Djurgarden od jeszcze innej strony

Na temat Djurgarden Sztokholm i rywalizacji Lecha Poznań z tym klubem powstało już 27 artykułów, w których nie było jednak wszystkiego na temat Szwedów, których po 3 latach znowu da się wyeliminować. Kolejorz jest naprawdę blisko awansu do 1/4 finału Ligi Konferencji w tym do wzięcia udziału w piątkowym losowaniu.

Przy okazji rywalizacji z Villarrealem czy Bodo/Glimt nie było materiału na temat rywala „od jeszcze innej strony”. Teraz wraca tego typu artykuł, w końcu nadal jest wiele rzeczy na temat Djurgardenu Sztokholm, o których czekając na bardzo ważne rewanżowe spotkanie warto wspomnieć kibicom. Dwa dni przed grą Lecha Poznań na Tele2 Arenie pora na parę ciekawostek dotyczących stricte czwartkowego rywala Lecha Poznań, o których jeszcze nie wspominaliśmy w innych, wcześniejszych tekstach na KKSLECH.com.



Klub z zielonej wyspy

Djurgarden Sztokholm to klub założony w jednej z kawiarni na sztokholmskiej wyspie o nazwie Djurgarden. Założyli go robotnicy, w pierwszych latach istnienia DIF nie miał sekcji piłki nożnej. Djurgarden to do dziś bardzo popularna wyspa wśród turystów i mieszkańców Sztokholmu. Na terenach zielonych mieści się m.in. muzeum, wiele ogrodów czy park rozrywki.

Wpisz w google

Co tak naprawdę znaczy Djurgarden? Wpisując w google translate „djur” i „garden” strona przetłumaczy nam to na „zoo”. Wyspa Djurgarden to w końcu dawne tereny do polowania, gdzie były król Szwecji trzymał zwierzęta typowo leśne takie jak łosie czy jelenie.

Trenerski duet

Trenerami Djurgarden od zimy 2019 są Kim Bergstrand (55 lat) oraz Thomas Lagerlof (52 lata) obecny m.in. podczas przedmeczowej i pomeczowej konferencji prasowej w Poznaniu. Szwedzi są związani z miastem rywala. Obaj jako piłkarze grali w AIK-u Solna czy w czwartym co do wielkości sztokholmskim klubie Brommapojkarna z dzielnicy Bromma, który niedawno awansował do Allsvenskan. Bergstrand trenerską karierę rozpoczynał właśnie w Brommapojkarnie, później przez kilka lat szkolił szwedzkiego średniaka o nazwie Sirius. Lagerlof był w Sirius jego asystentem, wcześniej próbował swoich sił nie tylko jako asystent w AFC Eskilstuna, AIK-u Solna czy w IK Brage, gdzie grał niegdyś Kebba Ceesay.

Jesper Karlstrom vs były klub
null

Znany kibic

Djurgarden Sztokholm należy do trzech największych sztokholmskich klubów obok znanych nam AIK-u Solna i Hammarby IF. Jego kibicem jest m.in. Karol Gustaw XVI a zatem król Szwecji urzędujący od 1973 roku. Ze znanych piłkarzy Djurgarden Sztokholm reprezentował kiedyś bramkarz grający m.in. przeciwko reprezentacji Polski. Andreas Isaksson wystąpił w kadrze Szwecji łącznie 133 razy.

Inne sekcje

Djurgarden posiada m.in. żeńską sekcję piłki nożnej i hokejową powstałą w 1922 roku. Sekcja hokejowa była Mistrzem Szwecji 16 razy, największe sukcesy w Europie odnosiła na początku lat 90-tych XX wieku. Zawodnikiem Djurgarden Sztokholm był m.in. Polak, Mariusz Czerkawski.

Kilkanaście trofeum

Djurgarden Sztokholm zalicza się do grona najbardziej utytułowanych szwedzkich klubów piłkarskich. To 12-krotny Mistrz Szwecji (ostatnie trofeum w 2019 roku) i 5-krotny zdobywca pucharu krajowego (ostatni w 2018 roku). Oba te trofea święcił Jesper Karlstrom, który przy okazji pierwszego meczu przy Bułgarskiej spotkał byłych kolegów z zespołu Magnusa Erikssona czy Harisa Radetinaca, a także trenerski duet z którym współpracował.

Djurgarden w Poznaniu
null

Szeroka siatka sponsorów

Djurgarden ma szeroką siatkę sponsorską, szerszą od Lecha. Klub wspiera m.in. Volkswagen, bukmacher Unibet działający kiedyś na polskim rynku, stroje dostarcza Adidas a sponsorem strategicznym jest „Prioritet Finans” (firma z branży finansowej).

Rekordowe wydatki

Djurgarden Sztokholm wydał tej zimy rekordową kwotę ponad 2 milionów euro na paru zawodników. Kwoty przeznaczane na nowych piłkarzy powoli, powoli rosną w tym klubie i przekraczają milion euro na okienko. Djurgarden może pozwolić sobie na takie wydatki, bo sam zarabia na sprzedaży czołowych graczy. W ostatnich latach/okienkach Tele2 Arenę za konkretne pieniądze (ponad 1,5 mln euro) opuścili m.in. Isak Hien (Hellas Verona), Hjalmar Ekdal (Burnley), Edward Chilufya (FC Midtjylland), Aslak Witry (AZ Alkmaar), Aliou Badji (Rapid Wiedeń), Tino Kadewere (Le Havre), Felix Beijmo (Werder Brema), Sam Johnson (Wuhan), Daniel Amartey (FC Kopenhaga) czy Marcus Danielson, który obecnie znowu reprezentuje wicemistrza Szwecji 2022.

Piszą pucharową historię

O pucharowym sezonie 2022/2023 w wykonaniu Djurgarden pisaliśmy już sporo w osobnych tekstach. Aktualnie ten klub pisze pucharową historię dochodząc w Europie najdalej w swojej historii. DIF zadebiutował na arenie międzynarodowej w 1955 roku eliminując wtedy Gwardię Warszawa. Dotąd największy sukces osiągnął w 2002 roku, gdy po pokonaniu Shamrocka Rovers oraz FC Kopenhagi odpadł w Pucharze UEFA z Bordeaux.

Kibice Djurgarden przy Bułgarskiej
null

Dawne przydomki

Djurgarden obchodzący niedawno 132. rocznicę założenia (sekcja piłkarska powstała 7 lat później – w 1899 roku), ma dwa stare przydomki. Są to „żelazne piece” i „niebieskie paski”. Obecnie używa ich tylko najbliższe otoczenie Djurgarden, częściej nazywa się ten klub „Dumą Sztokholmu” lub w skrócie „DIF”. W herbie klubu jest kolor żółty, niebieski i czerwony, który otacza złota obwódka.

Dwie nazwy

W internecie idzie natknąć się na dwie nazwy pucharowego rywala Lecha Poznań. Są to Djurgarden Sztokholm lub Djurgårdens IF. Obie są poprawne, ale pisane wyłącznie w taki właśnie sposób. Przeciwnik Kolejorza sam korzysta z nazwy „Djurgarden” i tak samo jest na KKSLECH.com.

AIK i Hammarby

AIK Solna i Hammarby IF to dwaj najwięksi rywale Djurgarden. Te kluby mają trochę większe rzesze kibiców niż DIF, Hammarby określa się najgroźniejszym przeciwnikiem m.in. ze względu na pochodzenie. Hammarby wywodzi się z dzielnicy Södermalm znajdującej się nieopodal dzielnic Djurgarden, w dodatku oba kluby dzielą obecnie opisywany już wczoraj stadion Tele2 Arena.

Pełny sektor Djurgarden dnia 9 marca
null

Lata spędzone na innym stadionie

Niegdyś domowym stadionem DIF był kilkunastotysięczny obiekt Olimpijski, którego budowę rozpoczęto w 1910 roku. Stadion mający normalną trawę ma charakterystyczną konstrukcję, w pierwszych latach służył AIK-owi Solna, od lat 30-tych XX wieku jego gospodarzem był Djurgarden, który w lipcu 2013 roku przeniósł się na Tele2 Arenę. Stadion Olimpijski w Sztokholmie leży na północ od Tele2 Areny, nie tak dawno trenowała na nim nawet reprezentacja Szwecji.

Zawodnicy z ekstraklasową przeszłością

Nie tylko Kebba Ceesay, Kasper Hamalainen czy Niklas Barkroth łączą Lecha, Ekstraklasę i Djurgarden. Pomijając obecnego stopera DIF, Carlosa Morosa Gracię mającego przeszłość w ŁKS-ie Łódź, w Djurgarden oraz Ekstraklasie grali też m.in. Vytautas Andriuskevicius i Joseph Ceesay (Lechia), Sebastian Rajalakso i Joel Perovuo (Jagiellonia), Joona Toivio (Termalica), Andrej Komac (Ruch Chorzów) bądź Aleksandar Prijović (Legia).

Nie schodzą z podium

Djurgarden Sztokholm w ostatnich dwóch sezonach 2021 i 2022 szwedzkiej ligi toczących się systemem wiosna-jesień był na podium (3 i 2. miejsce). Była to pierwsza taka sytuacja od początku XXI wieku, kiedy DIF święcił tytuł w roku 2002 i 2003 będąc jeszcze wcześniej wicemistrzem swojego kraju. Djurgarden stara się obecnie umocnić swoją pozycję w Allsvenskan. Celem DIF w 2023 roku będzie 35 medal w historii oraz Puchar Szwecji. Pucharowy rywal Kolejorza jest już w półfinale tych rozgrywek mając spore szanse na trofeum.

Powietrzny pojedynek Afonso Sousy w meczu z Djurgarden
null