Na chłodno: Rewolucja po poznańsku

Cykl „Na chłodno” to najpopularniejsza seria artykułów na KKSLECH.com publikowanych co tydzień przeważnie w poniedziałek. „Na chłodno” to nasze chłodne, szczere i obiektywne spojrzenie na Lecha Poznań. Informacje z klubu, ciekawostki, oceny, spostrzeżenia, opinie. Wszystko od kibiców do kibiców.

Rewolucja to jedno z najbardziej wyśmiewanych słów przez kibiców Lecha Poznań w ostatnim czasie. W dzisiejszym odcinku cyklu „Na chłodno” postanowiliśmy zebrać w całość mityczną „letnią rewolucję” opisując jasno i klarownie w 8 punktach, jak według nas wygląda to wszystko co zgotował nam i Wam obecny zarząd. Część spraw pojawiała się już na łamach tej witryny. O części jeszcze nie było. Zbiór tego w jaki sposób Lech Poznań ratuje się po nieudanym sezonie 2018/2019 będącym niezłą kopią rozgrywek 2015/2016 publikujemy poniżej. Jest to rzeczywisty obraz Kolejorza przedstawiony po pozyskanych przez nas wcześniejszych informacjach i obserwacjach działań. Wypada wierzyć, że końcowy i sportowy efekt po sezonie 2019/2020 będzie inny od tego obecnie.

Rewolucja w mediach

W marcu i w kwietniu Lech wypuścił do mediów informacje o wielkiej czystce latem. W mediach rozpisywano się o liście 10 odstrzelonych zawodników oraz o nadchodzących transferach, których miało być dużo. Pisało się nawet o wydaniu latem „kilku milionów euro”, które Lech miał mieć po tym jak zimą 2019 nie przeprowadził żadnych poważnych transferów. Zarząd wcale nie jest aż tak mało rozgarnięty. Czasem doskonale wie, gdzie i jak wypuścić swoje wersje wydarzeń, by trafiły one do jak największej liczby kibiców wzbudzając zainteresowanie oraz pokazując chęć zmian. Rzeczywistość okazała się zupełnie inna. 2-3 miesiące temu część mediów, która raczej nieświadomie wzięła udział w propagandzie rewolucji nie miała jak sprawdzić czy to co mówią w Lechu jest prawdą. Dziś dnia 24 czerwca, niecały miesiąc przed startem sezonu 2019/2020 śmiesznie brzmią tego typu nagłówki czy teksty.

Powrót do mediów

Wiosną znając plany Lecha Poznań na lato 2019 opisywane od późnej jesieni 2018 informowaliśmy naszych czytelników o nadchodzącym wyjściu zarządu z tzw. „nory” o której często piszą kibice. Zarząd faktycznie pojawił się w mediach. Jeszcze w maju kibice mogli zobaczyć/posłuchać Karola Klimczaka oraz Piotra Rutkowskiego, którzy mówili o popełnionych błędach, często zwalali winę na byłych trenerów i zupełnie nie umieli załagodzić sytuacji. Wręcz przeciwnie. Szczególnie występ Klimczaka w programie na TVP Sport podziałał na kibiców jak płachta na byka. Prezes kiepsko orientował się w sprawach sportowych, nie bardzo wiedział o czym mówi, nie znał oczekiwań kibiców, a w dodatku został wręcz rozjechany przez dziennikarzy w studiu przypominających mu nawet, gdzie pracuje dość mocno brzmiącym zdaniem – „przypominamy, że jesteście Lechem Poznań”. Ze słów prezesa Lecha bił minimalizm, ignorancja problemów Kolejorza, dało się odczuć inne priorytety od tych, które mają kibice. Dziennikarze podczas programu mówili o sukcesach i trofeach, za to Klimczak w tym czasie przemawiał o akademii chwaląc się wychowankami. Lepiej w wywiadach wypadł Piotr Rutkowski, jednak nie powiedział on nic nowego czego nie mówiłby rok, dwa czy trzy lata temu. Prezesi wyjściem do mediów i wywiadami potwierdzili tak naprawdę wszystko to o czym pisaliśmy tutaj w „Na chłodno” w ciągu ostatnich paru miesięcy. Potwierdzili plany, strategię, poinformowali wprost o tym co zamierzają zrobić. Z jednej strony zrobili dobrze. Czasem liczy się prawda. Nawet ta najgorsza, ale prawda zamiast mydlenia oczów. Część kibiców chciała posłuchać zarządu i miała taką okazję.

Po taniości, bez jakości

Cóż. Ostrzegaliśmy Was, naszych czytelników przed tym co może się wydarzyć. Kto przeczytał wszystkie ostatnie teksty „Na chłodno” mógł oczywiście potraktować to z przymrużeniem oka, bo w końcu jesteśmy tylko zwykłym nieoficjalnym źródłem tworzonym przez kibiców, więc prezentując często różne opinie nie zawsze wszystko musi się sprawdzać czy być zgodne z rzeczywistością. Opisywana od miesięcy letnia „rewolucja” niestety sprawdziła się. Już po sezonie 2018/2019 nie od nas tylko z ust zarządu mogliście dowiedzieć się o letnich planach klubu czy poczuć „zmiany” w czasie letniej „rewolucji” na własnej skórze. W Lechu oczywiście nie ma, nie było i nie będzie żadnej rewolucji kadrowej. Jest tylko zwykłe okienko transferowe mające miejsce w każdym innym klubie z Ekstraklasy podczas którego pozyska się raptem paru zawodników. 10 piłkarzy (części zawodników już dawno powinno tutaj nie być) odeszło, a w ich miejsce od początku chciano sprowadzić raptem 3-4 nowych graczy + uzupełnić kadrę wychowankami. To co widać teraz to rewolucja po poznańsku. Po taniości, bez jakości. Realnie Lech potrzebował i potrzebuje latem nawet nie grając w europejskich pucharach co najmniej 6 nowych obrońców (2 prawych, 4 środkowych), a także nowych graczy do ofensywy, która w paru spotkaniach zeszłych rozgrywek nie oddała na bramkę podczas 90 minut choćby 1 celnego strzału. 10 nowych zawodników zapowiadanych swego czasu przez media nie przyszło i już nie przyjdzie. Taniej i szybciej było skompletować kadrę poprzez postawienie na wychowanków hurtem niż rzeczywiście wzmocnić zespół oraz dołączyć do drużyny najlepszą młodzież. Obecne ruchy zarządu mówią wszystko. Lech do zapowiadanej od miesięcy „rewolucji” zupełnie nie był przygotowany. Za transfery w tym negocjacje z piłkarzami wziął się dopiero w maju, już po zakończeniu sezonu 2018/2019.

Nowy Górnik Zabrze

Letnią „rewolucję” 2019 w Lechu Poznań można uznać za kopię projektu, który swego czasu stosował inny, ale dużo biedniejszy od Kolejorza polski klub. Klub, który po 1,5 roku zrezygnował z tego projektu stawiając w końcu na bardziej doświadczonych zawodników, którzy pomogli mu wiosną w sezonie 2018/2019 utrzymać się w Ekstraklasie. Lech latem tego roku zamierza zbudować kadrę coś na wzór Górnika Zabrze z sezonu 2017/2018 w którym chwalony za walkę i pracę z młodzieżą beniaminek zajął 4. lokatę. Zarząd, co już zdradził w ostatnich wywiadach, chce widzieć przede wszystkim ambicję i zaangażowanie młodych, walecznych Polaków w tym wychowanków z akademii uzupełnionych przez paru doświadczonych graczy jak Gytkjaer, Tiba bądź Amaral. W klubie są przekonani, że nawet jeśli nie będzie wyników, walka o podium będzie pozorowana, to kibice i tak przyjdą na stadion, będą wspierać młodych chłopaków za samo bycie wychowankami Kolejorza i jakoś przełkną złe rezultaty, kiedy zobaczą walkę, ambicję, zaangażowanie czy mityczne gryzienie trawy do ostatnich sekund. Nikt w Lechu nie gwarantuje powodzenia letnich transferów, panuje przed nimi strach co będzie, gdy zawodnicy przede wszystkim pozyskani tego lata w tym ci zza granicy nie wypalą. I właśnie dlatego celem Lecha Poznań w nowym sezonie 2019/2020 najpierw ma być jak najwyższe miejsce, a dopiero potem może coś więcej. Rządzący klubem na serio wierzą, że kibiców w większej części zadowoli sama walka podczas meczów i drużyna przegrywająca po walce, ale grająca do końca oraz pozorująca walkę o trofea. Lech chce w nowym sezonie ściągnąć presję z zawodników, z nowego zespołu, który będzie „mógł”, lecz nie „musi” czegoś zdobyć. Zarząd wierzy, że waleczni chłopacy m.in. z akademii będą inaczej traktowani od obecnych piłkarzy, nie będą tak krytykowani i źle oceniani przez kibiców. Już dziś po tym co działo się z Tymoteuszem Klupsiem pod koniec wiosny wiadomo, że tak nie będzie. Wychowankowie to skarb Lecha Poznań, warto ich wspierać, być z nimi tylko nie każdy z tych piłkarzy ma odpowiednią jakość do gry w Kolejorzu, której w ostatnich miesiącach bardzo brakowało.

Poszukiwania naiwnych i bazowanie na miłości do Lecha

Nastawienie ogromnej części kibiców do zarządu i jego działań jest niezmienne od miesięcy. Świetnie to widać po frekwencji na stadionie na którą wpływ nie mają tylko wyniki, na ulicach w rozmowach z kibicami czy na różnych forach internetowych. Do dziś w klubie nie zdają sobie sprawy z tego co tak naprawdę stało się 20 maja 2018, co się wtedy skończyło i co pękło w kibicach. Lech wie, że nie może jednak być tak cały czas. I po to są wszelkie spotkania, aby nawet po tylu przegranych latach, tylu różnych strategiach i zmianach planów średnio co kilka miesięcy nadal mieć chociaż wąską grupę zwolenników. W maju w jednym z odcinków „Na chłodno” pisaliśmy do kogo zarząd w pierwszej kolejności będzie chciał trafić tego lata. Lech uderza ze swoimi wizjami w kierunku osób głównie młodych, które jeszcze nie rozumieją wielu rzeczy, trochę inaczej podchodzą do pewnych spraw Lechowych, zachowują się bardziej beztrosko, a także podchodzą ze sporym dystansem do tego co się dzieje przy Bułgarskiej. Lech musi. Musi coś zrobić, musi znaleźć sobie kogoś, kto będzie reprezentował zdanie rządzących, aby chociaż latem do 20 lipca nie było tak złej atmosfery, jak w sezonie 2018/2019. I zarządowi co pół roku, nawet w przypadku braku jakichkolwiek zmian w klubie jak teraz, zawsze udaje się nabierać pojedynczych kibiców, którzy są trochę mniej wymagający od większości. Zarząd ma gadane. Wie co powiedzieć w rozmowach z kibicami, by trafić do ich głów. Często wypowiada zdania, które dany kibic chce w danym momencie usłyszeć. W indywidualnych rozmowach zarząd radzi sobie świetnie doskonale wyczuwając jakie dana osoba kibicująca Lechowi ma priorytety. Nieraz wykorzystuje ślepą miłość kibica do swojego klubu wyciskając go przez to jak cytrynę. Obecny Lech świetnie potrafi wlewać wiarę w serca części kibiców dając zatroskanym osobom przede wszystkim nadzieję na lepszą przyszłość. Nie trzeba wiele, aby dać się owinąć obecnym władzom, które w wypowiadanej teorii osiągnęli mistrzostwo. Dzięki pojedynczym kibicom, którzy nabierają się na piękne słówka jest nadzieja, że nawet mimo braku poważnych zmian ci kibice będą w stanie jakoś przekonać resztę kibiców, nakręcić ich i sztucznie polepszyć nieprzyjemną atmosferę do której ktoś latami nieudolności doprowadził.

Zmęczenie wiecznymi pretensjami

Już od wielu miesięcy słychać głosy jakoby niezadowoleni kibice Kolejorza również ponosili winę za to co się teraz dzieje w tym za całą złą atmosferę. Nasze i Wasze wymagania są ponoć zbyt duże do możliwości klubu. Zbyt wielka jest panika, niezadowolenie i złość, gdy Lech nie zdobywa trofeów, a zbyt mała radość po zajęciu samego miejsca w czołówce. Słychać coraz więcej głosów jakoby Lech nie był w stanie realnie rywalizować z Legią i w najbliższym czasie nie będzie chcąc budować zespół przede wszystkim waleczny, który pozorując grę o trofea będzie się podobał przyciągając kibiców samym gryzieniem trawy. Nikt jednak nie mówi o Lechii, Piaście czy nawet o Jagiellonii w kryzysie, która w dalszym ciągu jest poza zasięgiem Kolejorza mogącego realnie bić się o coś z Pogonią czy z biedną finansowo Wisłą. Wyczuwalna jest frustracja klubu, a także złość na tych wszystkich, którzy wiecznie mają jakieś pretensje, żale i uwagi. W Lechu odbiór niezadowolonych kibiców wygląda mniej więcej tak:

Krytyka -> Hejt
Martwienie się losami klubu -> Frustracja

Lech działający jako korporacja mająca nieco inne cele oraz zadania wszelkie słowa krytyki kibiców odbiera jako hejt na poszczególne osoby tworzące w tym momencie nasz klub. Nie dopuszcza do siebie zdania kibiców, którzy nie rozumieją obecnej filozofii budowania silnego finansowo klubu utrzymującego się dzięki szkoleniu w akademii i sprzedaży wychowanków za granicę. Niezadowolonych kibiców działaniami zarządu na przestrzeni wielu ostatnich miesięcy jest dużo, dużo więcej od tych omamionych wizjami podchodzących trochę bardziej beztrosko do rezultatów czysto sportowych. Lech do teraz uważa, że „jak będą wyniki to wszyscy przyjdą” oraz „po 3 wygranych będzie lepiej” zapominając o podstawowych rzeczach. Pozytywne rezultaty same się przecież nie zrobią, a 3 grudniowe zwycięstwa z rzędu oraz medialnie zatrudnienie Adama Nawałki już przerabialiśmy i nie dało to żadnego efektu. Klubowe zmęczenie wiecznymi pretensjami, „frustratami” i „hejterami” może się pogłębiać już na początku sezonu 2019/2020, kiedy przez brak poważnych zmian w klubie w tym konkretnych działań entuzjazm czy nadzieja wśród kibiców na tzw. lepsze jutro będzie nadal mała. Podobna do tej z zeszłych rozgrywek.

Cierpliwości w kolejnym sezonie przejściowym

Priorytety kibiców Lecha Poznań a obecnego zarządu są trochę inne. Dla większej części kibiców liczy się wynik na 1. miejscu, dla władz niekoniecznie. Przy takim budżecie rola średniaka pozorującego walkę o trofea nikogo nie zadowala. W nowym sezonie nawet realnej walki o nie może nie być, wszyscy o tym świetnie wiedzą, dlatego zarząd już ostatnimi wypowiedziami (między innymi w Radiu Poznań prezesa) prosi kibiców o cierpliwość w kolejnym z rzędu sezonie przejściowym. Priorytetem dla obecnych władz jest kolejno: szkolenie, promocja a na końcu sprzedaż wychowanków za granicę. Młodzież ma utrzymywać zarząd, dać klubowi solidne fundamenty i co najważniejsze – nie przynosić tak dużych strat finansowych, jak w sezonie 2018/2019. Dlatego tego lata tak istotna jest dla klubu sprzedaż Roberta Gumnego, by zapełnić luki finansowe powstałe w zeszłych rozgrywkach i mieć za co przetrwać kolejny rok. Nie po to Jacek Rutkowski włada Lechem Poznań, żeby ten przynosił mu straty czy musiał do niego coś dokładać. I właśnie zadaniem obecnego zarządu jest to, by nie dopuścić do kolejnych strat finansowych. Wychowankowie są narzędziami do budowania solidnych fundamentów Lecha Poznań staczającego się w sportową przeciętność, któremu trudno rywalizuje się sportowo nawet z takimi klubami jak choćby Jagiellonia Białystok mająca 3 ostatnie sezony ligowe lepsze od Kolejorza. Tego lata zarząd powraca do strategii, która kiedyś miała już miejsce (lata 2012-2014) z tą różnicą, że tym razem hurtem stawia na młodzież z której część wychowanków po prostu może sobie sportowo nie poradzić z czego w Lechu również doskonale zdają sobie sprawę. Wszyscy młodzi są pod szczególną ochroną. Według zarządu to w końcu sama ich walka, zaangażowanie, mityczne gryzienie trawy a nie jakość czysto sportowa najbardziej interesująca kibiców ma nakręcić Wielkopolan do wspierania kolejnego projektu władz w ciągu ostatnich 8 lat.

Przypadek nadzieją

Kiedyś jeden z trzeźwo myślących kibiców Lecha Poznań napisał takie proste, aczkolwiek dające do myślenia zdanie – „rewolucja może wyjść przypadkiem”. To zdanie tak naprawdę mogłoby być nagłówkiem wielu artykułów. Rzeczywiście ta słynna letnia „rewolucja” może wyjść Lechowi tylko przypadkiem. Może się udać, gdy nowi zagraniczni zawodnicy wypalą, ktoś z wychowanków wskoczy na wyższy poziom (liczymy mocno na Puchacza), zespół dobrze zacznie nowy sezon, uda się szczęśliwie wygrać kilka spotkań, dopiszą nam losowania Pucharu Polski, a rywale tacy jak jak Legia, Jagiellonia, Lechia, Piast czy Cracovią będą słabsi lub przynajmniej na podobnym poziomie co słaby obecnie Lech pozostający od miesięcy bez żadnych konkretnych zmian. Wówczas frekwencja może podskoczyć o te 2-3 tysiące, może na stadionie czasem uda się przekroczyć 15 tysięcy i poprzez wyniki Lecha będącego liderem w sercach kibiców pojawi się więcej entuzjazmu. Jeśli tak się nie stanie, to nikt i nic innego tutaj nie pomoże. Żadne kolejne pozorowane działania, komiczne ruchy czy sztuczne ratowanie atmosfery kolejnymi słowami zarządu bądź wypuszczeniem informacji do mediów. To może się udać tylko przypadkiem oraz dzięki słabości innych klubów.

Obserwuj KKSLECH.com i przeglądaj nasze treści również na dwóch portalach społecznościowych. Nasz serwis nie posiada swojego profilu na Facebooku.
—
TWITTER
YOUTUBE

> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <