Pyry z gzikiem: Robić swoje

Pyry z gzikiem – szybkie, luźne, szczere, obiektywne i swobodne podsumowanie każdego tygodnia w Lechu Poznań. Alternatywa dla cyklu „Na chłodno” lub jak kto woli – „Na chłodno mini” bądź „express”.

Poniedziałek i wtorek – Ciekawy początek tygodnia tylko nie u nas. Pracę w byłym już przeciwniku Kolejorza w walce o czołowe lokaty traci dawny trener Lecha Poznań, Czesław Michniewicz. Zastępuje go szkoleniowiec trzeciej drużyny grupy 1 III-ligi będącej w tabeli za Unią Skierniewice i Legionovią Legionowo, który chyba zaraz wyjdzie z lodówki w każdym polskim mieście. Żuraw II tylko bez włosów we wszystkich możliwych, ogólnopolskich mediach bredził coś o wystawianiu wszędzie najsilniejszych składów grając co 3-4 dni, o zdobyciu Mistrzostwa Polski, z takim wybujanym ego zaraz jeszcze tu przyjedzie i zacznie rozstawiać Skorżę po kątach (śmiech).

Przechodząc już do rzeczywistości. Wydawało się, że wszystkie ekstraklasowe kluby uczestniczące w 1/16 finału Pucharu Polski przejdą dalej, ale już w pierwszym dniu rywalizacji doszło do sensacji. Niepokonana w lidze od 7 meczów Lechia Gdańsk, która niedawno miała zwycięską serię, odpadła z III-ligowym Świtem Nowy Dwór Mazowiecki, choć prowadziła 1:0. Kolejny pompowany trener przez media po wspomnianym już łysym Żurawiu ośmieszył się, wyszedł niedawno z Pogoni, ale Pogoń z niego już nie, odpadł z Pucharu Polski drugi raz w tej samej edycji. Sam Lech Poznań mimo awansu również nieco rozczarował.

Po spotkaniu z Unią Skierniewice 2:0 nie brakowało krytyki kierowanej przez kibiców nie w kierunku trenera czy w stronę niektórych piłkarzy, którzy wyeliminowali III-ligowca najmniejszym możliwym nakładem sił. Blado wypadła przede wszystkim druga połowa, zmiennicy mający przecież wiele do udowodnienia długimi fragmentami snuli się po murawie grając na stojąco. Wielu rezerwowych zwykle zawodników nie pokazało zupełnie nic, każdy kto uważnie śledził wtorkowe spotkanie mógł na własne oczy przekonać się, dlaczego niektórzy piłkarze w Ekstraklasie grają tak rzadko, nie występują wcale i czemu nie łapią się do kadry meczowej jak choćby Alan Czerwiński? Postawa mentalna wielu zawodników nie była dobra, zaangażowanie nie był zbyt wysokie. Nie wszyscy dali z siebie wszystko, a przecież trener Maciej Skorża do cech wolicjonalnych przywiązuje olbrzymią wagę. Nie ma naprawdę żadnych okoliczności, które tłumaczyłyby jakoś zmienników. Przecież warunki do gry były idealne, było +11 stopni, świeciło słońce, murawa jak na taki obiekt była bardzo dobrze przygotowana.

We wtorek tacy piłkarze jak Alan Czerwiński, Mateusz Skrzypczak, Thomas Rogne, Roko Baturina czy Artur Sobiech nie wnieśli do gry zupełnie nic i nie uniknęli zasłużonej krytyki widocznej m.in. w bardzo surowych ocenach internautów. Na tle III-ligowca wyżej wymienieni zawodnicy wyglądali co najwyżej przeciętnie, ich sporadyczne występy w ekstraklasowych meczach lub ich całkowity brak nie są żadną niespodzianką, nie są przypadkiem, teraz już wiadomo, dlaczego Maciej Skorża normalnie niechętnie korzysta z ich usług. Pojedynek z Unią Skierniewice obnażył ławkę Lecha Poznań pokazując, gdzie Kolejorz powinien szukać wzmocnień lub których zawodników trener w przyszłości ma wystawiać równie rzadko. Awans został wywalczony w pełni zasłużenie, lecz postawa zespołu w drugiej połowie pozostawiała wiele do życzenia powodując spory niesmak i niedosyt. Wielu rezerwowych poza może Danim Ramirezem i ewentualnie Radosławem Murawskim pozostanie w cieniu, ich wtorkowa postawa rozpoczęła wiele dyskusji kibiców na temat zimowych wzmocnień, kształtu kadry nawet na nowy sezon oraz przydatności poszczególnych graczy do zespołu. Gołym okiem widać było potrzebę wzmocnienia środka obrony i konieczność zakupu kolejnego skrzydłowego. Sama ławka rezerwowych wcale nie jest jakaś bardzo silna, jest fajna rywalizacja np. w środku pola czy na bokach obrony, jednak brakuje nam jakości na środku obrony, na skrzydle a nawet w ataku. Mecz z Unią Skierniewice był dla Macieja Skorży idealnym spotkaniem do analizy, jego ambicje są ogromne, on już po meczu był niezadowolony z nieskuteczności, we wtorek widział, kto się nie nadaje a kim trzeba wstrząsnąć. Szkoleniowiec Kolejorza już wcześniej nie ukrywał tego, jak daleko wybiega w przyszłość myśląc o europejskich pucharach, o rywalizacji co 3-4 dni przyszłej jesieni. Z niektórymi zawodnikami za rok znowu mogą być problemy.

Środa i czwartek – Za nami kolejne mecze Pucharu Polski, w których o dziwo nie było niespodzianek. Wydawało się, że GKS może wyeliminować Termalikę czy ŁKS pokonać Zagłębie, jednak tak się nie stało. Te drużyny, a także Górnik z Legią awansowały do 1/8 finału zwyciężając nad III-ligowcami różnicą jednej bramki. Awans lubinian do 1/8 sprawia, że bezpośrednio przed meczem Zagłębie – Lech na początku grudnia oba zespoły będą rywalizować w środku tygodnia. Zagłębie ma wąską kadrę, zatem nie może pozwolić sobie na jakieś większe rotacje. Coś takiego może ułatwić Kolejorzowi odnieść kolejne zwycięstwo i przede wszystkim przełamać fatum, które ciąży nad nami w rywalizacji z „Miedziowymi”. Dla przypomnienia: Lech ma serię 7 kolejnych gier z Zagłębiem w lidze bez wygranej nie potrafiąc pokonać tego zespołu od ponad 3 lat (u siebie od prawie 6 lat).

Zapewne wielu kibiców Kolejorza do przeglądania wyników używa aplikacji Flashscore lub korzysta z tej strony przeglądając internet na komputerze. Od paru dni część naszych wiadomości możecie znaleźć właśnie we wspomnianej aplikacji czy na jednej z najlepszych sportowych witryn w internecie. Wchodząc na profil drużyny „Lech Poznań” bądź na wybrane spotkanie Kolejorza w zakładce „Wiadomości” są odnośniki do niektórych tekstów KKSLECH.com dotyczących konkretnych meczów Lecha. Dzięki wspomnianej współpracy oraz współpracy z Flash Sport odnośników do treści KKSLECH.com będzie jeszcze więcej, jeszcze więcej internautów korzystających z google i z najpopularniejszych piłkarskich aplikacji trafi na nasze wiadomości dotyczące Lecha Poznań w tym jego meczów.

Piątek – Nadszedł mecz ze Stalą na który wypoczęty Lech (we wtorek nie grało wielu podstawowych piłkarzy) leciał samolotem. Czy to coś dało? Niestety nie. Trzecie z rzędu spotkanie ze Stalą bez wygranej zakończyło się sporym rozczarowaniem. Naprawdę dużą sztuką było nie wygrać meczu, w którym oddało się rekordową liczbę 30 strzałów, wykonało 25 kluczowych zagrań i miało się po końcowym gwizdku aż 71% posiadania piłki. Tak na chłodno Lech nie odniósł zwycięstwa z trzech powodów:

1) przez nieskuteczność Ishaka
2) przez niewystarczającą siłę ławki rezerwowych
3) przez złą analizę sztabu szkoleniowego i niezbyt trafiony skład

Maciej Skorża ewidentnie bał się wrzutek z lewej strony Krystiana Getingera, który jest jednym z najlepszych asystentów ligi i piłkarzem, który wykonuje bardzo dużo dośrodkowań w pole karne. Skorża wystawił na niego nominalnego stopera Lubomira Satkę, w przerwie naprawił swój błąd i dokonał zmiany dając szansę bardziej ofensywnemu Pereirze, który powinien grać od początku. Sam trener podczas pomeczowej konferencji dziwił się, dlaczego Stal zagrała aż tak defensywnie? Patrząc na komentarze to nie spodobało się kibicom i każdy z nich miał w tym przypadku dużo rotacji. Czego Skorża się spodziewał? Myślał, że po wygranych Lecha 4:0, 4:0 czy 5:0 mielczanie otworzą się przed nami? Oni przed tą kolejką mieli serię 4 kolejnych gier bez porażki i bezpieczną przewagę 8 punktów nad strefą spadkową, im 0:0 z Lechem dawało jeszcze więcej spokoju i było jak cenne zwycięstwo. Lech źle przygotował się do tego spotkania, ze zbyt dużym respektem podszedł do rywala, ten mecz obnażył również siłę ławki rezerwowych Kolejorza.

W piątek wśród zmienników było aż trzech obrońców, do ofensywy nie bardzo miało kto wejść, tak naprawdę z ławki do wejścia nadawał się tylko Dani Ramirez, który po pojawieniu się na murawie faktycznie coś wniósł do gry z przodu. Maciej Skorża w piątkowy wieczór przeprowadził tylko 3 zmiany na 5 możliwych, bardzo późno wpuścił Artura Sobiecha przechodząc na system 4-4-2 dopiero po 85 minucie gry. Trener zachowywał się tak jakby nie wierzył, że rezerwowi mogą coś wnieść do gry, odmienić losy tego spotkania i pokazać oczekiwaną jakość. Chyba nie bardzo ufał Arturowi Sobiechowi, na lewą flankę wolał dać Daniego Ramireza zamiast dźwignąć z ławki nominalnego skrzydłowego w postaci Michała Skórasia. To niestety nie jest dobra informacja przede wszystkim dla samego zawodnika otrzymującego jasny sygnał od sztabu szkoleniowego. Kibice również otrzymali sygnał co do jakości ławki, już wystawienie Baturiny we wtorek bliżej prawej strony i piątkowy mecz pokazał, kogo potrzebujemy w pierwszej kolejności. W Lechu potrzeba nowego skrzydłowego, potrzeba nam więcej jakości w ofensywie, która odciąży trochę m.in. Mikaela Ishaka. Szwed nie miał swojego dnia, zmarnował parę dobrych okazji i nikt inny nie potrafił wyręczyć go ze zdobycia zwycięskiego gola.

Sobota – W pierwszym sobotnim meczu bezpieczną przewagę nad Śląskiem, który tydzień temu wygrał aż 5:0 pomogła nam utrzymać Termalika. Ta sama Termalika, która w czwartek w Katowicach rozgrywała pucharową dogrywkę, by już w sobotę po 12:30 odrobić wynik 0:1 i wygrać z mającym tydzień na przygotowania Śląskiem 4:3 po golu w ostatnich sekundach. Wyniki dwóch innych sobotnich spotkań także były dla Lecha korzystne, padły tam remisy przez które aż cztery ekipy nie zbliżyły się do Kolejorza. Szkoda jedynie Warty, która była naprawdę blisko urwania 2 oczek Lechii. Gdańszczanie nie tylko przez środowe odpadnięcie ze Świtem nie do końca są poważnie traktowani, lecz mimo dużo gorszej gry od Lecha mają do poznaniaków tylko 2 punkty straty i w perspektywie domowy mecz z nami na początku rundy wiosennej.

W sobotę znów nieco rozczarowały rezerwy. Rozczarowały, ponieważ Lech Poznań nie wygrał w żadnym z 4 ostatnich meczów w tym 3 ligowych. Mimo krótkiej serii bez zwycięstwa na razie nie ma paniki, na razie Lech II ma 7 oczek przewagi nad strefą spadkową do III-ligi. Martwi na pewno mała liczba strzelanych bramek, sporą rysą w tygodniu było też łatwe, zdecydowanie za łatwe odpadnięcie z Pucharu Polski w starciu z III-ligowcem. Póki co o kolejnym dołku rezerw raczej mówić nie można, oczywiście może się to zmienić, gdy w najbliższy weekend rezerwy Kolejorza nie wygrają z ostatnim w tabeli Sokołem Ostróda, który w 15 kolejkach odniósł tylko jedno zwycięstwo zdobywając dotąd ledwie 5 punktów.

Niedziela – Raków miał idealną szansę na zmniejszenie strat do Lecha i przegonienia go w razie wygrania zaległego spotkania. Na szczęście to polska liga. W niej niczego nie można być pewnym, nie można dopisywać sobie punktów przed meczem. Raków nie strzelił gola ostatniemu Górnikowi w Łęcznej i po 13. kolejce spadł z 2 na 4. miejsce. W niedzielę częstochowian wyprzedziła Pogoń za którą kciuki tego dnia trzymało większość kibiców Lecha. Szczecinianie co prawda naciskają na Kolejorza w tabeli, ale w rywalizacji z Legią, która już po sobotnich wpadła do strefy spadkowej, „Portowcy” na te dwie godziny po 17:30 zyskali w Poznaniu wielu fanów. Pogoń po zwycięstwie 2:0 zmniejszyła do nas stratę do 3 punktów, jednak na to nikt nie zwrócił uwagi. Patrząc na komentarze w internecie kibice Lecha Poznań odetchnęli z ulgą po stracie 2 oczek w Mielcu, gdyż potknął się Raków, którego wielu się obawia. Raków przez niedzielne potknięcie z outsiderem nie wyprzedzi Kolejorza nawet jeśli zwycięży w zaległym spotkaniu z Górnikiem Zabrze co jest dla nas wszystkich najważniejszą wiadomością niedzieli.

Meczu ze Stalą nie ma absolutnie co przeżywać. To spotkanie wyglądało tylko na wypadek przy pracy, tak naprawdę szwankowała jedynie skuteczność, wiele innych rzeczy łącznie z przygotowaniem mentalnym na czele stało na dobrym poziomie. Przypadkowa wpadka nic nie zmieniła w nastawieniu czy celów na końcówkę jesieni. Trzeba nadal robić swoje, patrzeć tylko na siebie, przed Lechem pełny mikrocykl treningowy a w sobotę spotkanie w Łęcznej, w której należy zagrać jak w Mielcu tylko skuteczniej i już bez Lubomira Satki w roli prawego obrońcy. Wypada mieć nadzieję, że po stracie 2 punktów na Podkarpaciu w sobotę po 20:00 lechici zareagują tak samo, jak po przypadkowej porażce w Białymstoku, po której wygrali 5 kolejnych meczów (3 ligowe) i stracili zaledwie 1 gola. Zwycięstwo na Lubelszczyźnie da Lechowi 1. miejsce na kolejne tygodnie, a przede wszystkim sprawi, że trzecią jesienną przerwę na kadrę spędzimy na fotelu lidera PKO Ekstraklasy, w dużym spokoju oraz z nadzieją na przyszłość.

Zdjęcie tygodnia

Wszyscy wiemy, jaki mamy dziś dzień. 1 listopada i Wszystkich Świętych to czas pamięci o tych, których już między nami nie ma a którzy przez lata tworzyli historię Kolejorza budując jego siłę. Jedną z takich osób jest Henryk „Luluś” Zakrzewicz, w dniu 1 listopada wyciągamy więc z archiwum KKSLECH.com cztery zdjęcia (przepraszamy za jakość). Te fotografie pochodzą z jednego z treningów Kolejorza kilka lat temu, wtedy Luluś przyszedł na zajęcia poznaniaków, by powitać nowych lechitów. Legendarny kibic i były sponsor klubu przybył na trening z kwiatami dla nowych piłkarzy, jednym z zawodników, któremu wręczył róże był Abdul Aziz Tetteh. Wówczas Luluś dosadnie wytłumaczył Tettehowi, co jest celem Lecha na sezon 2015/2016, domagał się od Ghańczyka awansu do Ligi Mistrzów. Nowy piłkarz Kolejorza nie rozumiał o co chodzi, trochę się wystraszył tonu Lulusia, dopiero w momencie przetłumaczenia mu słów uśmiechnął się i podziękował za prezent.

> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <