Pięć szybkich wniosków: Lech – F91 Dudelange 2:0

Pięć szybkich wniosków to cykl opisujący w skrócie dany mecz Lecha Poznań. Jeszcze przed przedstawieniem plusów i minusów danego spotkania, analizy meczu, statystyk pomeczowych, analizy gry danego zawodnika czy wyboru najlepszej akcji w wykonaniu Kolejorza, prezentujemy pięć szybkich pomeczowych wniosków. Kilkadziesiąt minut po każdym meczu na gorąco pięć spostrzeżeń na temat występu drużyny i poszczególnych piłkarzy.

Szybki gol dający nadzieję na dobry mecz

Lech Poznań bardzo dobrze wszedł w mecz z Dudelange. Wiedział jak atakować, w jaki sposób zagrażać przeciwnikowi i szybko zdobył gola. Przed bramką na 1:0 poznaniacy atakowali skrzydłami, grali wysoko, dobrze od pierwszej minuty wyglądali Michał Skóraś, Pedro Rebocho, Joel Pereira a przede wszystkim Kristoffer Velde, który zasługiwał na asystę czy gola aż w końcu zdobył bramkę. Po trafieniu już w 6 minucie wydawało się, że lechici pójdą za ciosem. Zdominują Dudelange, zaraz podwyższą wynik i urządzą sobie strzelaninę w rywalizacji z gorszym rywalem. Tymczasem Luksemburczycy z każdą minutą zaczęli grać składniej, atakowali dużą liczbą zawodników, zgodnie z analizami i przewidywaniami grali piłką po ziemi wymieniając wiele podań w środkowej strefie. Były fragmenty w pierwszej odsłonie, kiedy Lech nie umiał wyjść z własnej połowy. Jednocześnie nie było to aż niepokojące, bowiem rywal grał zbyt wysoko, był słabo zorganizowany w obronie, na boisku było wiele przestrzeni, wystarczyła więc zwykła pojedyncza kontra, by poznaniacy podwyższyli prowadzenie. Niestety przed przerwą nie udało się podwyższyć prowadzenia, choć patrząc na obronę rywala aż kusiło, żeby w pierwszych 45 minutach załadować mu jeszcze z dwa gole.

Bardzo słaba druga połowa

W ubiegłym sezonie pierwszy kwadrans po przerwie był siłą poznaniaków, w tym wszyscy mogą na własne oczy zobaczyć, że z mistrzowskiego Lecha niewiele zostało. Czas od 46 do 60 minuty był fatalny. Poznaniacy nie kreowali gry, nie umieli utrzymać się przy piłce, nie oddali wówczas ani jednego strzału na bramkę Luksemburczyków starając się bardziej kontrolować przebieg zawodów niż strzelić gola na 2:0. W końcu w 66 minucie lechici zdobyli bramkę na 2:0. Nie była to niespodzianka, Dudelange słabo zorganizowane w defensywie łatwo dało się zaskoczyć bardzo prostą akcją. Wystarczył Nika Kvekveksiri -> Pedro Rebocho -> Mikael Ishak. Wystarczyły dwa podania górą, uderzenie z powietrza i mieliśmy gola praktycznie z niczego, który na dodatek padł z nieznacznego spalonego. W tej sytuacji potwierdziło się wszystko to, o czym każdy kibic Lecha mógł wiedzieć czytając o Dudelange. Nie jest to zespół, któremu trudno strzela się gole, to drużyna w starciu z którą łatwo jest pokonać Lucasa Foxa i w 66 minucie mieliśmy na to najlepszy dowód. Niestety po drugiej bramce Lech stworzył już tylko dwie groźne okazje, które zepsuł ociężały oraz niezdarny Filip Szymczak. Mimo niewielu sytuacji w drugiej połowie i praktycznie braku strzałów Lech Poznań i tak mógł ograć F91 Dudelange jeszcze wyżej dzięki czemu po 18 sierpnia brama Ligi Konferencji byłaby jeszcze bardziej uchylona.

Indywidualności zadecydowały

Lech Poznań rozegrał słabe spotkanie, dużo gorsze od wszystkich poprzednich u siebie na arenie międzynarodowej. Wygrał, ponieważ rywal był kiepski, źle zorganizowany w defensywie, F91 Dudelange zagrało dokładnie tak jak można się było tego spodziewać. Poznaniacy zagrali za to chaotycznie, po szybkim golu na 1:0 obniżyli loty, często nie było widać chęci strzelenia kolejnych bramek. Lech bardziej starał się kontrolować ten mecz, czekać na więcej przestrzeni, na jakieś błędy Luksemburczyków w tym straty w środku pola niż narzucić rywalowi swój styl gry. Było to po prostu słabe spotkanie zarówno pod względem taktycznym jak i piłkarskim. Na dodatek pierwszy raz w sezonie 2022/2023 szło dostrzec fizyczne zmęczenie piłkarzy, lechici biegali wolno, czasami ewidentnie oszczędzali się. Liderzy drużyny tacy jak Mikael Ishak, Jesper Karlstrom czy Joao Amaral nic nie pokazali, szczególnie słaby był Portugalczyk, który pogrąża się z każdym kolejnym występem. Plusik można postawić tylko przy postawie skrzydłowych i to wszystkich (Michał Skóraś, Kristoffer Velde, Gio Tsitaishvili), którzy mieli przebłyski dobrej oraz dynamicznej gry. Minusem jest postawa Filipa Marchwińskiego oraz Filipa Szymczaka. Ten pierwszy zagrał jak zwykle, drugi natomiast Ishakowi będącemu bez formy i tak nie dorasta do pięt, jego powrót do Lecha z wypożyczenia wygląda na razie bardzo źle, a wczorajsze spotkanie pokazało „siłę” napadu Kolejorza. Lech Poznań wygrał 2:0, bo indywidualnie ma lepszych piłkarzy, którzy samymi przebłyskami technicznymi ograli F91 Dudelange dzięki wyższej skuteczności. Obie drużyny oddały w czwartkowy wieczór po 12 strzałów, po zmianie stron goście wykonali więcej uderzeń mając też wyższe posiadanie piłki.

Blisko, blisko

Wynik 2:0 poszedł w świat. W europejskich pucharach styl jest nieistotny, liczy się po prostu zwyciężanie, przechodzenie do kolejnych faz i realizacja celów sportowych. Lech Poznań po odpadnięciu z Karabachem Agdam robi już swoje, wyeliminował Gruzinów, Islandczyków oraz najprawdopodobniej odprawi z kwitkiem Luksemburczyków. Przed nami oczywiście rewanż, aczkolwiek powoli, powoli można już spoglądać w kierunku Ligi Konferencji, patrzeć na kolejnych potencjalnych rywali i zapisywać sobie Lechowe czwartki, w których będziemy grać do końca rundy jesiennej. Ta jesień tak naprawdę jeszcze się nie rozpoczęła. Od 25 sierpnia w przypadku wyeliminowania F91 Dudelange już na serio będziemy rywalizować co 3-4 dni, Lech Poznań do 13 listopada nie będzie mógł już nic przełożyć. Czy klub jest gotowy na taki maraton? Oczywiście, że nie! Brakuje z 3 zawodników do 3 formacji, brakuje szerszej kadry oraz odciążenia niektórych piłkarzy.

Co teraz?

Teraz przed Lechem Poznań trochę luzu, zawodnicy dostali 2 dni wolnego, a później będą przygotowywać się do kolejnych spotkań. Do rozpoczęcia wrześniowej przerwy na kadrę mającej tym razem miejsce w drugiej połowie przyszłego miesiąca Mistrzowie Polski rozegrają najprawdopodobniej 8 meczów, a stanie się tak w razie awansu do Ligi Konferencji. Przed Kolejorzem tydzień spokoju, parę dni na odpoczynek mentalno-fizyczny i na poprawienie formy sportowej. Nic już więcej nie trzeba dodawać. To trenerzy muszą wiedzieć, jak wykorzystać czas do 25 sierpnia. To może być kluczowy tydzień, po nim najzwyczajniej w świecie nie będzie już na nic czasu.

> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <