prawa wygrać tego spotkania, przeczyły temu wszelkie statystyki. Trener van den Brom po niespełna godzinie przeprowadził trzy zmiany, poznaniacy nadal atakowali, na boisku przez zmęczenie zawodników Wisły robiło się więcej miejsca, goście zaczęli popełniać nawet proste błędy. Na przykład w 68 minucie po fatalnym zagraniu Lesniaka piłką przejął Skóraś, który niespełna 25 minut przed końcem meczu kontaktowym golem dał nadzieję naiwnym na choćby punkt, który w obecnej sytuacji Lechowi i tak nic nie dawał. Wisła dobrze wiedziała, jak grać, Lech mimo szybszej gry męczył się z piłką przy nodze irytując w końcowych fazach akcji złym podaniem lub niecelnym uderzeniem.

Rwane ataki

Lech Poznań w ostatnim kwadransie mógł a nawet to musiał wyrównać. W 77 minucie niezłą kontrę wyprowadził Velde, którą mocnym uderzeniem nad bramką zepsuł Amaral. W 84 minucie już sam Velde powinien trafić do siatki, ale będąc na około 5 metrze nie wykorzystał świetnego zagrania Ishaka trafiając prosto w bramkarza. Więcej składnych akcji już nie było, w dodatku wiele ataków Lecha Poznań po przerwie nie wynikało z jakiejś lepszej gry w piłkę tylko ze zmęczenie wiślaków, których poznaniacy z piłką przy nodze zmuszali do bronienia się. W 89 minucie emocje już definitywnie dobiegły końca, wówczas Wisła wyszła z jedną z nielicznych kontr w drugiej odsłonie i po 3 celnym strzale w tym meczu zdobyła 3 bramkę ośmieszając tym samym całego Lecha Poznań i jego nieefektywny styl gry, który już wcześniej w podobny sposób obnażyła Stal Mielec. Te dwie drużyny pokazały innym, w jakim sposób grać z Kolejorzem, dały wskazówkę również Vikingurowi, który prostą piłką na pewno da radę nam zagrozić.

Kompromitacja

Lech Poznań znowu się ośmieszył tak samo, jak van den Brom, który po meczu bredził coś o byciu zadowolonym z zaangażowania, ze stworzonych sytuacji przez które wynik powinien być lepszy. To bzdura, bowiem Lech nie mając boiskowej kontroli oddał dziś tyle samo strzałów, co Wisła (16). Więcej uderzeń celnych wykonał już nasz zespół, miał także wyższe posiadanie piłki (55% do 45%), jednak to mogło wynikać z prowadzenia gości. Szczególnie od 48 minuty rywal prowadził 2:0, dlatego nie musiał już prowadzić gry mogąc tym bardziej nastawić na defensywę, na kontrolowanie boiskowych poczynań próbując skarcić Lecha kolejną kontrą. Poznaniacy skompromitowali się kolejny raz, po 2 meczach rozegranych u siebie mają 0 punktów, 5 straconych goli, więcej porażek u siebie niż w całym sezonie 2021/2022, zajmują ostatnie 18. miejsce i do tego mają coraz trudniejszy terminarz. Czysto statystycznie jest już po mistrzostwie, choć mamy dopiero 31 lipca. Lech Poznań w ostatnich latach nie umiał już odrabiać takich strat, co najgorsze lepiej poukładany kadrowo i taktycznie faworyt do tytułu Raków Częstochowa odjechał już na 6 punktów. Naiwni i głupi mogą wierzyć w dogonienie tej drużyny. Pod wpływem alkoholu będzie łatwiej.

Zostały wspomnienia, wróciły złe czasy

Koniec. Skończył się mistrzowski Lech Poznań, wracamy do szarej klubowej rzeczywistości, która jest z nami od lat z małymi przerwami. Skończyło się zaufanie do trenera, który może czyścić buty Maciejowi Skorży. Skład na mecz z Wisłą pachniał porażką już o 16:10, niemożliwa była gra na 0 z tyłu z debiutantem na stoperze, który nie grał od miesiąca i trenował dopiero 5 dni oraz z wychowankiem dla którego był to drugi mecz w Ekstraklasie. Holenderski szkoleniowiec popełnił błąd wystawiając paru czołowych piłkarzy na rozstrzygnięty dwumecz w Gruzji, to przez jego głupią decyzję nie mógł dziś zagrać Lubomir Satka, który w Batumi stracił siły i nie zdążył się zregenerować. Pozostali piłkarze Kolejorza znowu ośmieszyli kibiców, znowu stracili w ich oczach, John van den Brom opowiadający bzdury nie z tej ziemi tylko pogrążył się i udowodnił, że zupełnie nie wie, gdzie jest, co się dzieje, czego się od niego wymaga i co się wydarzyło. Lech Poznań wyglądający fatalnie pod względem taktycznym został dziś znowu boleśnie wypunktowany, znowu skompromitował się u siebie, przez takie mecze, jak ten niedzielny wielu kibiców później daje sobie spokój z czytaniem tekstów, daje sobie spokój z Lechem Poznań nie wierząc w nic konkretnego. Oczywiście ogromną winę za to, co się dzieje, ile tracimy użytkowników w ciągu tygodnia przed europejskimi pucharami czy gdzie Lech Poznań jest w tabeli ponosi zarząd klubu, którego wstyd nazywać już Mistrzem Polski. Temat działań zarządu klubu jest a właściwie to był opisywany na tej witrynie od 10 lat, dlatego teraz nie jest, bo ile lat można wytykać te same błędy? Nie ma na to siły.

> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <