Pyry z gzikiem: Medialne granie o trofea

Pyry z gzikiem – nowy cykl KKSLECH.com na letni okres pomiędzy sezonami. Szybkie, luźne, szczere, obiektywne i swobodne podsumowanie każdego tygodnia tzw. „sezonu ogórkowego” w Lechu Poznań. Alternatywa dla cyklu „Na chłodno” lub jak kto woli – „Na chłodno mini” bądź „express”.

1) Chwilowe powroty

Karlo Muhar pochwalił się ostatnio na Instagramie powrotem do Poznania, do swojego słynnego malucha, którego tutaj zostawił. Zagłębie za to poinformowało o zakończeniu wypożyczenia Djordje Crnomarkovicia, o jego powrocie do Lecha nie poinformował dotąd już sam nasz klub. „Powrót” obu zawodników do Kolejorza jest chwilowy, Maciej Skorża coś tam przebąkiwał o daniu szansy tym graczom podczas przygotowań ewidentnie zapominając, że pracuje w Lechu, w Polsce a nie u Arabów. Nikt nie będzie mu tu utrzymywał dwóch słabych zawodników z wysokimi kontraktami, którzy w dodatku zostali zastąpieni zimą przez nieco lepszych piłkarzy w postaci Antonio Milicia oraz Jespera Karlstroma. Kwestią dni/tygodni jest odejście bałkańskich niewypałów, gadanie Skorży o mitycznym przyjrzeniu się im to kurtuazja, którą ciężko serio traktować. Nieco inaczej wygląda sprawa Joao Amarala, Portugalczyka sportowo nigdy nikt nie skreślał, nie odpalił go Tomasz Rząsa, to Amaral swego czasu (i to aż 2 razy), sam się skreślił. Teraz wracając choćby na chwilę jak rok temu musiałby wszystko odkręcić. Jest to możliwe? Wszystko zależy od Amarala, tamtą dwójką z Bałkanów nie ma nawet sensu zawrać sobie głowy.

2) Mało czy dużo?

Trzy miliony euro + bonusy za Tymoteusza Puchacza to mało czy dużo? W ostatnim tygodniu szło zauważyć różne dyskusje kibiców na ten temat, jedni uważali taką kwotę za wysoką, inni za niską. Wszystko zależy od tego, jak spojrzeć na te 3 miliony. Dla Lecha Poznań to mimo wszystko mało, w październiku celowano w podobne pieniądze jak za Jakuba Modera, ostatecznie Lech sprzedał go za ponad 3 razy mniej. Klub stracił na Puchaczu, rok temu dostałby więcej za tego piłkarza, który z każdym kolejnym miesiącem obniżając swoje loty w słabej polskiej lidze mocno obniżył również swoją wartość. Zarządowi przeszły koło nosa miliony złotych, sam Puchacz po odejściu pożegnał się ze wszystkimi na swoim Instagramie, złośliwi wytykali mu już zadowolenie z zeszłorocznego wicemistrzostwa, które obrońca uznał za sukces. Można to uznać trochę za czepianie się na siłę, dla takiego klubu jak obecny Lech wicemistrzostwo nie jest sukcesem, wtedy w sezonie 2019/2020 dla wielu graczy w tym dla „Puszki” niespodziewane 2. miejsce faktycznie było sukcesem. Największym w dotychczasowej karierze.

3) Przemyślane decyzje Skorży

Maciej Skorża, który po zakończeniu sezonu został w Poznaniu i nadal pracuje (wczoraj był na rezerwach we Wronkach), ustalił bardzo interesujący plan przygotowań. W oczy rzuca się data pierwszego sparingu, który odbędzie się za ponad miesiąc i jeszcze ładny miesiąc poczekamy na skompletowanie kadry. Lech nigdy nie skompletował kadry na dany sezon do pierwszego treningu, teraz będzie tak samo, niestety zawodnicy nie ustawiają się w kolejce do gry w 11 drużynie polskiej ligi, trzeba ich skusić tylko dużymi pieniędzmi, a w tym przypadku klub ma swoje ramy, których nie przekroczy.

Fajną rzeczą u Macieja Skorży jest duże otwarcie się na kibiców, pomysł z chęcią rozegrania pięciu sparingów z publicznością w tym dwóch przy Bułgarskiej jest świetny. Chętni na pewno załapią się na te mecze, kibice będą bliżej piłkarzy, bliżej sztabu szkoleniowego, bliżej Lecha Poznań, sami zawodnicy od początku będą grali pod presją. Coś takiego ma same plusy.

4) Medialne granie o trofea

W ostatnich dniach w wybranych mediach pojawiły się trzy wywiady odpowiednio z Maciejem Henszelem, Maciejem Skorżą oraz Piotrem Rutkowskim, który w całości można poczytać na Sportowych Faktach -> TUTAJ. Warto pochylić się nad paroma rzeczami i wyciągnąć wnioski z tej rozmowy:

„Na pewno nie byliśmy przygotowani na ten awans do fazy grupowej. Ani finansowo, ani jakościowo nie byliśmy przygotowani na grę na trzech frontach.” – Bardzo dobrze, że prezes się przyznał. Winny tej 11. pozycji na pewno jest trener, winni są piłkarze, ale przede wszystkim winny jest nieudolny zarząd, który nie wyciągnął żadnych wniosków z sytuacji np. z 2015 roku. Tutaj plus dla Rutkowskiego, który tą wypowiedzią wziął winę na siebie.

„Interesuje nas walka o trofea – chcemy wywalczyć mistrzostwo Polski, chcemy Puchar Polski. Nie uciekamy od deklaracji.” – To miła odmiana, dla wielu kibiców może być to nawet szok, w końcu ktoś z zarządu łaskawie nakreślił cel. Nie spodziewaliśmy się takiej deklaracji. Oby 23 lipca w dniu startu sezonu 2021/2022 ta deklaracja nadal była aktualna.

„Mogę potwierdzić, że w tym okienku wydamy na transfery najwięcej pieniędzy z wszystkich polskich klubów.” – Nic nowego, Lech przez ostatni rok sprowadził 14 piłkarzy, wydał w okolicach 20 milionów złotych i co? I nic. Wcześniej też sporo wydawał sprowadzając często zawodników na ilość a nie na jakość (dlatego teraz mają być 4 jakościowe transfery + ewentualnie jeszcze jakieś małe uzupełnienia). W tej deklaracji Piotra Rutkowskiego nie ma akurat nic szczególnego, z takim budżetem wydawanie więcej pieniędzy od np. Rakowa, Pogoni czy Śląska nie będzie niczym szczególnym.

„To, że wydasz milion euro, nie gwarantuje ci, że ktoś się sprawdzi.” – Prosty, jasny komunikat. Lech od dawna szuka zawodników na tej samej półce finansowej i oczywiście nic się nie zmieni. W takim przypadku kolejne transferowe wtopy wiszą w powietrzu, Lecha cały czas interesują ci sami piłkarze, nie ma się zatem czym podniecać. Lech nawet takim pucharowym sezonie jak 2020/2021, nie wyda więcej niż 1 mln euro, nie zaryzykuje na 100-lecie, nadal ciężko będzie notować dobre okienka transferowe po których wypali chociaż połowa ze sprowadzonych zawodników.

„Wątpię, żeby frustracja kibiców była większa niż moja.” i „A że kibice są wkurzeni? Jeszcze raz powtórzę: nie wiem, czy którykolwiek z nich jest bardziej wkurzony ode mnie!” – Co to za tekst? Wielu ludzi m.in. na tej witrynie chodzi na Lecha od lat 80-tych, 90-tych a znajdzie się jeszcze paru takich co pamiętają mecze z lat 70-tych i z pewnością nie spodobało im się takie porównanie. Ich wku*wienie i postrzeganie Lecha jest diametralnie inne niż prezesa, który niestety wraz ze swoim kolegą zbudował dobrze funkcjonującą, stabilną finansowo korporację, która przestała dawać to co najważniejsze w sporcie, czyli emocje. Bogaty Lech daje tylko powody do przeklinania albo odpycha ludzi wprowadzając znużenie, zniechęcenie i obojętność. Warto pamiętać o katastrofalnym wyniku 4 wygranych spotkań Lecha Poznań w sezonie 2020/2021 na swoim obiekcie. Żeby znaleźć inny sezon z 4 domowymi zwycięstwami w całym sezonie ligowym należałoby cofnąć się do statystyk z lat 80-tych, 70-tych lub nawet 60-tych. Nawet nam nie chce się tego robić.

„My musimy w końcu zacząć zdobywać trofea, bez względu na to, czy mamy jubileusz, czy nie to od sześciu lat nic nie wygraliśmy. Musimy zacząć ją zapełniać, ale od samego gadania to nie nastąpi. Dlatego lepiej działać niż obiecywać.” – Ciekawe zdanie, 100% zgody. Niech Piotr Rutkowski działa, problemem jest natomiast myślenie. W tym klubie myślą, że wszystko robią dobrze, wszystko jest dobrze i robiąc cały czas to samo kiedyś karta się odwróci. Nieomylność Lecha, przekonanie o swojej zajebistości jest przerażające od lat. Z takim podejściem trzeba liczyć tylko na słabość innych i masę szczęścia jak w 2015 roku. Inaczej nigdy nic nie wygramy.

Będąc już przy temacie mediów, zarządu i itp.: Więcej medialnych wynurzeń zarządu już ma nie być, w tych nerwowych czasach ludzie w Lechu sami wybierają sobie z kim chcą rozmawiać. Ba. Polityka informowania o różnych ważnych rzeczach w tym np. o transferach już kilkanaście miesięcy temu również się zmieniła. Piotr Rutkowski ma obsesję na temat wychodzących informacji z klubu, już dawno zapragnął mieć wszystko pod kontrolą, przez to w Lechu doskonale wiedzą co gdzie zaraz wyjdzie, jaki będzie przekaz, jak to będzie napisane lub kto z klubu i komu sprzedał wygodną dla klubu informację. Mądrzejsi dziennikarze, którzy mimo wszystko nie chcą siedzieć cicho podczepią się pod informacje od managerów, aczkolwiek wiadomości od agentów często są wygodne dla nich i dla ich podopiecznych (piłkarzy), których oczywiście nie można krytykować. Latem w tym długim „sezonie ogórkowym” być może pojawi się duży tekst jak wygląda taki proceder w całej Ekstraklasie (media, współpraca informatorów z mediami, czas publikacji tekstów i wiele, wiele więcej).

5) Udana akcja

W ostatnim tygodniu kibice Lecha Poznań, czołowi internauci KKSLECH.com o nickach: Didavi, Jacek_komentuje, kibol z IV, leftt, Siódmy Majster, tomasz1973 i Pawlisko wysłali koszulki do klubu. Jeden z elementów wymyślonej przez nich akcji #MajsterNaStulecie chyba im się udał, chyba mogą być zadowoleni z odzewu. Już pomijając to czy się komuś koszulki podobały czy nie, czy ten pomysł inni uznali za dobry czy nie – dało się w różnych miejscach dostrzec poruszenie, zobaczyć reakcje ludzi. Tym kibicom udało się wyjść poza ten serwis, poza to forum, jeszcze w wypromowaniu koszulkowej akcji pomógł tak ogromny portal jak Interia i ceniona strona kibicpoznanski.pl. Brawo Panowie! Dalej trzeba robić różne rzeczy i to bez względu na pozytywny czy negatywny odbiór pozostałych kibiców, ważne jest zwracanie uwagi przez otoczenie na to co wymyśliliście.

6) Obiecanka

W ostatnim tygodniu Nika Kvekverskiri zamieścił ciekawy wpis na swoim Instagramie. Gruzin obiecał, że taki sezon już się nie powtórzy. Zobaczymy. Lech lubi zaskakiwać negatywnie, pozytywnie zaskakuje ostatnio raz na 5 lat, w tym klubie niczego nie można być pewnym.

7) Zdjęcie tygodnia

Na koniec pierwszego odcinka „Pyr z gzikiem” zdjęcie tygodnia. Dziś sporo było o wypowiedziach Piotra Rutkowskiego tak więc odkopujemy nasze archiwum a tam taka fotografia:

Na niej jest młody 25-letni Rutek podczas rozgrzewki przed finałem Pucharu Polski w Chorzowie. Chyba on sam nie spodziewał się, że akurat 19 maja 2009 roku ostatni raz zobaczy Lecha Poznań zdobywającego Puchar Polski. To było już ponad 12 lat temu!

> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <