Pięć szybkich wniosków: Lech – Villarreal 3:0

Pięć szybkich wniosków to cykl opisujący w skrócie dany mecz Lecha Poznań. Jeszcze przed przedstawieniem plusów i minusów danego spotkania, analizy meczu, statystyk pomeczowych, analizy gry danego zawodnika czy wyboru najlepszej akcji w wykonaniu Kolejorza, prezentujemy pięć szybkich pomeczowych wniosków. Kilkadziesiąt minut po każdym meczu na gorąco pięć spostrzeżeń na temat występu drużyny i poszczególnych piłkarzy.

Cios za cios i gol dla Lecha

Mecz z Villarrealem od początku mógł się podobać. Obie drużyny postawiły na atak idąc na wymianę ciosów co w Polsce zdarza się niezwykle rzadko. W czwartek kibice oglądali spotkanie na zupełnie innym poziomie, akcja szybko przenosiła się spod jednego pola karnego pod drugą bramkę, Lech Poznań nie ograniczał się wyłącznie do kontr, sam chciał coś stworzyć z ataku pozycyjnego grając przy tym wysokim pressingiem, z dużą determinacją i co najważniejsze – z odpowiednią dynamiką. Postawa poznaniaków regularnie zaskakiwała Hiszpanów, początkowo w tym meczu było mało taktyki, a dużo gry w piłkę po ziemi i wykorzystywania wolnych przestrzeni, jakie tworzyły się w środkowej strefie. Jedną z dziur wykorzystał przy golu na 1:0 prawy pomocnik Kristoffer Velde, który właśnie środkiem pola rozprowadził akcję, którą po zagraniach Mikaela Ishaka oraz Filipa Marchwińskiego na końcu sam wykończył. Lech ewidentnie miał plan na to spotkanie, bo po golu na 1:0 nie cofnął się. Villarreal miał później 2-3 dobre okazje do wyrównania, ale był nieskuteczny. Poznaniacy starali się kontrolować grę przeciwnika, który w pierwszej połowie największe zagrożenie i tak stwarzał po naszych stratach wynikających z niecelnych, często wręcz nieodpowiedzialnych podań. Ostatecznie ciekawa, szybka oraz ofensywna połowa zakończyła się jednobramkowym prowadzeniem Lecha, który postawił się Villarrealowi grając z nim w piłkę.

Przewaga Villarrealu, drugi gol, zmiana taktyki

Początek drugiej połowy wyglądał już inaczej niż wiele minut pierwszej odsłony. Villarreal zepchnął Lecha do defensywy prowadząc nieefektywny atak pozycyjny. W końcu to poznaniacy paroma podaniami i akcją z własnej połowy pokazali półfinaliście Ligi Mistrzów 2021/2022 w jaki sposób powinno się przeprowadzić skuteczną akcję z wymianą kilku zagrań po ziemi. Do tej akcji na pewno jeszcze kiedyś wrócimy, gdyż była ona wyjątkowa, wzorowa i przeprowadza w starciu z rywalem z nieco innej półki. W każdym razie Lech drugą bramką w 51 minucie jeszcze bardziej podciął skrzydła Villarrelowi zmuszając go do lepszej, szybszej, bardziej dynamicznej gry, aby osiągnął w Poznaniu choćby remis. Gol na 2:0 zmienił styl gry naszej drużyny co prawdopodobnie było planowane. Przy stanie 1:0 lechici nadal grali dość otwarty futbol, prowadząc różnicą dwóch goli cofnęli się, nastawili już typowo na kontry kończąc swój efektowny i skuteczny futbol.

Pełna kontrola

Lech Poznań od 52 minuty był już innym zespołem. Przy stanie 2:0 liczył się wyłącznie wynik, a dokładnie jego obrona. Hapoel prowadząc do przerwy 2:0 dorzucił później kolejne 2 gole i awansowałby dalej, gdyby poznaniacy zremisowali z Villarrealem. Lechici od momentu strzelenia drugiej bramki robili wszystko, by zagęścić środek pola, wypychać rywali jak najdalej od naszej bramki i przede wszystkim nie pozwolić im wchodzić z piłką w pole karne. To się udało, bowiem Villarreal po zmianie stron stworzył dużo mniejsze zagrożenie aniżeli w pierwszej odsłonie, kiedy aktywny był szczególnie Jackson. W drugiej połowie ciężko było już kogoś wyróżnić w drużynie rywala, Villarreal mający przecież o klasę lepszych piłkarzy na papierze nie potrafił się przedrzeć nawet przez naszą drugą linię, aktywny był Pino, jednak często kręcił sam siebie. Goście przez 90 minut oddali tylko 11 strzałów w tym 2 celne przy 10 uderzeniach Lecha i 4 celnych. Hiszpanie zakończyli to spotkanie z 70% posiadaniem piłki wyłącznie dzięki postawie Kolejorza, który od stanu 2:0 całkowicie zmienił styl nastawiając się na obronę i pojedyncze kontry. Poznaniacy grając cierpliwie doczekali się tej kontry, w 78 minucie strzelili bramkę na 3:0, po niej było już wiadomo, że Lech awansuje, w końcówce meczu walka toczyła się wyłącznie o zagranie na zero z tyłu.

Lech wyprzedził marzenia!

Przed meczem wszyscy liczyli na ten wymęczony remis, który miał dawać awans, bo mało kto wierzył w wygraną Hapoelu nad Austrią aż 4:0. Izraelczycy faktycznie właśnie takim wynikiem rozbili Austriaków, ale Lech Poznań to samo zrobił z Villarrealem, który jeszcze w zeszłym sezonie wyrzucił z Ligi Mistrzów m.in. Roberta Lewandowskiego i jego Bayern Monachium dochodząc do półfinału. Wygrana nad takim rywalem, ósmym klubem La Liga czy triumfatorem Ligi Europy 2021 to większy wyczyn niż sam awans do 1/16 finału Ligi Konferencji, który został przyćmiony przez rezultat 3:0. Czy był kibic, który wierzył w aż tak wysoką wygraną nad tak mocnym przeciwnikiem? Na pewno nie było nikogo. Dzień 3 listopada 2022 przyćmił niektóre daty z fazy grupowej Ligi Europy 2010/2011, przyćmił m.in. spotkanie z Manchesterem City 3:1 rozegrane równo 12 lat temu 4 listopada 2010. Lech Poznań pokonując Villarreal aż tak wysoko zrobił coś więcej, coś co poszło w świat, zaliczył wynik, o którym mówi i będzie się mówiło nawet latami nie tylko w naszym kraju. Wiele gwiazd Villarrealu wczoraj momentami nie istniało, z obroną Lecha nie poradził sobie m.in. wyceniany wyżej niż cała kadra Kolejorza prawy pomocnik i reprezentant Hiszpanii, Yeremy Pino, który kręcił, kręcił, ale na końcu tylko przyglądał się temu, jak błyszczą nasi skrzydłowi w postaci Michała Skórasia oraz Kristoffera Velde. Mistrz Polski w czwartkowy, listopadowy wieczór po raz trzeci w swojej historii awansował do 1/16 finału europejskich pucharów i w poniedziałek po 14:00 pozna kolejnego rywala w Lidze Konferencji z którym zagra w lutym (więcej -> TUTAJ).

Niemożliwe nie istnieje

Niemożliwe nie istnieje? To prawda. Lech Poznań to udowodnił przełamując się w rywalizacji z kimś z innego piłkarskiego świata. Na Bułgarską musiał przyjechać wielki Villarreal, żeby Kolejorz przypominał sobie, jak strzela się więcej niż jednego gola czy jak wygrywa się mecz (wcześniej ostatni raz zwyciężył w Zabrzu a u siebie blisko miesiąc temu). Bez dwóch zdań takie zwycięstwo popchnie zespół do przodu dając drużynie dużego mentalnego kopa. Skoro Lech Poznań potrafi rozbić Villarreal 3:0, to tym bardziej będzie w stanie poradzić sobie z każdym w polskiej lidze. Kolejorz nie może żyć tylko Europą, czekać na 7 listopada czy na 16 lutego, musi zabrać się mocno za Ekstraklasę, w której jego celem jest szybkie wskoczenie na podium. Głównym zadaniem dla Lecha Poznań na najbliższe tygodnie jest jak najszybsze wskoczenie na pudło a później wywalczenie awansu do europejskich pucharów, żeby za rok o tej porze móc nadal pisać takie historie, jakie napisały się niedawno m.in. w meczach z Austrią Wiedeń czy Villarrealem. Każdy kibic Kolejorza widzi lub mógł poczuć na własnej skórze, czym jest faza grupowa europejskich pucharów i jak smakuje zwycięstwo nad Villarrealem, który przy Bułgarskiej był tylko tłem dla Mistrza Polski. W takich dniach, jak 3 listopada 2022 powstaje historia naszego klubu, która za wiele, wiele lat będzie wspominana przez przyszłe pokolenia.

> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <