10 powodów do zwolnienia

Lech Poznań w każdym z czterech najbliższych meczów na dwóch frontach będzie grał o przedłużenie nadziei na trofea już wiosną 2024 roku. O swoje gra też John van den Brom, który nie ma wysokich notowań, ale do meczu z Arką Gdynia nie zostanie zwolniony.

Powodów do zwolnienia Johna van den Broma podczas przerwy zimowej jest wiele i te najważniejsze można dziś zebrać w jednym artykule. Kontrakt Johna van den Broma z Kolejorzem wygasa 30 czerwca 2024 roku. Lech Poznań chcąc uczynić progres, w tym wyjść z marazmu na wielu polach powinien działać już zimą i to bez względu na wyniki, jakie osiągnie w końcówce rundy jesiennej. Suche rezultaty od dawna nie są jedynym problem naszej drużyny. Największym jest brak perspektyw na poprawę, na progres w grze, której nie da się oglądać, jeśli zespołu nie pociągną indywidualności. Dlaczego John van den Brom powinien odejść już zimą? Czemu nie warto w niego wierzyć i mu ufać? 10 powodów znajduje się poniżej.

1) Słabe drugie sezony

Na temat drugich sezonów Johna van den Broma był już osobny artykuł, kilka tygodni temu szerzej pisaliśmy na ten temat. Dotychczas holenderskiemu szkoleniowcowi najlepiej szło w pierwszych sezonach pracy. W drugim prowadzone przez niego zespoły wpadały w kryzys, notowały później jedynie wzloty nie potrafiąc ustabilizować swojej dyspozycji. Pomijając pracę w Al-Taawoun, władze takich klubów jak FC Utrecht i Genk dziękowały Holendrowi w podobnym okresie rundy jesiennej, kiedy forma współpracy wyczerpała się. Wyjątkiem był AZ Alkmaar, w którym John van den Brom pracował najdłużej, bo przez prawie 5 lat. W innych klubach trenował przez niespełna 2 lata osiągając swój ostatni sukces w 2021 roku. Wtedy John van den Brom kilka miesięcy po przejściu Genku wywalczył z nim Puchar Belgii. O dalszej pracy Holendra z Genkiem lepiej już nie wspominać, a historia pokazuje, że dalsza praca tego trenera w Lechu Poznań nie ma żadnego sensu. On nie jest w stanie dać więcej naszej drużynie, z nim na ławce trenerskiej będziemy stali w miejscu.

2) Aroganckie podejście do taktyki i rywali

John van den Brom nie jest ulubieńcem kibiców m.in. przez swoje luzackie podejście do pracy czy kontrowersyjne wypowiedzi takie jak m.in. „nie mieliśmy swojego dnia” po 0:5 w Szczecinie. Holender ceni sobie dobrą atmosferę w szatni i na bazie nastrojów próbuje osiągać dobre wyniki. Ma aroganckie podejście do taktyki i do rywali skupiając się przede wszystkim na swojej drużynie. Nowoczesna piłka już dawno odjechała temu trenerowi, Holender w ciągu ostatnich 10 lat zdobył tylko jedno trofeum i nie ma w tym żadnego przypadku. Drużyna Johna van den Broma jest do bólu przewidywalna, każdy nauczył się stylu preferowanego przez Holendra liczącego przede wszystkim na indywidualności. Kristoffer Velde, Filip Marchwiński, Mikael Ishak czy Joel Pereira nie mają swojego dnia? W takim razie ciężko będzie o zwycięstwo, a już tym bardziej w meczu, w którym rywal potrafi stłamsić wszystkie nasze atuty. Każdy w Ekstraklasie już wie o schodzeniu bocznych obrońców do środka i wykonywaniu miękkich dośrodkowań na napastnika, wszyscy też nauczyli się płynnie przechodzić z obrony do ataku, by kontrą środkiem pola zdobyć gola, wiedzą o schodzeniu naszych bocznych pomocników do środka, w tym nawet na środek pola karnego (często robi tak Adriel Ba Loua). Trener John van den Brom nie ma pomysłu na taktyczny rozwój naszej drużyny stawiając na treningach przede wszystkim na małe gierki przy jednoczesnym zaniedbywaniu m.in. stałych fragmentów gry.

3) Historyczne kompromitacje i mecze

John van den Brom nie potrafi grać z najlepszymi w kraju, w tym z rywalami, którzy w Poznaniu nie są zbyt lubiani i zwycięstwo nad takim przeciwnikiem byłoby szczególnie ważne dla kibiców. Lech za kadencji Holendra nie ograł jeszcze m.in. Legii, Pogoni czy Śląska przegrywając we Wrocławiu aż 2 razy w 2023 roku. W tym sezonie pokonał tylko jednego rywala, który obecnie znajduje się w pierwszej ósemce a jest nim Raków Częstochowa. Niedawno Lech przegrał z Widzewem najwyżej od 23 lat, także po 23 latach poległ aż 0:5 i pierwszy raz od 1956 roku nie wygrał u siebie mimo prowadzenia 3:0. Tego typu wpadek jest zdecydowanie za dużo, Lech Poznań nie radzi sobie w meczach, w których presja na wynik jest większa aniżeli przed spotkaniami z beniaminkami, stracił już 22 gole i nie wygrał na wyjeździe w lidze od 22 lipca. Lech Poznań to zbyt duży klub, żeby kibiców zadowalały obowiązkowe wygrane nad beniaminkami, którzy sportowo odstają od Ekstrakasy.

4) Brak progresu w grze

Ten punkt łączy się z punktem numer dwa. Lech Poznań od tygodni gra tak samo, w systemie 1-4-2-3-1, próbuje długo utrzymywać się przy piłce i wykorzystać indywidualne umiejętności m.in. Kristoffera Velde. Kiedy rywal jest dobrze ustawiony taktycznie, gra wysoko, zdecydowanie, potrafi szybko przechodzić z obrony do ataku, to Lech Poznań nie ma szans się przebić lub gubi się w obronie. Tak było m.in. w Szczecinie, kiedy poznaniaków wypunktowała Pogoń, w tym sezonie dobrą taktykę na przewidywalnego Kolejorza obrał także choćby Górnik, Widzew, Śląsk czy Legia, która nie pozwoliła naszym ofensywnym piłkarzom rozwinąć skrzydeł. Efekt? 5 strzałów, w tym tylko 2 celne i szczęśliwy remis. Lech Poznań przeważnie przepycha mecze indywidualnościami, jest po prostu nudny, nie ma kontroli nad boiskowymi wydarzeniami, tej jesieni wygrywa głównie te mecze, w których musi, w których jest zdecydowanym faworytem (na przykład w spotkaniach z beniaminkami).

5) Spartak jak Bośniacy i Kazachowie

Na temat analizy Spartaka Trnava przez Johna van den Broma i aroganckiego podejścia np. do straconej bramki w Poznaniu czy atutów rywala pisaliśmy już sporo w sierpniu. Spartak Trnava nie przytrafił się Holendrowi po raz pierwszy w trenerskiej karierze. John van den Brom kilka lat temu ośmieszył AZ Alkmaar i FC Utrecht w rywalizacji z Kajratem Ałmaty oraz Zrinjskim Mostar (więcej na ten temat -> TUTAJ). Wtedy Holender również nie trafił z letnimi przygotowaniami, nie trafił z formą na pierwsze fazy eliminacyjne europejskich pucharów, jego zespoły ośmieszyły się w podobnym okresie lata. W tym roku doświadczony trener nie wyciągnął żadnych wniosków z wydarzeń mających miejsce w latach 2018-2019 i już w sierpniu był powód, aby został zwolniony. W Ferencvarosie Budapeszt butny szkoleniowiec po hańbie z Mistrzem Wysp Owczych został natychmiastowo zwolniony, nowy trener wprowadził Mistrza Węgier do Ligi Konferencji, teraz wspomniany Ferencvaros na wszystkich polach jest w zupełnie innym miejscu niż Kolejorz.

6) Lekceważące podejście do obowiązków

John van den Brom nie jest trenerem, który wykorzystuje przerwy na kadrę na pracę z zespołem. Szczególnie w październiku i w listopadzie Holender miał komfort wyboru, wszyscy podstawowi zawodnicy oprócz Filipa Marchwińskiego zostali w klubie, nie wyjechali na obozy reprezentacji, wielu innych piłkarzy było zdrowych i mogło trenować. Te okresy, ale także m.in. dwa tygodnie po Spartaku Trnava zostały koncertowo zmarnowane. Zajęcia zespołu zwykle są krótkie, najczęściej drużyna ćwiczy tylko raz dziennie, a podczas przerw na kadrę miała nawet 3-4 dni wolnego mimo rozgrywania w ciągu miesiąca raptem 3-4 meczów o stawkę (Lech w listopadzie grał tylko 3 razy). Dla Johna van den Broma przerwy na kadrę są dobrym okresem na dawanie wolnego przede wszystkim sobie (tak samo jak w przerwie pomiędzy rundami). Trener nie jest tytanem pracy, to on wymyślił datę startu zimowych i letnich przygotowań dając wiele wolnego głównie sobie.

7) Brak kontroli nad zespołem

Trener John van den Brom nie ma żadnej kontroli nad zespołem i nie chce go rozwijać m.in. poprzez wzmocnienia. Obecny szkoleniowiec ma typowo holenderskie podejście. Nie jest od transferów, nie odpowiada za nie, nie ogląda piłkarzy i nie wyznacza celów transferów (kto na jaką pozycję). Od tego jest zarząd, w tym dyrektor sportowy, który jest ważną postacią w klubach belgijskich czy holenderskich. John van den Brom potrafi budować piłkarzy, lecz nie umie budować zespołu. Są zawodnicy, którzy za jego kadencji uczynili progres, ale są również gracze notujący od miesięcy regres. Afonso Sousa piłkarsko zginął jeszcze zanim miał problemy zdrowotne, forma Antonio Milicia pozostawia wiele do życzenia, w dołku jest Joel Pereira, Filip Marchwiński po powrocie na dziesiątkę wygląda fatalnie, Filip Szymczak przepadł, żaden inny młodzieżowiec za jego kadencji nie zrobił progresu.

8) Przygotowania w stylu holenderskim

Trener John van den Brom zawalił już dwa okresy przygotowawcze i może zawalić trzeci, jeśli nie zostanie w grudniu zwolniony. On ma 57 lat, a trenerzy w tym wieku już się nie zmieniają mając swoje wizje, których uparcie się trzymają. Do dziś każdy kibic pamięta, jak wyglądały ostatnie dwa okresy przygotowawcze, jak odbiegały od ligi czy jakie mieliśmy wtedy problemy. Zeszła zima była najdłuższą od dekady, dało się ją lepiej wykorzystać, ale John van den Brom miał holenderski pomysł na Lecha Poznań, który nie wypalił. Już w lutym nawet naiwni mogli porzucić nadzieję na obronę tytułu Mistrza Polski, z wyjątkiem dwumeczu z Bodo/Glimt drużyna wyglądała słabo i trochę to trwało zanim doszła do lepszej dyspozycji. Lato? Lata lepiej nie przypominać, terminów powrotu kadrowiczów czy słynnych rozpisek treningowych tak samo. Zimowy plan przygotowań 2024 na papierze też szału nie robi, lechici wrócą do zajęć dopiero miesiąc przed pierwszym meczem i będą mieli zimą aż 22 dni wolnego. Początek wiosny 2024 będzie bardzo trudny i być może kluczowy. Po domowej inauguracji z Zagłębiem (9-11 lutego) poznaniaków czeka później wyjazd do Białegostoku, mecz ze Śląskiem przy Bułgarskiej, ewentualne starcie w 1/4 finału Pucharu Polski i następne dwa wyjazdy z rzędu do Częstochowy i Zabrza. Ciężko zapowiada się także lato 2024, kiedy pomysły Johna van den Broma już na pewno by nie wypaliły.

25 maja – Koniec sezonu 2023/2024
3-11 czerwca – 2 terminy FIFA na kadrę
9 lipca – I runda eliminacyjna Ligi Mistrzów (Mistrz Polski)
11 lipca – I runda eliminacyjna Ligi Europy (triumfator Pucharu Polski)
25 lipca – II runda eliminacyjna Ligi Konferencji (pozostali dwaj pucharowicze)

> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <