Pięć szybkich wniosków: Górnik Ł. – Lech 1:1

Pięć szybkich wniosków to cykl opisujący w skrócie dany mecz Lecha Poznań. Jeszcze przed przedstawieniem plusów i minusów danego spotkania, analizy meczu, statystyk pomeczowych, analizy gry danego zawodnika czy wyboru najlepszej akcji w wykonaniu Kolejorza, prezentujemy pięć szybkich pomeczowych wniosków. Kilkadziesiąt minut po każdym meczu na gorąco pięć spostrzeżeń na temat występu drużyny i poszczególnych piłkarzy.

Przeciętna gra, przypadkowy gol i oddanie pola rywalowi

Lech rozpoczął to spotkanie bardzo ofensywnie, Ba Loua początkowo był ustawiony na lewej stronie, Kamiński na prawej flance, poznaniacy starali się zdominować górników i oddawać strzały z daleka, których brakowało w Mielcu. Mimo optycznej przewagi gra Lecha nie była zbyt widowiskowa, w 18 minucie dość przypadkowo i po złej interwencji Pajnowskiego udało się objąć prowadzenie. Po golu dla Kolejorza już w pierwszych 20 minutach wydawało się, że Lech będzie po nim grał spokojniej, Górnik siądzie mentalnie, a kolejne bramki będą tylko kwestią czasu. W pierwszych 12 minutach po trafieniu Amarala podopieczni Skorży faktycznie przeważali, dążyli do podwyższenia prowadzenia aż w ostatnim kwadransie nagle spuścili z tonu oddając pole gry rywalowi. Łęcznianie między 31 a 45 minuta mieli aż 67% posiadania piłki, w pierwszych 45 minutach nie oddali na naszą bramkę żadnego celnego strzału. Mimo wyrównanej końcówki pierwszej części Lech wydawał się być zespołem, który w pełni kontroluje przebieg zawodów, do ich wygrania potrzebował tylko szybkiej bramki po zmianie stron.

Kwadrans bez efektu i ważne zmiany

Pierwszy kwadrans po przerwie wyglądał jak okres meczu do 30 minuty. Lech przeważał, jednak był nieskuteczny, oddawał niecelne strzały lub głównie niemrawe uderzenia nie sprawiały problemów Gostomskiemu. W pierwszym kwadransie po zmianie stron bramkarz Górnika musiał wysilić się tylko raz, gdy świetnie obronił płaski strzał Tiby z kilku metrów. Po 62 minucie stało się to, co miało się wydarzyć już przed meczem. Lechici w tygodniu pracowali nad ustawieniem 4-3-3, w pierwszym składzie miał grać przede wszystkim Dani Ramirez idealnie pasujący do prowadzenia ataku pozycyjnego. Lech miał zdominować środek pola i stosując atak pozycyjny miał znaleźć sposób na defensywnego usposobionego Górnika.

Miało być coś podobnego:
Satka, Salamon, Milić, Rebocho – Kvekveskiri, Tiba – Amaral, Ramirez, Kamiński – Ishak.

Dość niespodziewanie trener Skorża postanowił nie wprowadzać planu B. Zaufał zawodnikom, którzy zagrali w Mielcu, postanowił wymienić jedynie Satkę na Pereirę, zostać przy ustawieniu 1-4-2-3-1 i ewidentnie wierzył, że tym razem ci sami piłkarze zagrają lepiej. Tak niestety nie było, w 62 minucie na boisku pojawił się Satka, Kvekveskiri oraz Ramirez, jednak zaskoczeniem było pozostanie na murawie Karlstroma, słabego Ba Louy i niezrozumiałe zejście Amarala. Lech od 62 minuty grał następująco:

Satka, Salamon, Milić, Rebocho – Karlstrom, Kvekveskiri – Ba Loua, Ramirez, Kamiński – Ishak.

Taki skład nie wypalił, lechici po 62 minucie osiągnęli co prawda jeszcze większą przewagę w posiadaniu piłki, lecz nie umieli zamienić optycznej przewagi na gola. Na dodatek w ich grze nadal było sporo złych faz, przestojów i rzeczy, które nie podobały się trenerowi. Maciej Skorża po spotkaniu wypowiedział następujące zdanie – „Przed nami dwa tygodnie przerwy na kadrę po to, by przeanalizować i wprowadzić odpowiednie zmiany, korekty. Trzeba będzie pomyśleć nad innymi rozwiązaniami na przyszłość.” Po słowach trenera wynika jasno, że na mecz z Piastem wyjdzie już inny skład, który akurat wczoraj był zły, niezrozumiałe było trzymanie na boisku przede wszystkim Karlstroma oraz Ba Louy, który do gry ofensywnej nie wniósł zupełnie nic będąc długimi fragmentami niewidocznym piłkarzem. Szkoleniowiec Kolejorza zawalił sobotnie spotkanie, nie trafił ze składem, nie trafił z ustawieniem, nie trafił też ze zmianami, patrząc na opinie kibiców Skorży mocno obrywa się za zdjęcie Amarala oraz trzymanie na boisku bezproduktywnego Iworyjczyka.

Stracone 2 punkty

Tydzień temu można było mówić o pechu, nieskuteczności i wypadku przy pracy. W końcu nie da się wszystkiego wygrać, a Lech gdzieś po serii wygranych musiał się potknąć. Niestety tym razem punkty zostały stracone już w innym stylu, tylko ślepy i naiwny nadal może mówić o wielu strzałach, optycznej przewadze czy o nieskuteczności, jednak takie spotkania widzieliśmy już za kadencji poprzednich trenerów. Na szczęście Maciej Skorża jest na ziemi, świadczy o tym poniższa wypowiedź podczas pomeczowej konferencji, która zwiastuje wstrząs w szatni.

– „Zagraliśmy bardzo słabe spotkanie. Żaden element i faza gry nie była na poziomie na jakim powinny być. Statystyki są dobre, mówią o naszej przewadze, mówią o liczbie strzałów, ale statystyki nie oddają poziomu naszej gry. Nie zagraliśmy tak jak byśmy chcieli, nie kontrolowaliśmy meczu. Jestem bardzo rozczarowany po tym spotkaniu.”

Gra poznaniaków między 31 a 45 minutą była skandaliczna, zespół oddał pole rywalowi, nie był agresywny w swojej grze, nie stosował pressingu, cechy wolicjonalne nie stały na odpowiednim poziomie. W drugiej połowie nieskuteczność była rażąca, nie było widać żadnych schematów w ataku pozycyjnym, wypracowanych rzeczy podczas treningów, widzieliśmy tylko zlepek piłkarzy mających przebłyski dobrej gry. Taktycznie Lech rozegrał bardzo słabe zawody, karygodne było zachowanie Kvekveskiriego, który przy dośrodkowaniu w 79 minucie wybrał się na spacer i zawalił bramkę, ciężko zrozumieć też postawę prawego obrońcy Satki biernie przyglądającemu się rywalowi szukającego dośrodkowania w pole karne. Lech nie stracił punktów w sobotę, bo był nieskuteczny. Stracił 2 oczka, ponieważ był słaby, nieprzygotowany taktycznie, polegał tylko na indywidualnych przebłyskach piłkarzy, cechy wolicjonalne zespołu nie były takie jak w wielu innych spotkaniach. Trafnie grę Kolejorza po meczu w C+ Sport podsumował Filip Bednarek mówiący o braku agresywności grze, o grze, której nie da się zaakceptować. Według bramkarza wczorajsza gra nie była godna Lecha Poznań.

Obiektywnie zagraliśmy w Łęcznej chaotyczne g*wno, przypadkowo udało się strzelić gola na 1:0 po którym drużyna za szybko uwierzyła w zwycięstwo na stojąco i w żadnym aspekcie po tygodniu spokojnych treningów nie była lepsza niż w Mielcu.

Wielka rozpacz

Wśród większości kibiców po meczu z Górnikiem Łęczna panuje wielka rozpacz, złość i ogólne wku*wienie. Można się potknąć raz, ale nie można potknąć się drugi raz w ciągu tygodnia i jeszcze popełniać te same błędy. Lech łatwo stracił 2 punkty z outsiderem grającym wczoraj bez 4 podstawowych piłkarzy w tym 2 pomocników oraz najlepszego napastnika (6 goli). Poznaniacy na własne życzenie, przez swoją postawę, nie umieli ograć drużyny, która jeszcze w środę rywalizowała w Pucharze Polski, zespołu, który do soboty stracił aż 30 goli w 13 kolejkach i strzelił tylko 6 bramek. Lech przy teoretycznie łatwym terminarzu w końcówce jesieni miał budować przewagę nad goniącymi go ekipami, a tymczasem ma już tyle samo punktów co Lechia. Na dodatek jeśli Raków ogra dziś Pogoń a później zwycięży w zaległym spotkaniu, to stracimy pozycję lidera, którą już teraz zajmujemy dość szczęśliwie. Strata 2 punktów tuż przed długą jesienną przerwą na kadrę bardzo mocno boli, zachwiała nastrojami wokół klubu, wokół drużyny i popsuła humory kibiców wściekłych już na samą grę Lecha, która w ataku pozycyjnym jest nieefektywna.

Wielki niepokój

Kibice nauczeni doświadczeniami z poprzednich sezonów bardzo ostrożnie podchodzą do różnych wydarzeń, po ostatnich dwóch przykrych wtopach niepokój rośnie. Widać to po opiniach wygłaszanych przez kibiców, którzy boją się powrotu demonów z przeszłości, już pojawiły się komentarze o przegranej fazie finałowej za Bjelicy czy porażce z Arką rok wcześniej. Zaczęły się również pojawiać opinie o cichym nadejściu corocznego jesiennego kryzysu i to w najmniej oczekiwanym momencie, w okresie kiedy Lech miał umacniać się na 1. miejscu, rosnąć w siłę, być coraz mocniejszy mentalnie oraz powiększać przewagę. Niestety z przewagi nic już nie zostało. Za 2 oraz 3 tygodnie przewagą Kolejorza będzie tylko atut własnego boiska. Wielu kibiców Lecha nie wyobrażało sobie wpadki w Łęcznej, wielu nie wyobraża jej sobie także w rywalizacji z Piastem i z Wartą. W tych starciach koniecznie, za wszelką cenę, choćby po takiej grze, jak wczoraj trzeba zdobyć komplet 6 oczek, by uspokoić coraz bardziej nerwową sytuację. Znów trzeba zwycięstwami coś odbudować, żeby na nowo wlać w serca wszystkich kibiców entuzjazm, który po ostatnich bolesnych wpadkach nie jest już tak duży.

> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <